Dimitri Tokmetzis

Geachte heer Rutte,

Het Mauro debacle is lekker op het CDA afgewenteld. De lont is weer – goed, heel eventjes – uit het eurokruitvat getrokken. De cultuurbezuinigingen liggen op koers. De  begrotingsbesprekingen beloven niet overdreven veel vuurwerk op te leveren. De Hedwige-polder, ach daar komen we wel uit. Hans Hillen redt zich wel.

Is het nu ‘tijdig en gepast’ om over Breivik te spreken?

U weet toch nog wel, enkele tientallen jongens en meisjes, van gematigd rode signatuur, werden in juli koelbloedig over de kling gejaagd. De dader had een gedachtengoed dat van de wereld leek losgezongen, maar dat op een aantal punten en qua toon akelig veel in de buurt komt van wat uw gedoogpartner dagelijks uitkraamt.

Een discussie vond u toen ‘ontijdig en ongepast’. Voor wie eigenlijk? Ontijdig en ongepast voor de slachtoffers? Dat kan ik me niet voorstellen. Ontijdig en ongepast voor de nabestaanden? Die zullen in hun verdriet wellicht hopen dat hun verlies niet voor niets is geweest: dat haat beantwoordt wordt met rede. Of ontijdig en ongepast voor u?

U heeft veel op het bord liggen, dat begrijp ik best. Maar het feit dat de vragen over Breivik en Wilders ongemakkelijk zijn, betekent niet dat ze niet gesteld mogen worden. De urgentie van een helder antwoord wordt er niet minder op.