Hans Laroes: “Als niemand kijkt, dan stop je ermee”

Voor NOS Journaal hoofdredacteur is het Achtuurjournaal niet heilig.

“Er is te weinig intern debat in de Nederlandse media”, zo luidde de kritiek van GroenLinks’ fractievoorzitter Femke Halsema in het interview dat eerder op GeenCommentaar verscheen. Tijd om de hoofdredacteur van het NOS Journaal Hans Laroes eens te vragen of dat waar is.

Sinds een paar weken houdt de Journaal- hoofdredactie een blog bij. Alweer. “Nee, niet alweer,” haast Hans Laroes zich te zeggen. “Ooit hebben we een gastenboek met een forumfunctie bijgehouden, maar dat bleek niet zo te werken. Nu werd het tijd om te bloggen. Ik heb ooit eens beloofd om te vertellen wat er de hele dag gebeurt. Vandaag los ik die belofte in.” En dus staat er ook in dat GeenCommentaar hem interviewt. “Hoe mijn dag is, dat schijnt interessant te zijn”, lacht hij om er vervolgens serieus op te laten volgen: “Het komt voort uit een oprechte nieuwsgierigheid en dat snap ik wel.”

Harde anarchie
Dat hij op internet het mikpunt is van boze reacties, accepteert hij schouderophalend. “Toen ik hier net zat, trok ik me dat wel aan: zat ik vol goede bedoelingen, werd ik uitgekafferd. Maar ik weet nu dat op internet een harde anarchie heerst. Heftige scheldpartijen horen daar nu eenmaal bij. Dat mensen van GeenStijl ervan houden om niet van me te houden, dat hangt samen met deze baan.”

Flauwekul
Tegelijkertijd kiest Laroes er wel voor om meer in de schijnwerpers te staan dan zijn RTL-collega Harm Taselaar. “Ik ben een eigenwijs iemand. Ik vind dat het belangrijk is, zelfs mijn publieke taak, om aanwezig te zijn in het journalistieke debat. De NOS wordt bij die debatten altijd uitgenodigd en altijd zijn we aanwezig. Het is dan ook objectief aantoonbaar onjuist als Femke Halsema zegt dat er geen intern debat is in de Nederlandse media. De afgelopen zes jaar zijn er allerlei rapporten, weblogs, discussieplatforms en debatten geweest. We houden onszelf wel degelijk in de gaten. Niet voor niets is er de Raad voor de Journalistiek, een persmonitor en een debatbureau. Misschien is dat voor de gemiddelde Nederlander niet altijd even duidelijk, want de discussie speelt zich af tussen de elite. Maar als je het goed bekijkt blijven wij meer bij de inhoud dan politici zelf. Kijkers en luisteraars weten heel goed dat we hen geen hypes en flauwekul voorzetten.”

Wilders
Geen hypes, maar Wilders zit zo ongeveer elke dag in het Achtuurjournaal? Laroes begrijpt de Wildersmoeheid. “Maar niet alles wat hij zegt komt in het Journaal. We zitten nu in de finale naar de film. Het is logisch dat dit het nieuws bepaalt. In het buitenland is er tenslotte ook aandacht voor. En nee, we hebben het er op de redactie nooit over gehad om hem dood te zwijgen. Dat is a-journalistiek. Ik zou ook niet weten op basis waarvan je niet zou moeten registreren wat Wilders zegt. Je moet het niet groter of kleiner maken dan het is, en naar ons idee doen we lang niet altijd mee met de aandachttrekkerij van Wilders. Ook niet met aandachttrekkerij van andere partijen, trouwens. Maar geef toe: het gebeurt niet vaak dat de minister-president een persconferentie geeft om een politicus op zijn verantwoordelijkheid te wijzen. Of er op de redactie discussies zijn over Wilders? Nee, de meeste redacteuren willen dat hij eens opschoot met die film. Dan hebben we dat maar gehad.”

Lui
Los van de aandacht op Wilders is er ook andere kritiek op het Journaal. Maar Laroes toont zich daar weinig van onder de indruk. “Natuurlijk krijg je kritiek. Maar het overall beeld is dat kijkers heel positief zijn. We zijn sinds de komst van RTL en SBS veel alerter, beter geworden. Concurrentie zorgt ervoor dat je niet lui wordt. We komen veel meer met eigen verhalen, uit binnen- én buitenland: ons correspondentenbestand is dan ook alleen maar uitgebreid.”

Nieuwssite
Die concurrentie zit ‘m ook niet meer in televisiezenders, maar ook op internet. Waarom zou iemand een half uur van zijn avond willen opofferen om naar het Achtuurjournaal te kijken als je op internet de hele dag door het nieuws kunt volgen? Maar daar ligt de hoofdredacteur niet wakker van. “We hebben niet als doel dat we het Achtuurjournaal in stand willen houden. Ons doel is om mensen met nieuws te bereiken en alles wat daarbij hoort, zoals dossiers. Als blijkt dat niemand meer naar het Journaal kijkt, dan stop je ermee. Maar op dit moment doen we alles. Ik ben niet bang dat het een het ander verdringt. We hebben sinds een jaar de Telegraaf als nieuwssite ingehaald; nu is de aanval op nu.nl ingezet. Tegelijkertijd zie je dat de kijkersaantallen ook nog altijd een beetje stijgen. Kortom: mensen die de hele dag internetten hebben blijkbaar nog altijd behoefte aan een moment waarop ze willen zien hoe wij het nieuws brengen.”

Check & double check
Dat nieuws wordt nu ook gezocht op internet, op blogs. “Sinds de komst van internet is de hoeveelheid bronnen aanzienlijk gegroeid. Dat is ook een van de redenen waarom we vanaf 1 april een digidesk krijgen. Een deel van hun taak is de bronnen checken. Tenslotte blijven we het journalistieke principe aanhouden: check & double check. Als we nieuws niet bevestigd krijgen, dan brengen we het niet naar buiten. Het scheelt ook wel dat wij geen duizenden verhalen per dag hebben. Wij zetten niet klakkeloos ANP-berichtjes op het net, zoals NU.nl doet. Wij checken het eerst nog en geven een eigen invalshoek aan het nieuws. Wij onderscheiden ons met verhalen waaruit eigenzinnigheid, eigenwijsheid en deskundigheid blijkt.”