Percussie en ritme staan centraal in de muziek van ex-drummer Alex Dadras. Er is geen video bij dit nummer – van het album Rubaiyat II – maar met de cover art kun je je ook best 7+ minuten vermaken (wie het in detail wil bekijken kan hier inzoomen).
Als je niet meer weet hoe je een bepaalde muziekstijl moet noemen kun je altijd nog het meest passende genre pakken en er het woord ‘post’ voor zetten. Het duo Mount Kimbie weet zelf ook niet wat het moet met het label ‘postdub-step’, maar hoe dan ook luistert hun tweede album Cold Spring Fault Less Youth lekker weg.
Joni Void maakte jarenlang onder een ander alias, Johnny Ripper, muziek op SoundCloud. Selfless is zijn eerste officiële album. Er staat van alles op, zonder dat het incoherent wordt: piano, rap, voorbijrijdend verkeer en brekend servies, stevige beats, en, in dit nummer, filosofische spoken word (voor de liefhebber: de tekst is te lezen onder de video).
The Dwarfs of East Agouza zijn drie muzikanten uit Cairo (de wijk Agouza, om precies te zijn). Ze komen regelmatig bij elkaar om een mix van psychedelische rock, jazz, folk en elektronische muziek te spelen en maakten samen het album Bes.
Het klinkt misschien of er een kleine band aan het werk is, maar John Kameel Farah doet het (ook) alleen. Het nummer ‘Uprising’ staat op het album Unfolding en is een ietwat duizelingwekkende mix van piano en breakbeats met elektronische en oosterse invloeden.
Dance-punkband Holy Fuck wil moderne elektronische muziek nabootsen zonder moderne apparatuur en technieken te gebruiken, zonder laptops en loops dus. Of ze erin slagen weet ik niet, maar het is dan ook net zo goed mogelijk om in computer-gegenereerde geluiden een echte steeldrum of hoorn te horen.
Floating Points dj’t al jaren in de bekende clubs, bracht in 2015 het album Elaenia uit, promoveerde ondertussen in de neurogenetica, en toert met een 11-koppig ensemble om zijn jazz-meets-elektronische muziek live ten gehore te brengen. Elaenia is bepaald geen clubmuziek maar het geluid mag hard, al was het maar omdat je de stille momenten ook wil horen.
Je kunt de donkere soundscapes – in dit nummer wat overschaduwd door een ‘stroboscopische’ beat – van Dalhous ambient noemen, wordt hier geopperd, maar niet van het type ‘aural wallpaper’: ‘if it was actually wallpaper, you’d swear you could catch its patterns shifting in your peripheral vision’. Nu kunnen schuivende behangpatronen ook best rustgevend zijn.
Flying Lotus maakt experimentele elektronische muziek – zijn albums voeren je langs veel verschillende stijlen waaronder jazz, hiphop, downtempo en idm. Het nummer ‘Tiny Tortures’ komt van zijn vierde album Until The Quiet Comes (2012).