Overzicht

Eric

76 Artikelen
2 Waanlinks
834 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Eric schrijft met onregelmatige intervals columns over politiek en samenleving en stoort zich aan het gebrek aan transparantie en onvervalst idealisme. Politicus C zegt in de publiciteit ferm dat iets wit is, maar herschrijft de definitie in de officiele nota zo dat oranje ook wit kan zijn, dat soort dingen. Kortom: Eric heeft een bloedhekel aan populisme, huichelarij en achterbaksheid in de politiek en dat is dan ook vrijwel altijd de aanleiding voor een column.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Binnenhofse psychologie

, door

Toen Eric nog een Ericje was kreeg hij een tijdje les in het vak psychologie. Het begrip wat me daaruit het meest is bijgebleven is de cognitieve dissonantie. Dat is het verschijnsel dat iemand die een belangrijke beslissing neemt – en vanaf dat moment twijfel voelt of dat wel de juiste beslissing was – argumenten gaat zoeken om de twijfel weg te redeneren. In het Engels gebruiken ze daarvoor de fraaie term “buyer’s remorse”. Vergelijk het met de autokoper die juist ná aanschaf allerlei autotests gaat bekijken om als het ware nogmaals overtuigd te worden. De cognitieve dissonantie is de frictie tussen de beslissing enerzijds en de twijfel anderzijds en het logisch gevolg is dat de persoon in kwestie argumenten gaat bedenken om die frictie op te heffen.

Ook bij minder tastbare zaken doet zich dit verschijnsel voor. Het referendum liet meerdere fraaie voorbeelden zien. SP, Christen-Unie, SGP en Wilders konden doen alsof ze het kiezersvolk helemaal begrepen hadden, maar de anderen moesten als een haas op zoek naar verklaringen. Liefst naar verklaringen waarmee je via een omweg toch nog een beetje gelijk krijgt, natuurlijk. Toegeven dat je er volkomen naast zit ligt nu eenmaal niet in de aard van politici, ook niet nadat het merendeel van de zittende Kamerleden en bestuurders overduidelijk is teruggefloten door het merendeel van de kiezers.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hufterisme

, door

Voorstanders van de Europese Grondwet doen hun best om, aan de vooravond van het eerste referendum in de Nederlandse geschiedenis, een “nee”-stem bij voorbaat in de hoek van de proteststemmen te zetten. Tegenstanders van de Europese Grondwet, SP en Wilders voorop, doen hun uiterste best om munitie aan te dragen voor die stelling.

Dat voorstanders zo graag horen dat het proteststemmen zijn is logisch. Zo kunnen ze immers blijven denken dat mensen het eigenlijk wel met hen eens zijn. “Ach, ze hebben nee gestemd, maar dat ging over de Euro en de Turkse toetreding, dus eigenlijk waren ze vóór.” Ongetwijfeld zal een deel van de kiezers vanwege de euro en Turkije tegen stemmen, maar een deel stemt wel degelijk tegen deze grondwet. De “Nieuwe Politiek” die na Fortuyn zou volgen is er wel gekomen, maar het ene -isme is vervangen door het andere. Vroeger was de moderne politicus socialist, liberaal of conservatief, nu zijn alle politici die er toe doen hufteristen.

Fortuyn gebruikte het al als leus: “Ik zeg wat ik denk!” Dat het soms verstandiger is je formulering wat aan te passen is geen onderdeel van die leus. Het gevolg was dan ook dat, om een graantje mee te pikken van Fortuyn, politici van links en rechts hun gal over de massa’s sproeiden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Antwoord van Ome Frans

, door

Het heeft even geduurd voor ik antwoord kreeg van Kamervoorzitter Frans Weisglas op mijn open sollicitatie, maar gisteren kwam het dan toch. Uiterst voorspelbaar was uiteraard de reactie dat ik niet aan het juiste adres was voor een sollicitatie naar de functie van Commissaris van de Koningin of burgemeester, maar het pleit voor de Kamervoorzitter dat hij de mail daadwerkelijk gelezen blijkt te hebben gezien het vervolg: “Gelet op uw opmerkingen over recente benoemingen, wijs ik u op artikel 3 van de Grondwet waarin staat omschreven dat alle Nederlanders op gelijke voet in openbare dienst benoembaar zijn. Het staat derhalve ook u vrij om in het geval van vacatures op dergelijke functies te solliciteren. Indien u hiertoe in de toekomst besluit wens ik u graag succes. “

Maar ja, van doorsturen aan de fractievoorzitters is geen sprake geweest. Misschien moet ik de sollicitatie gewoon alsnog rechtstreeks aan de diverse fractievoorzitters sturen…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geachte heer Weisglas…

, door

Je moet iets als werkzoekende, dus ik heb maar eens de stoute schoenen aangetrokken:

T.a.v. drs F.W. Weisglas ([email protected]); betreft open sollicitatie

Geachte heer Weisglas,

Naar aanleiding van een aantal recente berichten wil ik mij graag voorstellen als kandidaat voor de functie van Commissaris der Koningin dan wel voor een burgemeesterschap. Ik verzoek u daarom deze brief en mijn cv door te zenden aan de diverse fractievoorzitters van de Tweede Kamer der Staten-Generaal.

Eerlijk gezegd was ik in de veronderstelling niet voldoende gekwalificeerd te zijn voor deze functies, maar een tweetal recente berichten bracht mij tot de overtuiging meer dan gekwalificeerd zijn. Om precies te zijn betrof het hier de benoeming van mevrouw Netelenbos tot burgemeester van Oud-Beijerland en de benoeming van de heer Cornielje tot Commissaris der Koningin in de provincie Gelderland.

Zoals u in mijn cv kunt zien ben ik inmiddels ruim een jaar op zoek naar een nieuwe werkkring. Met name de laatste functie, die van implementatieconsultant, sloot zeer aan op mijn kwaliteiten en interesses. Het overgrote deel van die kwaliteiten zijn ook terug te vinden in de functies als Commissaris der Koningin en burgemeester.

Niets ten nadele van voornoemde kandidaten, zij zijn ongetwijfeld buitengewoon bekwaam en geschikt voor de hen toebedeelde taken, maar ik ben ervan overtuigd minstens hun kwaliteiten te hebben. Zoals u in mijn cv kunt zien ben ik na een loopbaan als belastingadviseur overgestapt naar de IT. Ook daarin ben ik steeds als dienstverlener werkzaam geweest. Als gevolg van de u ongetwijfeld bekende malaise in de IT hebben mijn dienstbetrekkingen helaas niet lang mogen duren. Omdat ik graag aan de slag wil, heb ik mijn focus verbreed en ben ik tot de conclusie gekomen dat ik als geboren dienstverlener uitermate geschikt zou zijn de bevolking en Hare Majesteit te dienen als Commissaris der Koningin dan wel als burgemeester.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zalig zijn de onwetenden

, door

Oud-premier Van Agt laat zich vandaag van zijn meest vileine kant zien in een ingezonden brief in de Volkskrant. De brief is gericht aan vice-premier Gerrit Zalm en gaat over de afwezigheid van het Koninklijk Huis bij de uitvaart van de Paus en Zalm’s opmerkingen daarover. Of Zalm het doorheeft is echter de vraag.

Van Agt was de meester van het woord in zijn tijd als premier – met zorgvuldig gekozen en met veel nadruk uitgesproken woorden als “sapristie” en “drommels” om de scherpste kantjes van zijn gespeelde boosheid af te vijlen. Slechts professor I.A. Diepenhorst en Drs. P waren mogelijk zorgvuldiger in hun woordkeus.

Zalm wordt op fraaie wijze het bos ingestuurd in de brief van Van Agt – in de allerlaatste woorden. De brief wordt niet ondertekend “met de meeste hoogachting” of zelfs maar gewoon “hoogachtend”, nee, Zalm krijgt “met verschuldigde hoogachting” naar zijn hoofd. Van Agt groet hem met een mate van achting die hij fijntjes in het midden laat. ..

Ik heb zelf altijd “met gepaste achting” gebruikt wanneer ik iemand niet erg hoog had zitten, maar ik denk dat ik overstap naar deze variant…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Van Mierlo’s mijmeringen

, door

Eerder liet Boele Staal, D66-commissaris van de Koningin in Utrecht, al weten mordicus tegen het paasakkoord te zijn, inmiddels hebben ook Els Borst en Hans van Mierlo laten horen ernstige twijfels te hebben bij dat akkoord. De laatste deed dat in de vorm van een ingezonden brief in de Volkskrant en Trouw.

Feitelijk richt Van Mierlo’s betoog zich geheel op het voornemen om nog in deze kabinetsperiode een voorstel in te dienen om de rechtstreeks gekozen burgemeester in de Grondwet op te nemen.

Als eerste overweging noemt Van Mierlo dat D66 de opvatting verlaat die vorige week de basis vormde voor het wetsvoorstel voor de deconstitutionalisering van de burgemeestersbenoeming, namelijk dat de procedure – benoeming of kiezen in welke variant dan ook – niet in de Grondwet thuishoort. Met andere woorden: als compensatie krijgt D66 een kansloos voorstel cadeau dat volstrekt tegen de eigen opvatting van een week eerder ingaat.

Van Mierlo’s tweede punt is dat het aangekondigde onderzoek naar brede consensus over machtsvorming en legitimatie van de macht meteen wordt ondergraven door het voorstel om de gekozen burgemeester in de grondwet op te nemen. Dit onderdeel is immers direct uit het onderzoek gehaald en het voorstel bovendien zeer omstreden. (SGP-fractievoorzitter Bas van der Vlies kwam overigens onverwacht grappig uit de hoek in het debat van gisteren met zijn vraag of de baan van Minister van Bestuurlijke Vernieuwing na de uitholling van taken in het paasakkoord een parttime baan geworden was.)
Als derde punt noemt Van Mierlo dat door het betreffende voorstel nog deze kabinetsperiode te behandelen de rechtstreeks gekozen burgemeester onderdeel gaat worden van de volgende verkiezingscampagne en dat D66 zich er dan aan verbonden heeft een verkiezingsstrijd te voeren met als inzet een CDA/VVD-D66-coalitie, omdat dat de enige coalitie is waarin de rechtstreeks gekozen burgemeester een kans maakt.

Vorige