Lobotomie uit een flesje
Het bevat onder meer melatonine en valeriaan. Volgens de marketeers van de producent zorgt het ervoor dat je “je over niets ter wereld nog zorgen maakt. Je voelt je hier en nu totaal tevreden”. Het klinkt als het resultaat van een lobotomie. Wat is het: een antidepressivum uit de apotheek? Nee, een hip drankje genaamd iChill dat hier in Canada gewoon in de supermarkt staat. Ons voorland?
Je staat er toch even bij met je ogen te knipperen. Melatonine is een hormoon dat het slaapritme beïnvloedt, valeriaan is het hoofdbestanddeel van de tranquillizer valium. Je zou denken dat een drankje dat allebei bevat iets is dat alleen op doktersvoorschrift verkrijgbaar is. Maar hoewel de fabrikant aanbeveelt er niet meer dan twee flesjes per dag van leeg te drinken, ontraadt het aan kinderen jonger dan 13 te geven en je op het hart drukt na het ledigen van een flesje vooral niet meer achter het stuur te gaan zitten, staat het gewoon op de schappen van de super. Wie er 48 flesjes in één keer van wil kopen, gaat gewoon zijn gang.
Canada kent weliswaar minder vrijheden dan de Verenigde Staten (je loopt hier bijvoorbeeld niet zo maar met een pistool met bijpassende munitie de winkel uit), op het gebied van wat mensen naar binnen werken is het ook hier vrijheid, blijheid. Antibiotica liggen hier gewoon in elke drugstore voor het grijpen en worden op grote schaal gekocht en geslikt door mensen die vermoedelijk niet de flauwste notie hebben van het verantwoordelijk gebruik ervan. Het is tenslotte hun eigen lijf, is de redenering. Mijn zolen: wat mij betreft is het een succesrecept voor het kweken van resistente microben, waar op termijn de hele wereld last van heeft—maar dat terzijde. Ik wilde het hebben over iChill.