Volgende week zit ik in Schotland om een verhaal te maken over de aanloop naar de verkiezingen daar. Ik las dat in de omgeving van waar ik mijn verkiezingsreportage maak, een skioord staat waar geen sneeuw meer valt vanwege het toenemende broeikaseffect. Mooi verhaal, dacht ik. Daar ga ik gelijk een kijkje nemen.
Ik belde Stewart Davidson, directeur van de skipiste, die eerst hartelijk begon te lachen en vervolgens in alle ernst zei niet meer met journalisten te willen spreken. Hij was twee weken geleden geïnterviewd omdat afgelopen winter weinig sneeuw is gevallen. ,,Maar dat heeft helemaal niks met het broeikaseffect te maken joh”, reageerde hij.
,,Het is gewoon een minder goed jaar, die komen wel vaker voor. Ik heb helemaal niet gezegd dat skiën in Schotland met uitsterven wordt bedreigd door opwarming van de aarde, noch dat we daarom nadenken over bedrijfsdiversificatie. De plannen die wij hebben om de piste in de zomer open te stellen voor mountainbikers bestonden al voordat we wisten van de magere sneeuwval dit jaar. Het is allemaal mooi verdraaid om het sexiër te maken: broeikaseffect verkoopt.”
Helaas werd me dus een mooi onderwerp door de neus geboord. Maar het is geen verhaal, en daarmee basta. Het blijkt dat journalisten een beetje aan de haal gaan met het onderwerp broeikaseffect. Een mediahype of een waar probleem? Ik hoor graag jullie reacties.
Zie ook: london-calling.nl
Reacties (6)
Ik heb soms inderdaad het idee dat journalisten wel erg stellig zijn in hun artikelen over de klimaatverandering. Zo was het slechte wintersportseizoen van het afgelopen jaar ook al te wijten aan de klimaatverandering, terwijl het jaar ervoor een recordhoeveelheid sneeuw was gevallen.
Mijn vraag terug: heeft het schrijven van artikelen met zo’n sterke vooronderstelling te maken met concurrentie in het journalistenvak (dus opzettelijk), of worden journalisten ook meegevoerd door de tsunami van klimaatveranderingen (kuch)?
Rypke Zeilmaker is een Nederlandse reis- en wetenschapsjournalist. Hij leverde ooit een verhaal in bij NRC, waar de eindredactie vervolgens boven had gezet dat hij ‘De gevolgen van klimaatverandering in Noorwegen’ ging bekijken. Dit terwijl hij één van de grotere klimaatsceptici in journalistiek Nederland is.
Het antwoord op je vraag is dus ja. Soms zelfs tegen hun zin.
(Media)hype. Men beweert van alles zonder ook maar naar het primaire proces te kijken, de energie die de zon levert. Het is niet sexy, het is een booming market. De nieuwe internet bubble.
Het jammere is dat het de aandacht afleid van het echte gevaar, overbevolking.
“zonder ook maar naar het primaire proces te kijken, de energie die de zon levert”
Dat argument is al zo oud als de wereld en ook al meerdere malen weerlegd…
Het klimaat veranderd. Punt. Wat de oorzaak is staat niet voor 100% vast, maar toch wel voor minimaal 90%.
Ik zeg niet dat het klimaat niet verandert. Ik zeg dat je eerst naar de energie die je ontvangt moet kijken. Nu kijken we voornamelijk naar co2.
Een beetje alsof we het warm hebben thuis en dan naar de isolatie gaan kijken. Ik kijk dan liever eerst hoe hoog de kachel staat.
Die kachel, de zon, staat op dit moment hoog. Vreemd genoeg hoor je daar veel te weinig over. Nou kan je daar ook weinig mee (verkopen) dus wellicht ook niet zo vreemd.
Je hoort mij ook niet zeggen dat de mens totaal geen invloed heeft. Maar die ligt volgens mij wel op een ander vlak dan de simpele “uitstoot van co2 door de consumptie maatschappij” gedachte.
De is de stelling “We produceren teveel co2” daardoor wordt het warmer. OK, maar de co2 concentratie waar we het dan eigenlijk over hebben is het resultaat van een (al dan niet verstoord) evenwicht. Er is niet opeens meer koolstof dus ergens halen we koolstof vandaan. Uit de bodem dus. Fosiele brandstoffen. Koolstof wat vroeger meedeed maar de laatste tijd niet meer. Dus wat is het probleem om dit koolstof weer mee te laten spelen? Het grootste probleem is dat we geen wouden meer kunnen hebben. Daar is simpelweg geen ruimte voor met de huidige menselijke populatie.
“Die kachel, de zon, staat op dit moment hoog. Vreemd genoeg hoor je daar veel te weinig over. Nou kan je daar ook weinig mee (verkopen) dus wellicht ook niet zo vreemd.”
Dat is ook wat ik bedoel. Die hele stelling van je staat al tijden op losse schroeven. De zon staat inderdaad hoog, maar niet hoger dan ooit. In het verleden had je niet zulke grote temperatuurschommelingen.
Maar goed, dit gaat niet over de broeikasproblematiek, maar over problemen met de journalistiek.
In een tijd waarin journalisten steeds meer moeten scoren is het denk ik onvermijdelijk dat dit gebeurt.