Gajes, auteur op Sargasso

Closing Time | Carlos Puebla | Hasta Siempre Comandante

4 december 2025 , 20:00 , door Gajes

Hasta Siempre Comandante is een lied uit 1965 van de Cubaanse componist Carlos Puebla. De tekst van het lied is een antwoord op de afscheidsbrief van revolutionair Che Guevara toen hij Cuba verliet om een revolutie te ontketenen in Congo en later Bolivia, waar hij gevangen werd genomen en gedood.

Guevara was in zijn jonge jaren een racist, daar zijn teksten van, en op latere leeftijd hielp hij mee in de onafhankelijkstrijd in Congo in de hoop een socialistisch regime te verwezenlijken. En misschien dan nog steeds een racist, de mens is dualistisch. Hij was ook homofoob, ik ben homo en kies toch voor het grote geheel. Zijn cultuur was en is nog steeds onder de invloed van machismo, en dat is mijn strijd om de rechten van lhbtq+ te bevorderen, maar ik ben zelf een sexist naar jonge mannen.

Closing Time | Joni Mitchell | Woodstock

3 december 2025 , 20:00 , door Gajes

Joni Mitchells Woodstock gaat over de droom van vrede en een nieuw begin, geïnspireerd door het legendarische festival, ook al was ze er zelf niet. Haar manager besloot voor een optreden in The Dick Cavett Show.

De tekst, die ze schreef in een hotelkamer, na gesprekken met haar vriend Graham Nash die daar wel optrad, viert de generatie van de jaren ’60 en hun idealen van een betere, meer utopische wereld, samengevat in het bekende refrein

Closing Time | Wizkid

2 december 2025 , 19:33 , door Gajes

Met het eerste document uit de formatie lijkt me dit even een prettig nummer.

Links zal wel ff diep adem halen, argh de natuur en die kerncentrales waar geen investeerder voor is en ook geen oplossingen biedt.

Rechts huilt traantjes want hun heilige hra wordt afgepakt én terecht, deze jonge generatie moet ook wonen, én rekening rijden, wat een rechtse nachtmerrie toch :)

Maar goed die analyse laat ik over aan de betere schrijvers hier, en ik neem even plaats achter de draaitafel.

Closing Time | Andreas Scholl | How Sweet the Moonlight

30 november 2025 , 20:00 , door Gajes

How Sweet the Moonlight komt uit Akte V, de slotakte van De Koopman van Venetië. Lorenzo zegt dit in de tuin van Belmont, waar hij en Jessica de nacht doorbrengen na hun huwelijk.

De Koopman van Venetië is een toneelstuk van William Shakespeare en later tot opera gecomponeerd door André Tsjaikovski die in 2013 in première ging.

How Sweet the Moonlight wordt gezongen door Andreas Scholl, een countertenor. Scholl wordt gezien als een uitzonderlijk wereld talent maar hij ziet zichzelf niet zozeer als operazanger, meer als zanger die ook opera zingt. Grappig genoeg noemt Scholl als zijn muzikale helden Howard Jones, OMD , New Order en de Pet Shop Boys.

Foto: © Peter Cox (met toestemming fotograaf)

Kunst op Zondag | Mounira Al Solh | A land as big as her skin

30 november 2025 , 08:00 , door Gajes

Het Bonnefanten museum te Maastricht heeft tot 11-1-2026 een prachtige expositie van Mounira Al Solh, een multidisciplinair kunstenares uit Libanon|Syrië|Nederland. Haar werk omvat tekeningen, schilderijen, borduurwerk, performance en video-installaties, en verkent thema’s als migratie, trauma, feminisme en identiteit.

Al Solh (1978) wordt geboren tijdens de burgeroorlog in Beiroet, Libanon. Geweld, soms explosief maar vaker sluimerend vormt haar jeugd naar volwassenheid. Creativiteit is haar antwoord hierin. Als kind nieuwsgierig en open naar verschillende materialen en kleur creëert ze haar magische wereld.

In woorden moeilijk te beschrijven want het wordt een meer diverse wereld naarmate zij naar vrouw groeit. Emoties verbeeldt in mythische verhalen, culturele kleuren die ontmoetingen vertellen in expressies waar leven en verlies dansend samenkomen.

In 1989 door het voortdurende geweld, verlaat de familie van Mounira Al Solh Beiroet; het gezin emigreert naar Damascus in Syrië. Al Solh studeert schilderkunst aan de Libanese Universiteit in Beiroet (van 1998 tot 2001) en beeldende kunst aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam (2003-2006).

Haar werk is deels beïnvloedt door Picasso en zijn antwoord op het bombardement in Guernica. Zwart witte wanhoop waar het werk van Al Solh een weg blijft zoeken naar licht en een eigen realiteit die zij verweeft in textiel, kleurijke sculpturen, schilderijen.

Foto: DL314 Lin on Unsplash

Zaterdag Nacht C🌟medy

29 november 2025 , 00:01 , door Gajes

Jackie Fabulous praat speed snuivend snel maar no worries, er is ondertiteling in het Armeens.

How to find a husband is een hilarische standup comedy over hoe alles perfect samen moet vallen als je sex hebt als 51 jarige, de shock van Viagra die maar niet uitgewerkt lijkt te raken, de vragenlijst tijdens sex en last but not least, masturberen mannen bij de magnetron want waarom staat daar hun tube crème?

4 fragmenten in een tsunamie van woorden, so fasten your seatbelts and give it up forrrrrr miss Fabulous !

☆☆☆

Closing Time ☆ Tiwa Savage

23 november 2025 , 20:00 , door Gajes

Tiwa Savage is een Nigeriaanse zangeres, songwriter die haar carrière begon als achtergrondzangeres voor artiesten als George Michael en Mary J. Blige.

In 2012 voegde zij zich bij Mavin Records, waarna ze uitgroeide tot een prominente figuur in de muziekindustrie, vaak de Queen of Afrobeats genoemd.

Haar muziek combineert Afrobeats met R&B, soul en hiphop. Ze heeft meerdere succesvolle albums uitgebracht, internationale prijzen gewonnen, zoals de MTV Europe Music Award voor Best African Act. Ze heeft ook samengewerkt met artiesten als Beyoncé en Wizkid.

Foto: © Ad van Denderen - Go No Go

Kunst op Zondag | Ad van Denderen – Go No Go

23 november 2025 , 08:00 , door Gajes

RECENSIE - Begin jaren 90 fotografeerde Ad van Denderen migranten en vluchtelingen die onderweg waren naar Europa, en de wegen die zij namen om een nieuw leven op te bouwen. Hij verbleef wekenlang in armoedige pensions in Istanbul, waar Pakistanen zich voorbereidde op hun doorreis naar Griekenland. En zag hoe mannen en vrouwen bij Tarifa in Spanje de branding uitliepen richting een nieuw, voor hen onbekend land.

Immigranten aan wal gezet door Marokkaanse smokkelaars. Punta Paloma, Spanje 2001. © Ad van Denderen

Van Denderen zag in die jaren een schaduwwereld ontstaan van misbruik, maar ook veerkracht. Migranten die bereid waren van alles te doen voor geld om verder te reizen of een leven te beginnen. Onderbetaald, zwaar veldwerk in Griekenland, in de kassen van Spanje, als prostituee langs de wegen van Italië.

Prostituee nabij Napels, Italië 1999. © Ad van Denderen

Als documentaire fotograaf ging van Denderen deze mensen volgen in een deel van hun reis, niet om ze als slachtoffer neer te zetten maar om ze een gezicht te geven in hun vaak anoniem bestaan.

Koerdische en Afghaanse vluchtelingen bij het opvangcentrum van het Rode Kruis, Sangatte, Frankrijk 2002. © Ad van Denderen

Closing Time | Rema ☆ Ginger Me

19 november 2025 , 20:23 , door Gajes

Afrobeats is moderne Nigeriaanse en Ghanese popmuziek die gebruik maakt van lokale stijlen zoals highlife of fuji, enkele kenmerkende polyritmische drumpatronen en vaak ook andere zwarte muziekstijlen zoals hiphop, R&B en dancehall.

Het genre heeft de afgelopen jaren dansvloeren, afspeellijsten, radio, muziekfestivals en arena’s over de hele wereld een boost gegeven en Rema is er een synoniem voor geworden.

Divine Ikubor (geboren op 1 mei 2000), professioneel bekend als Rema , is een Nigeriaanse singer-songwriter en rapper, en begon op 19 jarige leeftijd met zijn carrière en was al snel op iedere Lagos dansvloer te horen, dé culturele stad in Nigeria.

Foto: Haywood Magee. Caribbean immigrants arrive at Victoria Station, London, after their journey from Southampton Docks, 1956. © Haywood Magee / Getty Images

Kunst op Zondag – Museum Fenix Rotterdam

16 november 2025 , 08:00 , door Gajes

Liefde, afscheid, heimwee en geluk door de ogen van opkomende en gevierde kunstenaars, die de veelbewogen geschiedenis van migratie verbeelden in het Museum Fenix te Rotterdam.

Hoe past een leven in 1 koffer, wat neem je mee en wat laat je achter ? Welke reis heeft een koffer gemaakt ? Was het een vlucht, op weg naar de liefde, een betere toekomst, haastig of zorgvuldig ingepakt?

Fenix verzamelde de afgelopen jaren meer dan tweeduizend koffers die met hun eigenaren de wereld over reisden. In het Kofferdoolhof kan men met een audiotour dwalen tussen de koffers en hun uniek verhaal beluisteren.

Een van de gevierde kunstenaars is Adrian Paci, die in 1997 een gewelddadige opstand in Albanië ontvluchte en zijn toevlucht zocht in Italië.

Zijn artistieke expressie vertolkt vele existentiële en sociale problemen van ons tijdperk: migratie, mobiliteit, verlies, ontheeming, globalisering, culturele identiteit, nostalgie, geheugen.

Collectie Fenix. ©Adrian Paci – Een foto uit de film: Centro di Permanenza Temporanea. Wachten op een vlucht die nooit komt.

Allen stapten op, maar konden nergens heen…

Centro di Permanenza Temporanea , oftewel “Tijdelijk Detentiecentrum” is een korte film die de onzekere en uitzichtloze situatie van migranten verbeeld. Gevangen in een pauze van asielcentra, wachtend op een toekomst die nooit schijnt te komen.

Hoe kun je zien of iemand transgender is ?

15 november 2025 , 08:00 , door Gajes

SATIRE - Met de pubertijdsremmers voor trans mensen wordt het voor cisgender mensen nu wel erg moeilijk om te zien wie transgender is.

De Amerikaanse comédienne Ashley Ryan vindt het ook lastig dat mensen pas ontdekken dat zij een trans vrouw is als zij gaat praten, dus heeft ze een symbool bedacht.

Als je transgender bent en je zoekt een safe space, kijk dan naar gebouwen met dit symbool ➕️

Meestal hebben die gebouwen ook regenboogkleurige ramen, en binnen dat gebouw loopt ook vaak een crossdresser in een zwarte jurk.

Een gratis wijntje met een snack maakt deze safe space ook helemaal gezellig.

Welkom.

Ashley Ryan is een Amerikaanse comédienne en heeft een podcast The Funny Police.

Zij begon haar carrière bij wijlen Joan Rivers op de set van The Fashion Police, en heeft ook een gastoptreden bij Comedy Central gehad.

Foto: Uit Relationship van Zackary Drucker en Rhys Ernst, cc: fair use

Kunst op Zondag – Transitie in Compositie

9 november 2025 , 08:00 , door Gajes

‘Relationship’ is een fotoserie die de liefde tussen Zackary Drucker en Rhys Ernst vertaalt naar beeld.

En van zelfliefde, de tijd daar naartoe. Beiden zijn transgender en in het begin van hun transitie.

In 2008 ontmoeten, herkennen zij elkaar en beginnen een relatie.
In diezelfde tijd ontwikkelen zowel Rhys als Zackary zichzelf in multidisciplinaire beeldende kunsten. Zo begint een fotoserie die de jaren samen documenteert.

In iedere ruimte van hun huis was wel ergens een camera – transitie in licht en compositie.

Naar elkaar groeien en uiteindelijk een nostalgisch terugzien op een relatie die eindigt in 2014.

Kort daarna wordt hun fotoserie in de Whitney Biennial tentoongesteld.

Het toont de kunstwereld een nieuwe liefde in beeld tussen twee transgender mensen die deze werkelijkheid zelf visualiseren in een tijd waar de media het frame beheerst met sensationele en eenzijdige verhalen.

De serie is intiem, kwetsbaar gelaagd en doet bij tijden denken aan het werk van Nan Goldin. Reflecties – soms letterlijk, van Goldins leven gedeeld met anderen.

In de fotoserie Relationship symboliseren de reflecties soms de uiterlijke eerste afwijzing, alswel het innerlijk verlangen om de ware gender te kunnen zien. Vervorming van verleden en toekomst.