Door professionalisering raken sommige mensen/instellingen gekwalificeerd en anderen gediskwalificeerd met soms rare gevolgen.
Het is een verstandige strategie om externe deskundigen in te schakelen als men vervelende of verstrekkende maatregelen wil nemen.
Als een CEO een bedrijf ingrijpend wil reorganiseren schakelt hij daartoe een interim manager in, de vervelende boodschap (veel ontslagen) komt dan van een specialist & buitenstaander, die na het voorstellen/nemen van maatregelen weer uit het bedrijf verdwijnt.
Een land dat zich op wil werken in de vaart der volkeren bedenkt de kenniseconomie te willen bevorderen en benoemt daartoe een commissie van deskundigen, wat onder voorzitterschap van een professor in de hogere burgemeesterskunde niet mis kan gaan.
Langdurig kansloos werklozen kregen vroeger nepbanen (Melkertbanen), maar de onverkwikkelijke situatie dat zij in instellingen als crèches en scholen eenvoudige klusjes betaald verrichtten was een misstand die uit de wereld is geholpen. Tegenwoordig bestaan er instellingen van professionele werklozencoaches, reïntegratiebureaus die werklozen de weg wijzen van kast naar muur, een veel betere, want professionele besteding van geld.
Bovenstaande voorbeelden zijn niet ernstig, de trend waait wel weer over, misschien is een eerste teken hiervan dat professionalisering ook op een basaal niveau in de samenleving doordringt.
Kennissen van mij nemen inmiddels hun 4e hond, de drie vorige stierven na een leven van veel spelen, rennen, kwijlen, poepen en snuffelen van ouderdom, maar voor de nieuwe hond schakelden de eigenaars professionals in: zij gaan met het beest op puppytraining.
Met volle overtuiging heb ik een jonge vader horen zeggen dat zijn kind geen hoogvlieger kon zijn, dat had de eerste test in groep 1 van de basisschool namelijk uitgewezen…
Weet u andere voorbeelden van het grote goed dat professionalisering ons brengt?
Reacties (10)
Men kan in o.a. Leiden en Haarlem “professioneel zonnebaden” in zo’n zaak met hoogtezonnen en een sauna.
Ik liep eens binnen en vroeg hoe dat nou zat. Nou, ze waren professioneel bezig en hadden er ook curssussen voor gevolgd en diploma’s voor gehaald.
Nee, je hebt helemaal gelijk. Ik stop ook liever mijn (belasting)geld in amateurisme!
@Astronaut: Ik denk dat er tegenwoordig heel veel geld gestoken wordt in “geïnstitutionaliseerd amateurisme”. Kwakzalvers die met een zweem van geveinsde professionaliteit mensen van de regen in de drup helpen.
Ik heb twee keer een interim manager van dichtbij meegemaakt en in beide gevallen was de situatie bij vertrek “verbeterd”, na veel onzinnig gehak en kortetermijnoplossingen voor de problemen in de organisatie. Tot een maand erna, toen de helft van het personeel het compleet gehad had en ergens anders zijn heil zocht.
@ 3: Het lijkt me weinig professioneel om zulke mensen in te schakelen. ;-)
De link die gelegd wordt in het artikel tussen Melkert-banen (die overigens niet afgeschaft zijn, maar gedecentraliseerd naar gemeenten) en het soort amateurisme waar je het in de reactie over hebt, ontgaat mij echter volkomen.
Ik denk dat dat een grapje is richting alle mensen die expert zijn in iets totaal onzinnigs. :-)
De gemeenten schaffen deze opvolgers van Melkertbanen regelmatig af, de gemeenten hebben beleidsvrijheid voor werkloosheid/armoede bestrijding en wensen soms geen budget voor die banen. In de link(boven) onder reïntegratiebureaus kun je professionals vinden die zweverige theorieën aanhangen (bijvoorbeeld ?genezend tekenen?). Een gewoon reïntegratiebureau biedt zoveel ?coaches? een jaarcontract dat het bureau daarmee het quotum werklozen die ze ?gekocht? hebben van bijvoorbeeld het UWV kunnen begeleiden. Het volgende jaar bieden ze nieuwe ?coaches? een jaarcontract voor het nieuwe quotum aan. De Geus vindt reïntegratie de juiste geprivatiseerde wijze van werkloosheidsbestrijding, een cijfermatige en kwalitatieve beoordeling daarvan is nog niet aan de orde geweest.
Het werkloosheidsniveau is mi alleen afhankelijk van ?it is the economy, stupid?, niet de inzet van of het budget voor werkloosheidsprofessionals.
@ 6: Het is simpelweg een politieke keuze om ofwel geld te stoppen in loonkostensubsidies om werklozen aan het werk te zetten/Melketeers aan het werk te houden in gesubsidieerde banen, danwel het geld te stoppen in reïntegratietrajecten om werkelozen weer klaar te stomen voor de arbeidsmarkt.
Ik zie niet zo in wat dit met professionalisering te maken heeft. Maar misschien is dat je punt en miste ik de ironie?
Het betitelen van reïntegratiemedewerkers als deskundigen in werkloosheidbestrijding is professionalisering met een hoog ?kleren van de keizer? gehalte. Voor zover ik reïntegratiebureaus aan het werk heb gezien en er van vrienden over gehoord heb was het geldverspilling.
Het was een slechte politieke keuze om Melkertbanen te vervangen door reïntegratie, in de crèche van mijn kind leidde dat ertoe dat het contract van keukenhulpen niet verlengd werd, een schande, en een drama voor die keukenhulpen.
Ze hadden de keukenhulpen natuurlijk zelf in dienst kunnen nemen?
Je hebt in elk geval vast links gestemd tijdens de lokale verkiezingen. Veel gemeentebesturen die links zijn geworden, hebben besloten om gesubsidieerde banen te behouden.
Hadden ze kunnen doen, maar de welzijnsstichting had andere dingen aan z’n hoofd.
ik heb links gestemd, ook deze gemeente behoudt sommige subsidiebanen.