Vandaag buigen Europese lidstaten zich over het compromis dat de Europese Commissie en China afgelopen weekend hebben bereikt over de ‘te goedkope’ zonnepanelen die China naar Europa exporteert. Chinese exporteurs zullen zich aan een minimumprijs en een maximumhoeveelheid houden en de EU ziet af van de importheffing van bijna 50 procent, die vanaf augustus in zou gaan. Dat is goed nieuws voor de Europese consument, voor de handelaren en installateurs, maar niet voor Europese fabrikanten van zonnepanelen: die stappen nu naar het Europees Hof van Justitie omdat ze vinden dat de Commissie niet ver genoeg gaat. Maar waarom zou de Commissie überhaupt iets tegen China ondernemen?
Het is geen geheim dat China haar zonne-industrie vertroetelt. Sinds 2008 is de productiecapaciteit van zonnepanelen door overheidssubsidies vertienvoudigd en China is nu ‘s werelds grootste producent. Subsidies zijn ook ingezet om buitenlandse markten te veroveren. Chinese fabrikanten hebben nu tachtig procent van de Europese markt in handen. Of die subsidies slim zijn vanuit Chinees oogpunt is de vraag – China heeft overduidelijk een bubbel geblazen met overcapaciteit als gevolg. Die bubbel lijkt nu leeg te lopen en veel grote Chinese fabrikanten zitten diep in de schulden of zijn bankroet – denk aan Suntech.
Maar wat kan ons dit eigenlijk schelen? Als de Chinese overheid ons geld toestopt om zonnepanelen op onze daken te monteren, wat is dan het probleem? Als consument kan ik dat alleen maar toejuichen, zeg ik, Milton Friedman indachtig. Als importeur, installateur of projectontwikkelaar zou ik de Chinese overheid ook zeer erkentelijk zijn. En wat te denken van alle bakkers en slagers waar we het geld uitgeven dat dat we besparen op zonnepanelen? China, xièxiè! Bedankt!
Er is overigens nog een groep die er belang bij heeft dat we ‘niets doen’, namelijk alle Europese exporteurs die China dan niet uit vergelding zal gaan lastigvallen met importheffingen – zoals Franse wijnboeren die elk jaar 170 miljoen liter wijn naar China verschepen. We moeten ons natuurlijk niet laten chanteren, maar feit blijft dat er veel Europese exporteurs zijn wier belang op het spel staat.
Natuurlijk zijn Europese fabrikanten van zonnepanelen niet blij met Chinese dumppraktijken. En natuurlijk staan er duizenden banen op het spel in die sector. Maar waarom zou het belang van die groep voorrang moeten krijgen boven al die bovengenoemde groepen?
Toegegeven, je zou kunnen zeggen: duurzame energie, dus ook zonne-energie, heeft de toekomst, dus we moeten zorgen dat de Europese industrie niet kapot wordt geconcurreerd. Maar, zo heb ik me laten vertellen door Gustaaf Haan van de Zonnefabriek, zonnepanelen zijn niet zo ingewikkeld en Europa zal genoeg kennis in huis blijven hebben om panelen te produceren, mochten de Chinezen hun sterke marktpositie misbruiken. Bovendien zit er ook veel technologie in de installatie, zoals de omvormers, waar de Duitsers de onbetwiste marktleider zijn.
En wat hebben we liever: dat we massaal overschakelen op schone energie of dat we minder massaal overschakelen op Europese schone energie? Als ik de Europese Commissie mag geloven zijn Europese fabrikanten niet eens in staat om alle zonnepanelen te leveren die nodig zijn om de Europese CO2-doelstelling te halen.
Dus laat maar doorkomen die goedkope Chinese panelen!
Reacties (14)
Het goedkope zit ‘m alleen in de aanschafprijs. Maar zonnepanelen degraderen (kwaliteitsverlies) en de Chinese versies doen dat sneller. Ze brengen dan eerder minder op en na een tijdje zijn ze waardeloos. Maar dan zijn de Europese fabrikanten al uit de markt gedrukt. De EU had dus niet over prijs moeten onderhandelen maar had kwaliteitseisen moeten stellen.
(En dit is voor het eerst dat ik een post zie met 15 plusjes zonder zelfs maar éen commentaar…)
Ik denk dat niemand reageert omdat niemand het er niet mee eens is?
Chinezen verkopen energie met verlies.
Russen verkopen energie met winst.
En over beiden wordt geklaagd ;-)
@1
Indien er kwaliteitsverschil is kunnen we de “handel” beter verplichten dit duidelijk te vermelden.
Soort houdbaarheidskeurmerk of zo.
@1
https://sargasso.nl/uitgesteld-leed/
Altijd maar klagen over marktwerking, maar nu we er eens een voordeeltje uit kunnen slaan, is het ineens geen probleem meer?
Het zou ook een beetje hypocriet zijn, aangezien de EU ook van alles subsidieert, zoals 420 miljard aan landbouwsubsidies.
@1: Dat verhaal van degraderende chinese zonnepanelen wordt vooral verteld door europese fabrikanten van panelen. Als je naar de verbruikcijfers kijkt van mensen die al jaren (chinese) panelen hebben liggen dan lijkt er niks of in elk geval heel weinig van waar te zijn. Ja, er zal onder al die chinese fabrikanten iets meer meuk zitten, maar de grote fabrikanten doen echt niet onder voor de Europese.
Dom protectionisme.
Het probleem is natuurlijk niet alleen hoe het nu zit. Of het nou om videorecorders gaat of over zonnepanelen, als er ergens door iemand onder de kostprijs iets wordt aangeboden, dan is dat slecht voor de diversiteit. Aanbieders die prima producten leveren voor een normale prijs gaan eraan. Dat moet voorkomen worden, zodat een of een klein aantal partijen geen marktdominantie verkrijgen.
Op de lange termijn is dat meestal funest en betaalt iedereen een hogere prijs.
@9:
Er zijn toch altijd al bedrijven geweest die een bepaald %, eventueel onder een ander etiket, net voor of net onder de kostprijs verkochten:
Meer produceren geeft vaak een voordeligere inkoopprijs van de onderdelen, waardoor de uiteindelijke bedoelde winst toch gehaald word en de concurrentie van de markt wordt gehouden.
@mark3000,
daar heb je nogal gelijk in,
het zou inderdaad getuigen van een enorme betonplaat voor je kop als je je gaat beklagen over staatssubsidies.
Zo stoor ik me ook aan het feit dat de Nederlandse subsidie voor zonnepanelen ’te succesvol’ zou zijn.
De pot hiervoor is wegens doorslaand succes dus bijna leeg en dat blijkt nu een ‘probleem’ te zijn?
Nogal tweeslachtig van de overheid, persoonlijk ben ik een groot voorstander van inzetten op zonne-energie, op termijn de enige solide, onbeperkte en schone oplossing voor onze energie behoefte, waarom zo krampachtig hiermee omgaan?
En mocht men zich storen aan de lage Chinese prijzen veroorzaakt door staatssubsidie, wat let Europa dan om ‘onze’ producenten te ondersteunen, dmv subsidies, of liever nog door het geven van fiscale voordelen?
Zeker gezien die 240 miljard steun aan de landbouw moet een beetje ondersteuning in zonnepaneel land toch werkelijk geen probleem zijn.
Hoppaaa, ieder huishouden z’n eigen panelen op het dak, daar zou men op moeten inzetten, maar goed, daar staan de Eu energie producenten waarschijnlijk niet op te wachten, overschot aan, vervuilende, centrales, dalende elektriciteitsprijzen door domme investeringen, welke zotte regering heeft dat eigenlijk toegestaan?
Er wordt geschreeuwd om groene stroom en het enige wat ‘onze’ regering doet is elektriciteitsreuzen een overschot aan ‘vieze’ centrales laten bouwen en de volstrekt inefficiënte, dure en landschap vervuilende windmolen lobby ter wille zijn.
@11: Ja dat klopt, ik vind het niet erg dat een overheid zich bemoeit met de energiemarkt door subsidies uit te delen en accijnzen te heffen. De achterliggende gedachte zou wel het “vervuiler betaald” principe moeten zijn. Logischerwijs, bij dit principe hoort ook dat mensen die zonnepanelen plaatsen of ontwikkelen subsidie mogen ontvangen.
Laat de Chinezen maar geld toe stoppen, zodat we in Europa de panelen goedkoop kunnen blijven kopen. En zet in de EU in op de ontwikkeling (R&D) van technologie voor zonnepanelen. Dan snijdt het mes aan twee kanten. De maakindustrie zat toch al in het Verre Oosten…
(Ik heb zelf 12 Chinese zonne-panelen en bijna geen energie rekening meer; dat gun ik graag iedereen…)
@11: “zonne-energie, de enige solide, onbeperkte, schone oplossing”
Windmolen op land is veel schoner en geeft per euro veel meer kWh. De subsidie – vooral voor grote daken en veel spaargeld – mag best lager, het is een subsidie voor de rijken.
Waarom zon-pv wel en wind niet salderen, dat belemmert juist de overstap naar duurzaam. Een vreemde eenzijdigheid, die ook steun krijgt ook bij groepen die zeggen voor duurzaam te zijn.