london-calling

Zainab Salbi was elf jaar oud toen haar vader in dienst trad als privépiloot van ex-dictator Saddam Hoessein. Van dichtbij maakte ze oorlog, intimidatie en angst ? vooral de angst van haar ouders ? mee. Tien jaar geleden richtte ze een organisatie op voor vrouwen die emotioneel en lichamelijk gewond zijn door oorlog, maar de buitengewone wilskracht hebben door te gaan. Over deze vrouwen schreef ze een boek.

De 37-jarige Zainab is geen roepende in de woestijn. Haar organisatie Women for Women International ontving in november de Conrad Hilton Humanitarian Prize, ’s werelds hoogste onderscheiding voor humanitair werk. ,,Ik begon met een handvol vrouwen naar wier verhalen ik luisterde, intussen volgen ruim 73.000 vrouwen een cursus die hen kracht en zelfstandigheid geeft.”

Het boek ‘The Other Side of War’ werpt een licht op de bewogen levens van moeders en dochters op de Balkan, in Afrika en het Midden-Oosten. ,,Een vrouw die een oorlog meemaakt, is niet alleen dat droeve, grauwe plaatje dat je op televisie ziet. Ze is het cement dat de familie bij elkaar houdt en hele gemeenschappen opbouwt. Altijd horen we over de frontlinie in oorlogsverhalen, waarom niet over de vrouw die ondanks alles dóórploetert?”

Zainab vertelt over Beatrice, die ze ontmoette in een lemen hut die Beatrice bouwde met hulp van andere vrouwen die de genocide in Rwanda overleefden. ,,Dagelijks herinnert ze zich de mannen met machetes die links en rechts om zich heen staken en de lichamen van mensen in stukken hakten. Ze zei: ‘Ik werd uren later wakker en besefte dat ik leefde. Bovenop mij lagen de lichamen van mijn zeven kinderen.’ Ze sloeg op de vlucht maar werd gevangen, verkracht, met een machete in de nek gestoken en opnieuw voor dood gelaten.”