Als jongen van 15 las ik met rode oortjes het eerste deel van de Gulag Archipel, en ik was als een kind zo blij toen ik de moeilijk te krijgen delen 2 en 3 op een boekenmarktje vond.
Deel één bleek echter zo gruwelijk dat ik aan de andere delen nooit heb durven beginnen. Na tientallen pagina’s beschrijving van alle in de gulags gebruikte martelmethodes wist ik wel genoeg: Het punt is binnen, daar hoef ik niet nog twee delen van…
Ik was wel meteen genezen van mijn naïef-jeugdig enthousiasme voor de USSR (dat overigens op weinig meer gebaseerd was dan de kwaliteit van haar schakers en het optreden van Gorbachov). Solzejenitsyn verdient eer voor zijn moed en zijn schrijverskwaliteiten. Wie meegemaakt heeft wat hij heeft meegemaakt, verdient wat mij betreft ook enige mildheid voor de gekke (rechts-extremistisch-achtige) dingen die hij na zijn rehabilitatie is gaan zeggen.
Reacties (2)
mmmwhh, waan van de [eeuw] toch op zijn minst.
Als jongen van 15 las ik met rode oortjes het eerste deel van de Gulag Archipel, en ik was als een kind zo blij toen ik de moeilijk te krijgen delen 2 en 3 op een boekenmarktje vond.
Deel één bleek echter zo gruwelijk dat ik aan de andere delen nooit heb durven beginnen. Na tientallen pagina’s beschrijving van alle in de gulags gebruikte martelmethodes wist ik wel genoeg: Het punt is binnen, daar hoef ik niet nog twee delen van…
Ik was wel meteen genezen van mijn naïef-jeugdig enthousiasme voor de USSR (dat overigens op weinig meer gebaseerd was dan de kwaliteit van haar schakers en het optreden van Gorbachov). Solzejenitsyn verdient eer voor zijn moed en zijn schrijverskwaliteiten. Wie meegemaakt heeft wat hij heeft meegemaakt, verdient wat mij betreft ook enige mildheid voor de gekke (rechts-extremistisch-achtige) dingen die hij na zijn rehabilitatie is gaan zeggen.