Kiezers voldoen niet aan eisen GroenLinks
, door
China over zestig jaar, gezien vanuit 1950
, door
Handig in crisistijd | Opnieuw crisis binnen FNV
, door
Elders in de wereld probeert men een rivier te schonen
, door
Ga er maar aan staan: een van de grootste rivieren ter wereld schoonmaken. 400 miljoen mensen leven van en langs de Ganges. De reusachtige rivier slingert door vijf staten die allemaal door verschillende politieke partijen worden geleid. Het zijn ook nog eens arme staten. Corruptie en verouderde landbouwmethoden kunnen het schoonmaakwerk bemoeilijken, zo niet onmogelijk maken. Een eerdere poging, in 1985, mislukte.
Toch zou dit megaproject dit keer zomaar kunnen lukken, schrijft de New York Times. ,,One difference today is that the public seems to be on board. In a damning 2007 report on the shortcomings of the first Ganges cleanup, the environmentalist Rakesh Jaiswal lamented that “environmental concerns in India continue to be the burden of a few green crusaders.” But thanks to a recent spate of high-profile hunger strikes, the river is grabbing headlines and airtime.”’
Nog meer relatief goed nieuws, althans nieuws over goede voornemens, ditmaal van de grens tussen India en Pakistan. Kan er eindelijk handel opbloeien tussen de twee grote staten? Ja, zegt The Economist in onderstaande podcast.
Bedreiger Wilders mag toch vervolgd worden
, door
Foto:
copyright ok. Gecheckt 28-09-2022
Apocalyptisch afvaleiland
, door
Bah. Vies. Bij die prachtige Maldiven drijft een smerig afvaleiland.
Dank Hans Verbeek.
Foto Flickr cc Balazsgardi
Elders in de wereld kan China vrede brengen
, door
Het conflict in tussen Soedan en Zuid-Soedan gaat over olie. De meeste olie wordt gewonnen in Zuid-Soedan, maar de pijpleidingen bevinden zich in het noorden. De twee landen houden elkaar in een ongemakkelijke wurggreep.
China is de grote puppet master die van bovenaf aan de touwtjes trekt. China heeft flink geïnvesteerd in de beide Soedans en de enige manier waarop de Soedans dat geld kunnen terugbetalen is door olie te verkopen. China piekert er echter niet over om pijpleidingen in Zuid-Soedan aan te leggen.
Gek genoeg kan deze positie een vredesoplossing dichterbij brengen. Niet dat China nu graag zijn diplomatieke spieren laat rommelen en zich bemoeit met de interne zaken van de twee ruzieschoppers, maar China heeft een groot economisch belang dat de investeringen worden terugbetaald. Een vredessituatie is profijtelijker.
Een goede analyse vind je hier, bij Al Jazeera. Er wordt flink de tijd genomen om de verschillende belangen bloot te leggen.
Een tweede prima verhaal gaat over de groeiende discriminatie van en het toenemende geweld tegen Afrikanen in Israel. De plaatjes op het blog van Al Jazeera zeggen eigenlijk al genoeg: verbrand speelgoed op een kinderdagverblijf voor Eritrese en Soedanese vluchtelingen. Het feit dat de Israelische regeringen veel van deze vluchtelingen als ‘infiltranten’ bestempelt, maakt de geweldsdrempel er niet hoger op.
Elders in de wereld is Chavez een voorbeeld en een vijand
, door
De lofzang op Chavez komt op een wat raar moment, want het is nog maar de vraag hoelang Chavez in het zadel kan blijven.
In The Guardian houdt historicus Richard Gott een warm pleidooi voor Chavez. Europa kan veel van hem leren. De dictator uit Venezuela is dan misschien wat clownesque, je kan hem niet beschuldigen van inconsistentie. Al 13 jaar houdt Chavez tirades tegen het neoliberalisme en het Amerikaanse imperialisme. En hij schraagt zijn woorden met geld. Helpt bijvoorbeeld verarmde Amerikanen aan goedkope olie. Waarom zouden de Zuid-Europese landen niet eens met hem gaan praten?
,,Chávez and his co-religionaries in the new “Bolivarian revolution” have called for “21st-century socialism”, not a return to Soviet-style economics or the continuation of the mundane social democratic adaptation of capitalism, but, as the Ecuadorean president Rafael Correa has described it, the re-establishment of national planning by the state “for the development of the majority of the people”. Greece has a wonderful chance to change the history of Europe and to throw their caps of Bolívar into the air, as once the Italian carbonari did in Paris all those years ago.”
Het klinkt mij een beetje als het gedweep met Castro in de jaren zestig en zeventig: op zijn zachtst gezegd, nogal bijziend.