Overzicht

Jeroen Laemers

542 Artikelen
1.350 Waanlinks
901 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Schaarste op de banenmarkt

, door

ANALYSE - Schaarste op de banenmarkt is voor werkgevers geen enkel probleem. Integendeel, het maakt het makkelijker om voor weinig geld goede mensen te vinden die niet snel zullen vertrekken naar een eventuele concurrent. Gelukkig voor deze werkgevers is de laatste jaren het nodige beleid gevoerd om hen ook in de toekomst van overaanbod aan potentiële werkenden te verzekeren.

Een aantal recent verschenen nieuwsberichten maakte onderstaande campagnespot van de VVD weer eventjes actueel.

[kliktv]

In dit spotje vraagt de acteur zich het volgende af:

Ja, waarom zou je nog werken? Als je niks doet word je in de watten gelegd. En als je keihard werkt dan wordt je gepakt.

De realiteit is natuurlijk dat geen enkele ‘harde werker’ er ook maar over denkt zijn of haar baan op te zeggen om vervolgens door een gemeentelijke sociale dienst ‘in de watten te worden gelegd’.

Structurele werkloosheid een gegeven

Zeker in de huidige economische omstandigheden is een baan een schaars goed, waarvan je blij mag zijn dat je het hebt. Zo loopt in Nederland op dit moment de werkloosheid flink op. Inmiddels staat de teller op 5,4%, bijna een half procent meer dan in januari. In landen als Spanje en Griekenland zit maar liefst 25% van de beroepsbevolking thuis op de bank. Volgens een rapport van de Wereldbank zijn er de komende vijftien jaar wereldwijd 600 miljoen nieuwe banen nodig, alleen al om het huidige werkloosheidspercentage niet verder te laten stijgen. Niet minder dan 621 miljoen jongeren hebben de hoop op het vinden van een baan al volledig opgegeven en zijn niet langer op zoek naar werk of bezig met het volgen van een opleiding.

Foto: Shirley de Jong (cc)

Misbruik binnen de jeugdzorg en misbruik in de katholieke kerk: een terechte vergelijking?

, door

ACHTERGROND - Afgelopen maandag presenteerde de Commissie Samson haar rapport Omringd door zorg, toch niet veilig. Uit dit verslag bleek dat kinderen in jeugdzorginstellingen veel vaker dan gemiddeld slachtoffer worden van seksueel misbruik. Vergelijkingen met het wijdverbreide misbruik in de katholieke kerk werden snel gemaakt. Is dit terecht?

Sinds de Commissie Samson haar rapport over misstanden in de jeugdzorg openbaar maakte, is al het nodige geschreven over de overeenkomsten tussen het misbruik van gedwongen uit huis geplaatste kinderen en het misbruikschandaal binnen de katholieke kerk. Het bisdom Haarlem-Amsterdam klaagde zelfs dat de jeudgzorg wel erg makkelijk wegkwam in vergelijking tot ‘wat de verantwoordelijken binnen de R.K. Kerk twee jaar geleden over zich heen kregen’. Betekent dit dat de katholieke kerk overdreven hard is aangepakt door op sensatie beluste journalisten? Of dat het misbruik binnen de katholieke kerk tot op zekere hoogte kan worden gerelativeerd door te wijzen naar de jeugdzorginstellingen waar ook van alles mis blijkt te zijn?

Om na te gaan in hoeverre de vergelijking tussen het misbruik in de jeugdzorg en in de katholieke kerk vergelijkbaar is, kunnen we allereerst terecht bij het rapport van de Commissie Samson zelf. Onderstaande citaten zijn afkomstig van pp. 133-4 van dit verslag:

Foto: Pablo (cc)

Republikeinen verdwaald in het sprookjesbos

, door

ACHTERGROND - Het machtigste land ter wereld wordt voor een belangrijk deel geregeerd door volslagen idioten.

Republikeinen in de VS hebben het niet zo op de realiteit. Ook al is dit inmiddels een bekend verhaal, het blijft opmerkelijk hoe zelfs prominente politici de meest absurde nonsens durven te verkopen. Zo is Republikeins lid van het Huis van Afgevaardigden Paul Broun van mening dat wetenschappers willige werktuigen van de duivel zijn:

“All that stuff I was taught about evolution and embryology and the Big Bang Theory, all that is lies straight from the pit of Hell,” Broun said. “And it’s lies to try to keep me and all the folks who were taught that from understanding that they need a savior. […]

You see, there are a lot of scientific data that I’ve found out as a scientist that actually show that this is really a young Earth,” he said. “I don’t believe that the Earth’s but about 9,000 years old. I believe it was created in six days as we know them. That’s what the Bible says.”

Broun maakt – o ironie! – deel uit van het House Science Committee, de commissie van het Huis van Afgevaardigden die zich bezighoudt met het formuleren van wetenschappelijk beleid. Een ander lid van deze commissie is overigens onze grote vrouwenvriend Todd Akin die onlangs verklaarde dat een ‘legitieme verkrachting’ vrijwel nooit tot zwangerschap leidt.

Foto: copyright ok. Gecheckt 25-08-2022

Verkiezingen VS: Kill the Poor

, door

ACHTERGROND - Regelmatig valt onder Nederlandse toeschouwers van het Amerikaanse verkiezingsspektakel te horen dat er in wezen maar weinig verschil bestaat tussen Democraten en Republikeinen. Het grote probleem van deze aanname? Het is volstrekte onzin.

Dat de Republikeinse partij behoorlijk de weg kwijt is zal inmiddels wel duidelijk zijn. Leugenachtigheid, vrouwenhaat, een diepe afkeer van de working class, Republikeinen hebben het allemaal. Hebben we hiermee de duisterste diepte van de Republikeinse psyche bereikt? Nog lang niet.

Zoals eerder vermeld, zijn opmerkingen van Mitt Romney opgedoken waarin hij 47 procent van de Amerikaanse bevolking wegzet als hopeloze profiteurs, ‘who believe that they are entitled to health care, to food, to housing…’ (de vuile parasieten!). Uiteraard vielen deze opmerkingen bij grote groepen kiezers niet bepaald in goede aarde. Om de schade enigszins te herstellen kwam Team Romney met de volgende spot op de proppen:

[kliktv nr=2]

Bovendien mag Romney van zijn strategen zich weer even beroepen op de ziektekostenwet die hij invoerde als gouverneur van de staat Massachusetts. Op eerdere momenten had dit nog tot zware kritiek van conservatieven geleid die het maar niks vonden dat hun kandidaat ooit was opgekomen voor minder welgestelde, onverzekerde burgers.

Romneys nieuwe benadering wordt hem echter niet door iedereen vergeven:

Foto: davelawrence8 (cc)

Verkiezingen VS: RomneyShambles

, door

ACHTERGROND - Nu, zes weken voor de verkiezingen, is het weer eens tijd voor een update. Wat is de stand van zaken in de race tussen Obama en Romney?

De afgelopen weken werden vooral gekenmerkt door een aanhoudend gekluns in het campagneteam van Republikeins uitdager Mitt Romney. #RomneyShambles is niet voor niets al sinds augustus een populaire hashtag op Twitter. Romneys laatste prominente blunder was dat hij maar liefst 47 procent van alle Amerikanen neerzette als een stelletje hopeloos luie uitvreters die toch wel op Obama zouden gaan stemmen. Die opmerking viel uiteraard niet zo lekker bij de gemiddelde kiezer.

Inmiddels heeft Romney dan ook een (voor Amerikaanse begrippen) forse en moeilijk te overbruggen achterstand opgelopen in de peilingen. Zodoende is een aantal prominente Republikeinen al openlijk begonnen met afstand te nemen van het zinkende schip Romney.

Ook het wantrouwen van de aartsconservatieve base van de Republikeinse Partij ten opzichte van Romney wordt almaar openlijker ten toon gespreid. Vicepresidentskandidaat Ryan is in deze kringen veel populairder, maar ook diens reputatie begint als gevolg van zijn associatie met Romney af te brokkelen. Zo meldde een voormalig aanvoerder van de Republikeinse Partij in de staat Iowa dat Ryan eerst ‘de stank’ van Romney van zich moet afwassen voordat hij bij een toekomstige landelijke verkiezing weer succesvol kan zijn. Niettemin blijft Ryan in staat aanzienlijk meer enthousiasme los te maken bij Republikeinse kiezers dan zijn nominale baas Romney – iets wat de laatste, zoals blijkt uit dit pijnlijke filmpje, maar moeilijk kan verkroppen.

Foto: Shirley de Jong (cc)

Quo vaditis populares?

, door

OPINIE - Een (verlate) analyse van de verkiezingsuitslag en een pleidooi voor een nieuwe linkse boodschap.

Goede literatuur zegt soms meer in een paar regels (en doet dat beeldender) dan paginalange analyses ooit zouden kunnen. Zo ook de volgende passage uit George Orwells Coming Up for Air (p. 13 van de recente Penguineditie), waar de protagonist George Bowling, een vijfenveertigjarige verkoper van verzekeringen in bezit van vrouw, kinderen, kunstgebit en een huis op afbetaling, het volgende opmerkt:

Merely because of the illusion that we own our houses and have what’s called ‘a stake in the country’, we poor saps […] are turned into [the property developer’s] devoted slaves for ever. We’re all respectable householders – that’s to say Tories, yes-men and bumsuckers. Daren’t kill the goose that lays the gilded eggs! And the fact that actually we aren’t householders, that we’re all in the middle of paying for our houses and eaten up with the ghastly fear that something might happen before we made the last payment, merely increases the effect. We’re all bought, and what’s more we’re bought with our own money. Every one of those poor downtrodden bastards, sweating his guts out to pay twice the proper price for a brick dolls’ house that’s called Belle Vue because there’s no view and the bell doesn’t ring – every one of those poor suckers would die on the field of battle to save his country from Bolshevism.

Foto: copyright ok. Gecheckt 21-10-2022

Tot afschrikking en vermaak

, door

OPINIE - De laatste tijd komt het geregeld voor dat bijstandsgerechtigden worden opgetrommeld voor massale bijeenkomsten waar ze wel eventjes aan het werk zullen worden geholpen. Werkt dit? Niet echt. Is het vernederend? Dat dan weer wel.

Vorige week verscheen er een stuk op Krapuul over de belevenissen van bijstandontvangster ‘Katja’ (een schuilnaam) tijdens de door de Haagse sociale dienst georganiseerde mega-actie ‘Klant op koers’. Deze actie hield in dat een groot aantal bijstandsgerechtigden werd opgetrommeld om te verschijnen in een of ander zalencomplex om aldaar door een legertje ambtenaren te worden voorbereid op uitstroming richting arbeidsmarkt. Hieronder volgt een korte selectie uit Katja’s ervaringen:

Mijn eerste gesprek duurde nog geen tien minuten. De ambtenaar vroeg niet naar het werk dat ik kon en wilde doen. Hij had geen dossier van mij voor zich liggen, alleen een papier met wat summiere gegevens over mij. Hij was niet benieuwd naar mijn interesses, zei dat ik mijn medische beperkingen bij het volgende tafelgesprek kon bespreken, keek niet naar mijn cv en ook niet naar de brief van de medische behandelaar die ik moest meenemen. Hij kon dus nauwelijks een indruk krijgen van de persoon die tegenover hem zat. […]

Vorige Volgende