Dimitri Tokmetzis

De IJslandse bevolking mag zich volgende maand uitspreken over een nieuwe, gecrowdsourcede, Grondwet. Een van de drijvende krachten daarachter, Katrin Oddsdotir vertelde dit weekend in Amsterdam of crowdsourcing in dit ongebruikelijke geval wel werkt.

Katrin Oddsdotir is niet bepaald iemand die je snel in een gewichtige commissie ziet plaatsnemen. De jonge IJslandse lardeert haar Engelstalige betoog met nogal wat What the fuck’s  en een enthousiasme dat de serieuze taak van grondwetsherziening meestal niet oproept. Naar eigen zeggen heeft ze reden om enthousiast te zijn.

Vorig jaar had IJsland de primeur van een gecrowdsourcede Grondwet. In krap drie maanden boog een panel van 25 Commissieleden met een enorme digitale achterban zich over de toekomstige inrichting van het eilandstaatje. Op 20 oktober zal de bevolking van IJsland zich uitspreken in een referendum.

Waarom is de Grondwet gecrowdsourced? Hoe werkte dat en wat is het resultaat?

IJsland heeft een paar roerige jaren achter de rug. Volgens Oddsdotir was niet alleen sprake van een economisch faillisement, maar waren ook de politieke en morele waarden aan vernieuwing toe. In 2009 werden de zittende partijen weggestemd en wat ervoor in de plaats kwam, was wat Oddsdotir aanduidt als een matriarchale structuur: opvallend veel vrouwen zaten aan de teugels. En in de eerste bevlogen maanden werd besloten tot het instellen van een commissie die zich over een nieuwe grondwet zou buigen.