Overzicht

Christian Jongeneel

1.816 Artikelen
361 Waanlinks
2.092 Reacties
Achtergrond: Christian Jongeneel
Christian Jongeneel is auteur van twee romans en zakelijk leider van twee literaire instellingen in Rotterdam. Op de achtergrond is hij politiek actief voor GroenLinks.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ehsan Jami vs Mohammed: de fall-out

, door
Beeld uit de film

De Nederlandse regering maakt zich behoorlijk zorgen over de film van Ehsan Jami. Moslimwoede wereldwijd dient immers beteugeld te worden. Maar is er eigenlijk wel woede, of reageren moslims elders met evenveel schouderophalen als in Nederland?

Eerst maar eens de Indonesische kranten. Kompas, Tempo, Fajar, Sinar Harapan, Harian Aceh, enzovoort: nul hits. Alleen de engelstalige Jakarta Post noemt hem kort, in een relativerend opiniestuk over Fitna.

Maleisië dan? Niets. Bangladesh slaan we over, daar zijn ze te druk met de verkiezingen van eind deze maand. Engelstalige kranten in Pakistan: nope. Iran dan, Ehsans voorvaderland en erkend hardliner hotspot. Helaas, noch het staatspersbureau Irna, noch de Tehran Times maken melding van hem. Zelfs Onze Man voelt geen aandrang er iets over te schrijven.

Er zijn teveel Arabische kranten om ze per land door te spitten en de meeste zijn sowieso in een voor westerlingen ontoegankelijk schrift, maar als Ehsan Jami een issue was, zouden de engelstalige secties het wel oppikken. Dat doen ze niet. Ook Al Jazeerah zegt: no results found. Door naar Turkije. Hürriyet: nee. Milliyet: nee. Sabah: nee. Zaman: nee.

Is er dan echt geen enkele boze moslim te vinden? O wacht, jawel, in Azerbeidzjan, of all places. Althans, soort van boos. Waarvan akte.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de dag: Hoop

, door

“Kort nadat Barack Obama de Amerikaanse verkiezingen had gewonnen, liet een Talibanleider iets opmerkelijks weten aan CNN: de Taliban had géén vertrouwen in de nieuwe president. Dat was geen nieuws. Amerika is niet voor niets de aartsvijand van de Taliban. En toch haalde het de wereldpers. Er was in de wereld blijkbaar zoveel hoop op Obama gevestigd dat het zelfs mogelijk had geleken dat de Taliban wél vertrouwen in hem zou uitspreken.”

Commentaar in Wordt Vervolgd, het tijdschrift van Amnesty International. Hoofdredactrice Monique van Ravenstein wil Obama ook graag zien als symbool van het nieuwe idealisme, maar twijfelt. Opmerkelijk: Michelle Obama legt het qua idealisme af tegen Laura Bush in de ‘Eleanorometer’ van het tijdschrift, dat deze maand gewijd is aan de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, deze week precies zestig jaar geleden geopenbaard.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Schimmenspel om Mumbai

, door
Madrassa in het noordoosten van Pakistan (Foto: Flickr/jzakaria)

Halverwege vorige week leek de mogelijkheid van een Indiase luchtaanval op doelen in Pakistan zo reëel dat het hoofdkwartier van de Jamaat-ud-Dawa in Muridke de zwaarbewaakte poorten opende om journalisten rond te leiden en hen ervan te overtuigen dat dit een school was en geen terroristische trainingsfaciliteit. De leider van de Jamaat-ud-Dawa, Hafiz Mohammed Saeed, gaf zelfs een interview, waarin hij een mogelijke aanval alvast veroordeelde.

Saeed is ook de oprichter van de Lashkar-e-Taiba, een ooit door de Pakistaanse inlichtingendienst ISI aangemoedigde terroristische groepering die aanslagen uitvoerde in het Indiase deel van Kashmir. De groep is nu echter verboden, omdat Pakistan een eind wil maken aan de aanslagen. Azam Amir Qasab, de enige overlevende dader van de aanslagen in Mumbai, beweert tot de groepering te behoren.

Het lijkt erop dat Qasab de waarheid sprak toen hij zei dat hij uit het Pakistaanse dorp Faridkot afkomstig was. Maar dat zegt weinig over zijn vermeende ontmoetingen met Saeed in Muridke of trainingskampen aan de grens met Kashmir, omdat die hem ook door zijn ondervragers in de mond gelegd kunnen zijn. De Indiase politie staat niet bekend om haar zachtzinnige verhoormethoden en dat leidt zelden tot betrouwbare getuigenissen.

In India gaat dit verhaal er echter in als zoete koek. Sterker nog, er wordt druk gespeculeerd dat de ISI achter de aanslag zit, met als doel troepen naar de grens met India te sturen, om zo de taliban (ook ooit gesteund door de ISI) aan de grens met Afghanistan vrij spel te geven. Om wat tegengas te geven, lichtte Pakistan gisteren de leider van de Lashkar-e-Taiba van zijn bed, hetgeen onmiddellijk tot protesten in eigen land leidde.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de dag: Piraten en terroristen

, door

“Are pirates a species of terrorist? In short, yes.”

Douglas Burgess pleit ervoor om de piraten rond Somalië het label ’terrorist’ mee te geven, zodat ze onder internationaal recht beter aangepakt kunnen worden. Op dit moment heeft geen land zin om gevangen piraten voor de rechtbank te brengen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het recht op de ruggenprik

, door

Een van de laatste medisch-ethische kwesties rondom zelfbeschikking lijkt opgelost: vrouwen mogen voortaan zelf beslissen of ze bij een pijnlijke bevalling een ruggenprik willen. Tot nu toe vonden veel artsen dat pijn bij de bevalling hoort. Van alle westerse landen wordt in Nederland het minst gedaan aan pijnbestrijding bij de bevalling.

Het was toch ook wel een curieus fenomeen. Waar Nederland in andere, veel zwaarwegender medisch-ethische kwesties, zoals o.a. abortus en euthanasie, internationaal voorop liep bij het benadrukken van het zelfbeschikkingsrecht van patiënten, bleef de bevalling het terrein van medische bevoogding. En dat terwijl progressief beleid op dit terrein veel eenvoudiger door te voeren viel, omdat er geen sprake is van religieus-politiek verzet.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ghana hoopt op rustige verkiezingen

, door
Kiesregisters zijn opgeschoond en voor iedereen in te zien (foto: flickr/bbcworldservice

Ghana, een oase van rust aan de Afrikaanse westkust, houdt komende zondag verkiezingen. De vorige twee keer zijn die rustig verlopen, ook toen oppositie en regering stuivertje moesten wisselen. Deze keer houdt iedereen zijn hart vast, omdat beide partijen nek aan nek lijken te gaan. Dat kan leiden tot langdurig en mogelijk gewelddadig getouwtrek om de macht.

Er zijn twee partijen van belang, de centrumrechtse New Patriotic Party (NPP) en de centrumlinkse National Democratic Congress (NDC) (pdf-alert). In beleid verschillen die niet zoveel van elkaar. Beide sturen op economische groei, wat de afgelopen tien jaar goed gelukt is. De beurzen gingen, tegen de wereldwijde trend in, dit jaar zestig procent omhoog. De vondst van olie voor de kust, vorig jaar, biedt uitstekende vooruitzichten, maar Ghanezen weten maar al te goed waartoe olievondsten in buurland Nigeria geleid hebben.

Dus struikelen de oproepen om de vrede te bewaren over elkaar heen. De beschuldigingen van fraude zijn echter al begonnen en er zijn ook al dodelijke schermutselingen geweest. De beschuldigingen over en weer zijn hard. De politie heeft 1399 plaatsen geïdentificeerd waar het uit de hand zou kunnen lopen, maar niet genoeg mensen om overal te zijn.

Ghana heeft één geluk: de verkiezingscommissie is onafhankelijk en alom gerespecteerd. Als de uitslag duidelijk is, zal iedereen haar aanvaarden. Zoniet, dan is de nabije toekomst onvoorspelbaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Leiderschap

, door

“Alles draait om de verwende, ontevreden burger die direct resultaat wil. Emotie heeft morele waarde gekregen in dit land. Als je boos bent heb je al bijna gelijk.”

SCP-directeur Paul Schnabel analyseert het politieke klimaat in Nederland en constateert een gebrek aan leiderschap. Hij krijgt bijval van de voorzitter van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid, Wim van de Donk:

“Burgerschap is ook een ambt, met plichten. Neem nu de Europese Grondwet. De politieke elite zei: we gaan eens even naar de burgers luisteren. Ik had gezien het belang van de Europese Unie voor ons gezegd: nee burgers, nu gaat u even naar ons luisteren.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Volksopstand tegen de democratie

, door
Demonstrant van de PAD (Foto: Flickr/themediaslut)

Het is een raar fenomeen: mensenmassa’s die de straat op gaan en openbare gebouwen bezetten, omdat ze vinden dat ze teveel macht hebben. Het speelt zich dezer dagen af in Thailand. Duizenden demonstranten van de PAD (People’s Alliance for Democracy) eisen het aftreden van de regering en afschaffing van het ‘one man one vote’ systeem, omdat kiezers op het platteland te dom zouden zijn. De PAD zat ook achter het opstoken van het vuurtje om een tempel, wat in de zomer bijna tot oorlog tussen Thailand en Cambodja leidde.

De acties lijken erop gericht het leger een reden te geven tot een coup. Maar daar heeft het leger geen trek in, na een weinig effectieve actie twee jaar geleden, ook op aandringen van de PAD. De indertijd afgezette regering kwam na verkiezingen onder een andere naam en met een andere frontman terug, omdat ze populair is bij de meerderheid van de Thaise bevolking (die op het platteland woont).

De oproep deze week van de legerchef aan de regering om nieuwe verkiezingen uit te schrijven, zou het conflict niet opgelost hebben. De regering weigerde dan ook toe te geven. Bovendien is er de complicatie dat de achterban van de regering groter, slechter georganiseerd en allicht daardoor gewelddadiger is dan die van de PAD. Toegeven zou niet per se een einde maken aan de onrust in het land.

Vorige Volgende