Joost

2.655 Artikelen
2.816 Waanlinks
25.077 Reacties
Achtergrond: Kordite (cc)
Technisch opperhoofd en voorzitter van Sargasso, wat in de praktijk betekent dat hij nog geen zak te zeggen heeft :).

Developt (?) zich in het dagelijks leven het ongans en heeft veel te veel ideeën om uit te voeren.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Duns Ouray gaat los op de sociaal-democratie

Hitler, de kindervriend (Foto: Flickr/Landahlauts)

“Hoewel hem de eer niet gegund wordt, is Hitler de grondlegger van de moderne sociaal-democratie. Beide tactische vernieuwingen, de Tang en de Coalitie der Profiteurs, zijn na de oorlog door de linkse partijen omarmd. (En natuurlijk bouwde men voort op Hitler?s verzorgingsstaat).”

Een mooie quote, geplukt van de site ‘Het Vrije Volk‘, waar blogger Duns Ouray (een schuilnaam) begin mei, zo rond bevrijdingsdag, een reeks über-godwin-artikelen schreef, onder het mom van het ontzenuwen van ‘de Hitler-mythe’. Deze mythe bestaat volgens Ouray uit het feit dat ‘de’ Nederlander opgroeit met een flink aantal ‘denkpatronen’ over Hitler. Zoals die dat Hitler gek was, met maar één gave: zijn toespraken.

Deze mythe, die volgens mij vooral slaat op zijn eigen perceptie van Hitler, helpt hij in de reeks ‘vakkundig’ om zeep met filosofische hoogstandjes als “Als Hitler een gek was, hoe kon hij dan aan de macht komen?”, “Als het nazisme alleen maar aantrekkelijk was voor mislukkelingen, hoe konden zij dan plotseling de macht in handen krijgen?” en “De kinderbijslag, één van de grootste heiligdommen van het CDA, werd ingevoerd door de nazi’s in 1941.”

Het is simpelweg onmogelijk om alle onzin uit zijn artikelen te behandelen in een klein stukje, maar alles in de serie is gebouwd rondom de premisse dat de sociaal-democratie in- en in-slecht is. In het derde deel heeft hij het zelfs niet meer over nazi’s als hij spreekt over Hitler en zijn kornuiten, maar over socialisten. De Holocaust is zuiver veroorzaakt door de verzorgingsstaat. Hitler had immers geld nodig om deze te bekostigen, en daar waren de over het algemeen rijke joden het slachtoffer van.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het EPD: nuttig maar gevaarlijk

Bij de doktor (Foto: Flickr/j.reed)

Als zelfs artsen niet willen worden opgenomen in het elektronisch patiëntendossier, dan weet je dat er iets niet goed zit. Juist deze beroepsgroep zou het nut van het dossier immers in moeten zien. En dat nut, daar zijn de meeste artsen van overtuigd. Maar de veiligheid, daar maken ze zich zorgen over. De privacy is gewoon niet voldoende gewaarborgd. Het probleem zit hem vooral in het aantal mensen die de dossiers kan inzien: ruim 400.000 mensen die als arts of een aanverwant beroep zijn ingeschreven. Situaties in Engeland, waar patiëntgegevens op straat lagen door onvoorzichtigheid of hackpogingen voeden die terechte angst.

Daarnaast maken de artsen zich zorgen over de correctheid van de gegevens. Een menselijke fout is zo gemaakt, en er is nergens een centraal aanspreekpunt om zulk soort fouten te herstellen. Het kan zelfs dat door fout ingevoerde gegevens er meer fouten gemaakt gaan worden dan dat er worden voorkomen.

Het lijkt er dus een beetje op dat het elektronisch patiëntendossier ons door de strot geduwd wordt. Als je niet wil dat je informatie voor alle artsen in Nederland (en de ICT-diensten, en mensen die toevallig toegang hebben tot een ingelogde computer) toegankelijk is, moet je een uittreksel bij de burgerlijke stand halen en deze vervolgens opsturen. Verre van gemakkelijk, dus.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De conservatieve homofobie II

Het gelukkig en erg mannelijke paar (Foto: Flickr/mickebear)

Een paar dagen geleden schreef ik een stuk waarin ik ageerde tegen Rutger Schimmels impliciete stelling dat het homohuwelijk het traditionele huwelijk devalueert. Hierop reageerde hij met een tegenstuk dat gebaseerd is op de premisse dat ik hem verkeerd begrepen heb. En hij heeft een punt, want hij schrijft inderdaad dat het homohuwelijk een gevolg is van de devaluatie van het huwelijk, geen oorzaak.

En ja, daar had mijn artikel misschien wel wat nuance kunnen gebruiken. Echter, Schimmel kan niet ontkennen dat homoseksuelen die geijverd hebben voor het homohuwelijk in zijn optiek weldegelijk hebben bijgedragen aan de devaluatie die hij in zijn eerste artikel noemt. Het proces tot acceptatie van het homohuwelijk moet dan ook wel bijgedragen hebben aan dezelfde waardevermindering. Er werd immers gepoogd een draagvlak te creeëren voor dat huwelijk. Daarnaast kan het niet anders dat het mogelijk zijn van het homohuwelijk mensen laat wennen aan een situatie waarin het huwelijk – in de optiek van Schimmel – gedevalueerd is, wat wel tot verdere aftakeling van het concept leidt. Gevolg of geen gevolg, het draagt net zo goed bij aan de veranderde perceptie van het huwelijk als de vele echtscheidingen, die de kern vormen van zijn eerste betoog. Oorzaak en gevolg vallen hier niet los te zien van elkaar. Daarbij gaat hij overigens niet in op mijn constatering dat het aantal echtscheidingen de laatste vijf jaar is gestabiliseerd, dus dat de devaluatie van het huwelijk al een half decennium niet verder lijkt door te zetten.

Ik vind het dan ook nogal vreemd dat hij het eens is (‘couldn’t agree more‘) met mijn kwalificatie dat het niet aan te tonen is dat mensen door het homohuwelijk het traditionele huwelijk minder waarderen. Het brengt hemzelf immers in een logische spagaat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Is de nieuwe opzet milieusubsidies effectief?

Minister Cramer is het blijkbaar zat dat ‘milieuclubs’ de staat aanklagen, want ze gaat de regels voor hun subsidieverstrekking aanpassen. Vanaf nu zullen de milieu-organisaties geen vaste bedragen per jaar meer krijgen, maar per project worden gesubsidieerd.

De organisaties betwisten dat ze van overheidsgeld rechtszaken aanspannen, maar dat is natuurlijk moeilijk vol te houden. Door de overheidssubsidie komt er immers donateursgeld vrij dat dan vervolgens doodleuk gebruikt kan worden om diezelfde overheid aan te klagen. Het enige waar de organisaties voor moeten zorgen is dat het bedrag waarmee ze procederen niet groter wordt dan het bedrag dat ze aan particuliere donaties binnenhalen. De overheid bepaalt door deze subsidies dus indirect het budget voor procedures tegen zichzelf.

Het is vreemd dat je als milieuorganisatie bereid bent om de hand die je voedt te bijten, maar het lijkt erop dat het in Nederland de afgelopen decennia prima kon zonder dat het gevolgen had voor je budget het jaar erop. Het is dan ook logisch dat het is ontstaan. En dat wringt nogal in de Tweede Kamer. Zoals VVD-kamerlid Neppérus het omschreef: “Ik wens niet dat ons belastinggeld wordt besteed aan organisaties die democratisch genomen besluiten alsmaar blijven bestrijden.”

En daar heeft zij natuurlijk wel een punt. Maar aan de andere kant zegt Cramer ook dat de milieuorganisaties ‘het volste recht’ hebben om naar de rechter te stappen. Alleen of het doel – minder rechtszaken en procedures – van de nieuwe opzet gaat werken is de vraag. Immers, de uitgangssituatie is bijna dezelfde. Of de organisaties nou op projectbasis of op jaarbasis worden gefinancierd, ze hebben nog steeds een vast bedrag beschikbaar aan particuliere donaties, dat zij kunnen inzetten om te procederen tegen de overheid. Er is alleen de mogelijkheid beter te controleren of de gegeven subsidie niet wordt gebruikt om te procederen. Als de organisaties de waarheid spreken en zij alleen geld van particuliere donateurs gebruiken voor de procedures verandert er dus bijna niets en blijft de overheid de procedures indirect sponsoren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

QvdD: Overdreven taal en absurde beweringen

”[Amnesty gebruikt] zeer overdreven taal en enorm absurde beweringen. Amnesty verdraait het conflict op grove wijze, maakt selectief gebruik van gebeurtenissen om de context van terrorisme uit te wissen, negeert de mensenrechten die niet overeenkomen met de politieke agenda en herhaalt claims die niet op bronnen maar op praatjes zijn gebaseerd.”

In het Reformatorisch Dagblad krijgt Monitor, een Israëlische ultraconservatieve NGO, veel ruimte om een vrij schokkend Amnesty-rapport te bekritiseren. In het rapport legt Amnesty – voor de zoveelste keer – Israëlische oorlogsmisdaden bloot, dit keer in de Gazastrook.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Zonder bijbedoelingen

“Als een studeerkamergeleerde die van de weg is geraakt dat zegt, zonder enige bijbedoeling, terwijl hele bibliotheken vol staan met duizenden boeken die bewijzen dat het wel heeft plaatsgevonden, dan kan hij dat zeggen”.

Rutte ‘nuanceert’ zijn uitspraak dat het ontkennen van de Holocaust niet meer strafbaar moet zijn. Bovenstaande situatie zal volgens hem niet vaak voorkomen, aangezien ontkenning van de Holocaust “bijna altijd plaatsvinden in de context van het aanzetten tot geweld”.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bedreigen agent: Geen dubbele straf?

Motoragent in actie (Foto: Flickr/comicbase)

De rechter is niet meegegaan met een dubbele strafeis van het OM tegen mensen die politieagenten hadden bedreigd. Volgens de rechter moet een agent kunnen omgaan met agressie en geweld van burgers.

Een vreemd vonnis, dat uit lijkt te gaan van het leed dat het slachtoffer, hier dus de agent, is overkomen. Op zich niets mis mee, maar een agent zou dus volgens de rechter beter voorbereid moeten zijn op dit soort situaties dan een gewone burger. Hij heeft uiteraard gelijk, en agenten trainen hier dan ook op. Alleen… Had hij, slachtoffergeoriënteerd als hij is, dan niet een lagere straf moeten geven aan de bedreiger? Het slachtoffer is immers getraind om hiermee om te gaan, dus het zal hoogstwaarschijnlijk minder ingrijpend zijn dan voor de gemiddelde Nederlander.

Natuurlijk niet. De reden om geen hogere straf te geven slaat wat mij betreft nergens op. Tegelijkertijd gaf de rechter de verdachte toch een anderhalf keer hogere taakstraf omdat hij ambtenaren in functie bedreigde. Dat is dan wel weer anders dan het bedreigen van een normale burger, blijkbaar.

Zestig uur schoffelen werd het dus, in plaats van de gebruikelijke veertig uur.

Persoonlijk zie ik wel wat in hogere straffen voor mensen die een brandweerman of agent bedreigen of op een andere manier het werk onmogelijk maken. Een agent is uiteraard ook gewoon een mens, en zal hij door zijn opleiding en beroep beter bestand zijn tegen dreigementen dan een gewone burger. Maar daar staat wél tegenover dat ze vaker in zulke situaties terecht komen, en dat ze – over het algemeen – een bijdrage leveren aan het leefbaar houden van Nederland. Die mensen bewust aanvallen gaat daarom wat mij betreft weer een stapje verder dan zo maar iemand een klap op zijn bek geven omdat je ruzie hebt.

Vorige Volgende