Gastauteur

2.333 Artikelen
3 Waanlinks
25 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wie schrijft een echte biografie over Wilders?

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Chris Aalberts over de nieuwe biografie van Wilders. Chris Aalberts is docent en onderzoeker politieke communicatie.

Vorige week kwam een nieuwe biografie over Geert Wilders uit, met als ondertitel: ‘Tovenaarsleerling’. Meindert Fennema, hoogleraar politicologie aan de Universiteit van Amsterdam schreef het boek. Geert Wilders mag zich verheugen in de belangstelling van meer biografen. De journalisten Arthur Blok en Jonathan van Melle schreven in 2008 al de biografie ‘veel gekker kan het niet worden‘. De boeken leveren maar één belangrijke vraag op: waarom komen we zo weinig over Wilders te weten?

[b]Geen medewerking[/b] Fennema bedankt in zijn dankwoord diverse mensen voor hun medewerking aan zijn boek. Hij bedankt Geert Wilders echter niet: “hij heeft op mijn brief, e-mail en sms nooit gereageerd”. Wilders is geen gemakkelijk persoon om te portretteren, maar dat wist Fennema ongetwijfeld al. De poging van Blok en Van Melle uit 2008 liep uit op een fiasco. Ze spraken met Wilders, maar na enige tijd vond Wilders een blog van Blok te kritisch, kwam afspraken niet meer na en zei uiteindelijk zijn medewerking op.

Blok en Van Melle zouden slechts één interviewdag met Wilders hebben. Daar zaten Blok en Van Melle dan, met hun halve verhaal. Ze maakten er toch een boek van. Ze gebruikten het halve boek om uit te leggen waarom het niet was gelukt een echte biografie te schrijven, inclusief alle mails die ze naar de PVV hadden gestuurd en hun telefoontjes met de medewerkers van Wilders. De rest van het boek werd gevuld met de paar verhalen die ze van Wilders hadden kunnen optekenen, de reacties van een aantal collega’s op Wilders en de geschiedenis van de PVV. Het leverde weinig op.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

How we are financing Israel’s security

Ben Hayes, schrijft voor Neoconopticon, een site over het Europese security-industrial complex. Vandaag een bijdrage over de banden tussen Europa en het Israelische veiilgheidscomplex.

The EU is providing yet more R&D subsidies for the Israeli security-industrial complex, this time for a €15 million project entitled “Total Airport Security System” (the EC contribution is €9 million). The Verint-led consortium promises to deliver ,,multisource labyrinth fusion logic enabling situational and security awareness of the airport anytime and anywhere” (or, in other words, “total surveillance”).

According to the project synopsis: “TASS is a multi-segment, multi-level intelligence and surveillance system, aimed at creating an entire airport security monitoring solution providing real-time accurate situational awareness to airport authorities. TASS divides the airport security into six security control segments (environmental, cargo, people, airplanes, vehicle-fleet & facilities) each of them being monitored by various technologies that are fused together, creating a multisource labyrinth fusion logic enabling situational and security awareness of the airport anytime and anywhere.’’

Since the European Community began funding research in 1984, both the amount of funding available and the range of topics on offer have steadily increased (the latest framework programme, FP7, has a seven-year budget of €53 billion). So has the participation of researchers from outside the EU in collaborative projects.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verwijsindex Risicojongeren: privacy afdoende geregeld?

Vandaag een gastbijdrage van Jan-Jaap Oerlemans, onderzoeker bij de eenheid jeugdrecht van de Universiteit Leiden.

meisjeOm te voorkomen dat hulpverleners langs elkaar heen werken, zoals bij de zaak Savanna, is de Verwijsindex Risicojongeren (VIR) in het leven geroepen. Nu de verwijsindex wordt toegepast, is nog steeds niet duidelijk of de hulpverleners genoeg zijn toegerust om de privacy van de betrokken jeugdigen te waarborgen.

De zaak Savanna heeft in het verleden duidelijk gemaakt dat hulpverleners soms langs elkaar heen werken met alle gevolgen van dien. Zij zijn tevens soms niet goed op de hoogte dat een jeugdige naar andere gemeente is verhuisd. De VIR moet hiervoor een oplossing bieden en brengt hulpverleners bij elkaar die met dezelfde jongeren samenwerken. Zodra hulpverleners een bericht krijgen dat een andere hulpverlener met de betrokken jeugdige bezig is, moeten ze met elkaar in contact treden en gegevens uitwisselen om tot afspraken over de hulpverlening te komen.

Wanneer moet gemeld worden? Hulpverleners die zich zorgen maken over de ‘ontwikkeling van de jeugdige naar volwassenheid’ kunnen op grond van bepaalde meldingscriteria jongeren tussen 0 en 23 jaar aan de verwijsindex aanmelden. Een wettelijke regeling was noodzakelijk door de verwerking van het burgerservicenummer in de VIR en de vastlegging van de gronden voor een doorbreking van de eventuele geheimhoudingsplicht van professionals. Toch zullen professionals telkens een zorgvuldige afweging maken of zij in een bepaald geval nodig vinden een melding te doen. Professionals blijven aansprakelijk voor onterechte meldingen en moeten het plaatsen van een melding daarom zorgvuldig documenteren

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waar is Job Cohen?

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Adriejan van Light Sound Dimension.

Yes We Cohen! (foto: flickr/Bert Kommerij)

Job Cohen is de hele afgelopen formatieperiode, waarbij Nederland langs de rand van de afgrond gescheerd is, stil geweest. Na eerst zonder enig protest rechts het initiatief in handen te hebben gegeven, heeft hij zich daarna onthouden van enig commentaar. Staatsrechtelijk is dat allemaal zeer correct, en waarschijnlijk was het ook verstandig om gedurende de formatie niets te zeggen. Maar nu de hele situatie weer open ligt, en de VVD en Mark Rutte sterk gedelegitimeerd zijn als leiders van de pogingen Nederland een kabinet te bezorgen, zou Cohen, als leider van de op één zetel na grootste partij van het land, zich moeten profileren. ?Het schrijven van een proeve van een regeerakkoord? is nou niet echt een vastgebeitelde staatsrechtelijke traditie, of zo; het is in 1994 eens gebeurd, en that?s it.

Een formatie als deze, en zeker wanneer hij afbreekt, is pure machtspolitiek. Het gaat niet om regels, maar om wie op welk moment naar voren treedt met welke boodschap. Het gaat om geloofwaardigheid in de ogen van het publiek, en het voor het blok zetten van andere partijen. Een situatie als afgelopen vrijdag, toen de formatie gestrand was en het onduidelijk was welke kant het zou opgaan, is volgens mij een staatsrechtelijk redelijk open situatie. Er zijn op dat moment nog geen initiatiefnemers van iets, die de kans moet worden gegund om tot een akkoord te komen. Zo?n situatie moet benut worden! Als je op dat moment komt met een redelijk en geloofwaardig alternatief creëer je je eigen momentum.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tegenzinnen 05 | En nu? Een centrumlinks minderheidskabinet met ministers van CDA en VVD?

Rutte heeft het initiatief verspeeld. In de onderhandelingen over paars plus heeft hij niet onderhandeld, maar piketpaaltjes geslagen. Door onderhandelingsamateurisme van PvdA, GroenLinks en D’66 werd pas na enkele weken de conclusie getrokken dat Rutte die 18 mld. aan bezuinigingen en de hypotheekrente-aftrek überhaupt niet wilde loslaten. Want door de ‘onderhandeling’ te rekken kon Rutte beweren dat hij wel degelijk onderhandelde terwijl deze piketpaaltjes een overeenkomst onmogelijk maakte. Dat was geen theater in het landsbelang.

Tijdens de onderhandelingen over rechts had Rutte, om het opkomend rumoer in het CDA te sussen, niet machteloos aan de kant hoeven staan. Als beoogd premier en liberaal had hij zich expliciet kunnen uitspreken voor de grondbeginselen van onze staat. “De ongerustheid binnen het CDA is te begrijpen, maar haar achterban moet zich realiseren dat de staatsrechtelijke verworvenheden ook voor de VVD een groot goed zijn. Vrijheden zijn ons lief, ook de vrijheid van godsdienst, en etnische registratie druist in tegen onze gezamenlijke ideeën over individuen met hun eigen verantwoordelijkheden”. Daarmee had hij niet alleen CDA-ers gerustgesteld. Hij verkoos echter de zijlijn.

Door z’n ene zetel voorsprong werd hem volgens een ongeschreven regel het initiatief gegund. Dat heeft hij met deze twee mislukkingen echter verspeeld. Daarom dient een volgende formatiepoging elders op het politieke spectrum te beginnen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

The revolving door in Brussels

Wederom een bijdrage van Brussels Sunshine.

Oud-EU-commissaris Gunther VerheugenThe German weekly WirtschaftsWoche earlier this week revealed that former Enterprise Commissioner Verheugen has set up his own EU lobby consultancy firm, The European Experience Company. Verheugen started the new firm in April 2010, just two months after he ended his term as Commissioner, but never informed the Commission about this. According to Wirtschaftswoche the Commission is now investigating whether Verheugen has violated the Code of Conduct for Commissioners.

WirtschaftsWoche quotes Member of the European Parliament (MEP) Inge Gräßle who comments that this will mean that “now, anyone with money can buy access to the institutions through Verheugen”. “The Commission must start considering how it can protect itself against ex-Commissioners,” Gräßle told WirtschaftsWoche. The issue has led to significant controversy covered in German andAustrian press. In Thursday’s edition of the German daily Handelsblatt, co-director of European Experience Company Petra Erler (who is also Verheugen’s former head of Cabinet) makes a clumsy and unconvincing attempt to counter the criticism. Verheugen is one of six Commissioners from the previous Barroso Commissionthat have moved into private sector jobs that might entail conflicts of interest (out of 13 Commissioners that left in February).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Germany is not Europe’s locomotive

Vandaag een gastbijdrage van Philip Whyte, senior research fellow at the Centre for European Reform.

Duitse locomotiefThe German economy has been growing exceptionally strongly of late. In the second quarter of 2010, it expanded faster than any other economy in the G7 and faster than at any time since the country’s reunification in 1990. Industrial output is surging. The rate of unemployment has been declining for over a year and is now well below the eurozone average (let alone levels in the US). Consumer spending and business investment are picking up – and households and firms are generally less burdened with debt than their counterparts in highly leveraged economies like the UK and the US. Germany, in short, seems to have emerged strongly from the Great Recession. Indeed, some observers think it has entered a self-sustained recovery – and that it is starting to act as Europe’s ‘growth locomotive’.

If this were true, it would be welcome. Over the past decade, Germany has not been a great source of demand for the world or the European economy: in real terms, domestic demand is only about 3 per cent higher now than it was back in 2000. For most of the noughties, Germany was structurally reliant on exports for its economic growth: without debt-fuelled spending elsewhere in the world economy, it would barely have grown at all. So any sign of a sustained recovery in German domestic demand would be good news for the country itself and the rest of the world. Not only would it reduce Germany’s reliance on unsustainable (and hence destabilising) foreign profligacy. It would also allow the eurozone and the world economy to rebalance at a higher level of output and employment than otherwise.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Say No To Terror

Vanaf vandaag zullen we regelmatig een bijdrage over nemen van Osocio. Deze site volgt wereldwijd “social adverting and non-profit campaignes”.



This campaign from the Arabic world speaks out against terror: Say No To Terror.
The message is brought through a website, 5 video’s, 5 ads and a Android app.

The video’s are broadcasted on moderate & open minded channels like MBC group and Al Arabia news. According to Hayan, who helped with the translation, not the best place to send this message.
Although the message is clear feel free to add some information or translations in the comments.

Copy in the ad below: Terrorism. I’m a Muslim. I’m against it.




Below a screen from the Android app. Use the QR code to find more information about the app.


Thanks Hayan Maani and the people at our Facebook page for helping.

Oorspronkelijk artikel.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vrouwen, van godin tot slavin

  • Ugo Janssens, Vrouwen, van godin tot slavin.
  • 30.000 jaar mysterie
  • Witsand Uitgevers, Gent, 2010.
  • 458 p. ; foto’s, bibliografie, register.
  • ISBN 978 94 9038 217 9; € 22,50

Dit is een gastbijdrage van Jef Abbeel.

Dit boek handelt over de rol van de vrouw in de geschiedenis, vanaf de prehistorie tot nu en vooral over de wijze waarop mannen over vrouwen dachten en schreven.

De auteur start in de Steentijd en vertelt ons dat recent onderzoek uitwijst dat de mannen / jagers of vissers minder voedsel naar huis brachten dan de vrouwen / verzamelaars en plukkers van vruchten, planten en kleine dieren. Deze laatste activiteit was namelijk voorbehouden aan vrouwen, kinderen en ouderlingen en hun bijdrage aan het dagelijkse voedsel liep op tot 70 %. Bovendien speelden ze een rol in het opjagen van wild en de verwerking van het vlees. Janssens neemt van Gimbutas over dat de vrouw de gelijke was van de man, omdat onder hedendaagse jagers en verzamelaars beide seksen gelijk zijn in aanzien en rechten, wat ons een riskante hypothese lijkt. Hij leidt het ook af uit archeologisch onderzoek, dat aantoont dat ze op dezelfde wijze begraven werden. En hij verwijst naar onderzoekers en Griekse historiografen zoals Herodotos en Diodoros van Sicilië, die stellen dat er minstens tijdelijk en plaatselijk een matriarchale cultuur was, o.a. bij de amazones. Hij vernoemt ook de tegenstanders van deze hypothese.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het einde van Duitsland

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag een stuk van Laurens Boven, vanuit Berlijn.

Cover van 'Deutschland schafft sich ab' (Foto: Wikimedia Commons)

In de Duitse media wordt hij de Duitse Geert Wilders genoemd: Thilo Sarrazin, lid van de SPD en lid van het bestuur van de Duitse Centrale Bank, de Bundesbank. Sarrazin betoogt in zijn omstreden boek ‘Deutschland schafft sich ab’ dat de immigratie van moslims de Duitse cultuur bedreigt. Hij gaat zelfs verder dan Wilders, want hij spreekt ook over de genetische verschillen tussen volkeren. De stellingen zorgen voor fel debat.

Terwijl buiten een honderdtal demonstranten luid protesteren tegen wat zij de racistische publicatie van Thilo Sarrazin noemen, is het in de zaal waar de pers- conferentie wordt gehouden afgeladen vol. Er zijn meer journalisten dan er buiten demonstranten zijn. Fotografen en cameramensen klimmen op stoelen en tafels om Sarrazin in beeld te krijgen. Servies valt op de grond. Dan neemt Sarrazin het woord en de rust keert terug.

Thilo Sarrazin is geen volkstribuun. Het kost moeite geconcentreerd te blijven luisteren. En dat terwijl wat hij zegt er niet om liegt. Zeker niet in Duitsland, dat dankzij de misdaden uit het verleden zo zorgvuldig probeert om te gaan met de rechten van minderheden.

De kern van de boodschap van Sarrazin is: Duitsland, het land en de cultuur, gaat ten onder aan de massale immigratie van de afgelopen decennia:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Financial lobbyists ‘educating’ MEP’s?

Vandaag een bijdrage van Brussels Sunshine, onderdeel van Corporate European Observatory die de lobbyactiviteiten rondom de EU in de gaten houdt. Nog even wat context, vandaag werd bekend dat er in de EU drie nieuwe financiële toezichthouders komen.

Both Members of Parliament (MEPs) and banking lobbyists that participate in the European Parliamentary Financial Services Forum (EPFSF) claim that the EPFSF is not lobby group but a “forum for discussion”.

Commenting on the recent call of more than 70 MEPs to counter the dominance of big banks and investment firms in the debates around financial reform in Europe, Catherine Denis, Director of EPFSF, told Public Affairs News that the objective of the EPFSF “is to organise debates where all participants can express their different points of view, including representatives of consumer groups”. This is also the impression given in the EPFSF’s Governance Principles.

Today, the EPFSF is organising a seminar for MEP assistants to ‘educate them’ on derivatives markets and the impacts of the proposals on the review of the Markets in Financial Instruments Directive (MiFID). Derivatives (described by critics as ‘weapons of financial mass destruction’) are very controversial due to their role in the financial meltdown, but the financial industry is fighting tooth and nail against strict regulation on derivatives. The European Parliament will be deciding on these matters in the coming months and the EPFSF event looks very much like an effort to lobby MEPs (via their assistants) on how to regulate derivatives markets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De brief van Klink

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag een stuk van Adriejan van Light Sound Dimension over de brief van Klink.

Ab Klink (Wikicommons/Rijksvoorlichtingsdienst)

Na ‘de deur‘, nu ‘de brief‘. Indrukwekkend epistel van Ab Klink (.pdf), dat leest als een klokkenluidersbrief en een break-up letter ineen. En een flink aantal raadselachtige zaken die in de afgelopen weken langs kwamen worden nu opeens vele malen duidelijker?

Het eerste dat opvalt is de toon van de brief, gelijk die van je laatste ex-vriend(in). Ab “had er behoefte aan [zijn] overwegingen op papier te zetten”, “ook om [zijn] gedachten te ordenen”. ‘Met pijn in zijn hart’ heeft hij de afgelopen tijd zijn ‘groeiende aarzelingen’ laten blijken, en wilde daarom ’tijd om na te denken’. Ab leed aan ‘een toenemend intuïtief ongemak’ dat hij ‘ook zelf probeerde te door- gronden’. Dit weekend heeft hij echter het één en ander ‘op een rij gezet’, en ‘het valt [hem] zwaar’ om de knoop door te hakken en er een punt achter te zetten. Ahh.

Maar dan de inhoud. Ab benadrukt nog eens hoe belangrijk het is dat een kabinet kan rekenen op draagvlak in de samenleving, en constateert dat die met een meerderheid van 76 zetels erg smal is. Het beleid, bovendien, zal ‘de samenleving moeten kunnen binden’. Het is echter sterk de vraag of dit kan, als “de PVV het kabinet voortdurend op zijn motieven zal uitdagen en tegengestelde doelstellingen gaat propageren”. Klink:

Vorige Volgende