Crachàt

Tien jaar geleden stond België een oktober lang in het spreekwoordelijke Rep und Roer.
De grootste betoging ooit liep door de straten, en als er duidelijke eisen hadden geweest, had men kunnen spreken van een prerevolutionair klimaat. Een vreemde collectieve eruptie van rouwbeklag, of een oprechte bezorgdheid omtrent de werking van onze instellingen, ik heb het nooit geweten.
Er zijn wel degelijk dingen veranderd, vooral in het justitiële apparaat. Niet alle. Lang niet alle. Sommige rechters blijven die Napoleon Bonaparte een rare linkse nieuwlichter vinden.
Ondertussen heb ik nooit dit beeld van de Kleine Zelfstandige vergeten. De Eeuwige Wafelbakker, die zijn omzet op de dag van de betoging een keertje wou zien aanzwellen.
Vrij vertaald klinkt de kramikkige fotocopie: “Hij heeft ze laten verhongeren. DAT NOOIT MEER!”
(klikken for the bigger picture)