“Politie doet inval op schip walvisactivisten”
Ruim 100 jaar geleden: “Whaling scenes at Skaaro. The “Nancy Grey” with a whale, Norway”
Een actuele nieuwskop met een foto uit de archieven van een van de nationale archieven, universiteiten en musea die op Flickr deelnemen aan het project The Commons. Verborgen schatten gepubliceerd.
CNV voorzitter René Paas zegt morgen in een interview dat, wat het CNV betreft, de AOW leeftijd naar 67 jaar kan. Waar de collega;s van de FNV nog mordicus tegen zijn, maakt Paas de ruimte om te verkennen wat er zoal mogelijk is qua hervorming van het arbeidsstelsel. En dat is belangrijk, want er zijn prangende zaken die al te lang zijn blijven liggen, zoals de kosten van de vergrijzing die moeten worden opgevangen. En bij voorkeur niet alleen door de jongere generaties.
In de reacties bij het nieuwsbericht met de uitspraak van Paas -even tussen de typische Telegraaf reacties doorlezen- vind je regelmatig een aantal standaard vakbondsreflexen terug: “Ammennooitniet”. “Ik heb er xx jaar voor gewerkt, mag ik niet van een oude dag genieten”. “Wij hebben dit land opgebouwd na de oorlog”. etc etc.
Een van de primaire bestaansredenen van vakbonden is echter solidariteit. Tussen werkenden en niet werkenden, tussen hoog- en laagopgeleiden, maar ook tussen jong en oud. De vraag is alleen of de vakbonden in staat zijn om beide te vertegenwoordigen.
Jong en oud hebben andere belangen, de wereld van de werkende ‘jongere’ is radicaal anders dan die van de bijna gepensioneerde babyboomer: Werkenden brengen de AOW op, maar de hoeveelheid werkenden neemt af en de hoeveelheid gepensioneerden neemt explosief toe. Het aantal banen voor het pensioen verschilt enorm, evenals de loyaliteit aan een werkgever. Jonge werknemers zijn bijvoorbeeld vaak niet meer gebonden aan een bepaalde sector en worden gedwongen hun pensioen mee te nemen naar het volgende sector pensioenfonds. Keer op keer op keer, met alle nadelige gevolgen. Kennelijk geldt de keuzevrijheid die we als consument zo nodig hebben, niet voor financiële producten. De vakbonden zijn zich overigens wel bewust van deze, en andere, problemen en zien ook wel dat er veranderd zal moeten worden om de arbeidsmarkt draaiende te houden.
Waar Nederlanders zich opmaken om langer te gaan werken – ja dat gaat gewoon gebeuren – overweegt Morrissey, wiens nieuwe plaat vandaag uitkomt, te stoppen. Wel met een goede reden overigens.
“Ik ken weinig muzikanten die op oudere leeftijd nog iets voorstellen”
Ah, u bent ook verbaasd dat Morrissey zelf nog altijd muziek maakt? Begrijpelijk, wellicht dat de heer in kwestie de daad maar meteen bij het woord moet voegen. Of gaat hij te kort door de bocht en zijn er voldoende artiesten op leeftijd die nog vernieuwend bezig zijn?
Balkenende heeft de focus scherp staan deze dagen. De economie kruimelt onder zijn handen weg en er dreigt een gat in de begroting van 20 miljard, maar Balkenende vindt het nodig om zijn minister van Buitenlandse Zaken publiekelijk een berisping te geven vanwege het twitteren van een foto uit de Trêveszaal. Een aardige blik achter de schermen van de ministerraad, maar meer ook niet.
Nog afgezien van het feit dat Balkenende zich als halve digibeet positioneert door Twitteren als ‘allerlei nieuwe technieken’ te bestempelen, had hij dit ook gewoon binnenskamers kunnen oplossen. Niet alleen is dat de manier waarop volwassen mensen met elkaar omgaan in een arbeidsrelatie, maar Verhagen is al jarenlang zijn rechterhand en een publiek standje is in dit geval overdreven.
De manier waarop Balkenende denkt te moeten omgaan met communicatie is ronduit ouderwets. De nieuwsvoorziening via internet is zo divers dat de stem van de premier niet meer is dan ‘een van de meningen’. Wellicht dat een mededeling als ‘Het kabinet houdt het hoofd koel‘ 25 jaar geleden rust had gebracht, maar het doet mij denken aan die keer dat de premier door middel van een ludiek bedoelde briefkaart liet weten dat het allemaal koek en ei was in Balkenende I… hmmm… misschien dit keer een e-cardje aan alle Nederlanders?
“Wij zijn van mening dat de gevolgen van het afzien van een keuze voor de JSF duidelijk moeten zijn, zodat de Tweede Kamer voldoende informatie heeft om een afgewogen besluit te nemen over de opvolger van de F-16”
De Rekenkamer constateert dat Defensie en de tweede kamer geen volledig beeld hebben van alle kosten rondom de aanschaf (of afbestellen) van de JSF en zeer afhankelijk zijn van Amerikaanse bronnen. En bovendien zijn eerdere, andere bezwaren, ook nog niet opgelost. Toch zal er een keuze moeten worden gemaakt over de order met een waarde van zeker 5.7 miljard Euro
Italie weert buitenlands uit oude steden. In een vlaag van gastronomische verwarring en achterhaald nationalisme besluiten de steden Lucca en Milaan om restaurants die kebab, Chinees en sushi serveren, geen nieuwe vergunningen meer te geven en zij die wel door mogen werken, dienen zoveel mogelijk Italiaanse producten te gebruiken in plaats van deze te importeren. Italiaanse chefs spreken al van gastronomisch racisme.
De details en de drogredenen voor dit nog lang niet in geheel Italie ingevoerde beleid kunt u lezen in dit artikel: Italy bans kebabs and foreign food from cities.
Wat mij echter opviel waren de reacties op min of meer het zelfde artikel in de Telegraaf. Waar bij de Times de reacties gaan over protectionisme, het feit dat dit geen algemeen beleid is en toevoegingen en nuanceringen op het bericht, staan er op de site van de Telegraaf redelijk wat reacties met bijval voor zulk beleid. Zouden we hier in Nederland ook moeten doen.
Geen sushi meer, weg met Thais eten! Hamburgers? Weg ermee! Nooit meer roti of pizza. Zondag weer zelf koken in plaats van even naar de Chinees en alle trendy tapa restaurants worden gesloten. Net als alle Mexicaanse restaurants, alle Griekse restaurants en sorry, ook Indisch eten wordt verboden. Geen blauwe hap meer.