Misschien hoorde u er van: sinds enkele jaren woedt er een strijd om een kind. De situatie is even hartverscheurend als grensoverschrijdend.
Bondig: een jonge vrouw laat zich bevruchten, om het kind af te staan – draagmoederschap.
Het kind wordt beloofd aan de natuurlijke vader/zaaddonor van de baby: Bart Philtjens. Na 7 maanden besluit de draagmoeder het kind te verkopen aan een Nederlands echtpaar. Dit omdat de natuurlijke vader en zijn (onvruchtbare) vrouw, niet langer geld aan de draagmoeder wensten te geven voor meer dan afgesproken – bovenop de 8000 euro die het kind moest kosten.
Kort daarop kregen zij van de draagmoeder te horen dat het kind tòch van haar echtgenoot was, èn nog wat later in een laatste mailtje dat het ‘vanwege al de miserie’ doodgeboren was.
Nadat ze het eerst had aangeboden aan een Limburgs homokoppel is het daarna dus verkocht aan het Nederlandse echtpaar.
De adoptie is door een Nederlandse rechter snel adoptief toegekend aan dat Nederlandse koppel.
“Ik ben Donna, uit Utrecht.”
Komt de aap uit de mouw: na jarenlang juridisch getouwtrek omtrent de DNA-analyses, blijkt Bart Philtjens de natuurlijke vader te zijn.
Wat al geweten was. Uiteraard. Door iedereen.
Op het Nederlandse gerecht na, die wellicht niet veel meer hebben kunnen doen dan naar juridische papieren kijken om hun oordeel te vellen.
En die laatste uitspraak mag u met enig sarcasme in mijn stem uitgesproken horen.
Want aan alles is gedacht behalve de natuurlijke vader, en de tragische held van dit verhaal, het meisje.
de voorgeschiedenis hier, het actuele nieuws hier.
Wat zou u doen, – en specifieer bij voorkeur van welke kant u het verhaal ziet.
Reacties (60)
–UIT SPAMFILTER GEHAALD–
Tja, talmend gerecht, het is wraakroepend. Zeker omdat het probleem al de-cen-nia bekend is, en er niets aan gebeurt, hoe ook de technologie vooruitgaat. Rechtsonzekerheid weegt, dat zouden ze ’s medisch moeten onderzoeken en becijferen qua economische en maatschappelijke kost.
We moeten naar een systeem van resultaatsverbintenissen (pré beroepsprocedure) met minimumtermijnen, internationaal geregeld. Hallo EU ?
Zoals het hier gebracht wordt, lijkt het simpel: Draagmoeder wil meer geld dan afgesproken en liegt vervolgens over wat er met het kind gebeurd is – met zwaar emotionele leugens. Sue the bitch; volgens mij is dit heling.
En hoe klote het ook is voor de Nederlandse adoptieouders: het is niet hun kind. Alleen juridisch, hetgeen tot stand kwam op basis van valse informatie. (nog een aanklacht: valsheid in geschriften)
Het is misschien een scheve vergelijking gezien de voorgeschiedenis en de “waar”, maar vergelijk het met de geroofde Joodse kunsteigendommen door de nazi’s: Niemand verweet de Nederlandse overheid overheid dat ze zich de kunstobjecten na de oorlog hadden toegeeigend, maar aan het eind van de rit moesten ze toch terug naar (de nazaten van) de oorspronkelijke eigenaren.
Ik pak de teletijdmachine van professor Barabas en zorg ervoor dat de hele situatie niet plaatsvind.
Serieus – ik heb geen flauw idee wat ik hiermee aan moet vangen. Dubbel bedrog, laffe acties, emoties die door elkaar lopen, en dat allemaal over het hoofd van dat arme kind.
@prometeus: Godwin alert!
Beetje flauw wel, de teneur van de opsomming van events. In principe heb ik er geen problemen mee dat in geval van welke twijfel dan ook, het voordeel ervan bij de natuurlijke moeder ligt. Als in de geboorte acte een wildvreemde man niet genoemd wordt als de vader zou u er volgens de teneur voor zijn, om die wildvreemde man met zijn bizarre verhaal dan maar het kind te geven, ipv een reguliere adoptie volgens de regels?
U doet het klinken alsof die 3 tot 4 gekken in dit verhaal de schuld van het rechtssysteem zijn.
PS: de titel is wel goed trouwens.
Dan is mijn teneur tendentieus, Caprio. Maar dat is de Vandersteen in mij: ‘De Tendentieuze Teneur”.
Ik dacht: de feiten zijn de feiten, die kan iedereen lezen en zien. Maar het gerecht (waar ik, hoe sarcastisch ook) van zeg dat ze alleen maar kunnen doen wat ze juridisch kunnen doen – heeft wel heel snel besloten, èn het DNA dossier laten rekken.
In deze, schuld of niet, lijkt mij tijd van essentieel belang. En dat is gebruikt om te uit te stellen, zodat men paradoxaal genoeg heel snel een beslissing kon treffen.
Misschien had men beter héél snel de resultaten van het DNAonderzoek opgevraagd, en dan beslist.
Hoe het zo gelopen is – daar kleeft een zeer vies en bevooroordeeld kantje aan. En niet enkel vanuit de draagmoeder.
Om te natwoorden op je 3: ik zou de uitvinder van de DNA-test een bloemetje sturen, toen 1 maand na de geboorte zou gebleken zijn dat hij de natuurlijke, en tot op het moment dat de draagmoeder eenzijdig het “contract” verbrak, juridische vader was.
Qua rechtssysteem : hoe billijk is uw spamfilterrr ?
[[*staat paf van eigen comment-approve-kunde*
aub, Snapps.]]
Ik snap de eerste uitspraak niet. Hoe kan de nederlandse rechter de adoptie aan het nederlandse paar toekennen, als duidelijk blijkt dat door bedrog van de draagmoeder de baby onthouden is aan het Belgische koppel, waarmee een eerdere overeenkomst was? Als ik een schilderij maak en ik verkoop het aan twee mensen, is de eerste koper toch degene met het eerste recht?
Verbeter me als mijn logica niet overeen komt met het feitelijk recht.
Mooie natuurlijke vader hoor! Leuk om te weten dat je ouders wel 8000 euro voor je over hadden.
:((
Ik heb meer op met de titel, doet me denken aan de woede van het Bundesverfassungsgericht bij een zaak over een draagmoeder die het kind niet meer wilde afstaan aan de beoogde nieuwe ouders, en dat het Bvg toen zei, naast dat het een onrechtmatige daad oplevert om daarover contracten op te stellen, dat het een schande was dat de ouders “een kind kopen voor de prijs van een tweedehands auto”. In Nederland kan er ook geen rechtsgevolg hangen aan zulke afspraken, gelukkig. Van mij mag het morgen verboden worden.
@ Bismarck, da’s vanwege wat ik al sluiks in 11 opper. Je kan geen overeenkomst sluiten over zoiets onzedigs.
Het feit dat het de man zijn zaad is, en het willenswetens door de draagmoeder bij haar ingeplant is, maakt de zaak bepaald anders dan anders.
Je mag als draagmoeder nog zoveel wensen, op het laatst of niet: het is in de rekkelijkst mogelijke orde zijn kind.
Toch?
Ontzettende klote situatie, met (op de draagmoeder na misschien) allemaal verliezers.
Volgens mij is de (Nederlandse) wet mbt kinderen ontstaan om zo snel mogelijk duidelijk te maken wie er voor het kind verantwoordelijk is. Geregeld toen mensen liever minder kinderen wilden dan meer en dat natuurlijk al ver voor de ontdekking van DNA en ouderschapstest methoden. Mag commercieel draagmoederschap eigenlijk wel in Nederland? Van de discussie van een flinke tijd geleden is me vooral bijgebleven dat het niet al te positief werd ontvangen.
Juridisch gezien acht ik de kans ook klein dat het meisje ooit nog naar de Belgische wensouders zal gaan. De huidige hebben blijkbaar juridisch niets verkeerd gedaan. Ze hebben een onkostenvergoeding betaald, de enige bekende ouder van het kind heeft de adoptiepapieren getekend en ze zorgen er alweer een tijdje goed voor. Als ik een fiets koop van een particulier voor een “normaal” bedrag (geen 25 euro voor een nieuwe) en deze blijkt later gestolen te zijn, dan heeft de verkoper iets uit te leggen. Ik hoef de fiets niet per se over te dragen aan de gedupeerde, zeker niet als ik met een “schoon geweten” heb gehandeld. Natuurlijk is een kind wat anders dan een fiets… Het lijkt me alleen sterk dat de wet goed ingesteld is op dit soort kinderhandel.
In hoeverre is het trouwens wenselijk dat kinderen van ouder kunnen wisselen? Als een 12 jarig kind opeens niet van de geregistreerde vader blijkt te zijn maar van de melkboer? Dan nog maar even snel wat papieren aanpassen, kind leren om te zegen wat ooit vader was en een bezoekregelen treffen met de melkboer + vrouw?
Vanuit het kind en wet lijkt me de satus quo het best. Niet meer leuren met het kind en zo snel mogelijk het boek sluiten. Extreem pijnlijk voor de Belgische ouders… Ik weet het. Het is niet anders.
De man wel, de vrouw niet. Die vrouw kan niet worden gedwongen haar kind af te staan een een haar onbekende vrouw alleen maar omdat ze daar 8000 euro voor gekregen heeft. Ze blijft de moeder.
Andersom is nog spannender, lees ik hier. Want een draagvader is niks. Dan heb je dus biologische vaders die niet de verwekker zijn en/of andersom en dan moet je gaan kijken naar family life en weet ik veel.
javascript:__doPostBack(‘ctl00$ContentPlaceHolder1$BistroResultMainControl$gvResult$ctl06$link’,”)
uiteraard, zazkia. Maar van het feit uitgaand DAT ze het afstaat, uit vrije wil (en grote wens, blijkbaar), waarom staat de natuurlijke vader niet vooraan op de lijst?
Ik wil in dezes niets veralgemenen, heb het enkel over deze wellicht en hopelijk unieke situatie.
Hmm in 15 staat een link naar de uitspraak van rechtspraak.nl die als je zoekt op draagmoeder uitkomt bij 1 hoge raad uitspraak.
En in 12 citeer ik van:
http://www.vrouwenarts.nl/pagina/left/kinderwens/draagmoederschap
@crachat, het is dus inderdaad jurionmogelijk om te doen in kinderhandel. Draagmoederschap is sowieso al groezelig, dat je er nog geld voor durft te vragen ook, zum kotzen.
Wbt van kinderen wisselen, kinderen kunnen al van ouders wisselen als ze mishandeld worden, succesvol een kind te vondeling leggen is ook eigenlijk een ouderwisseling.
’t Lijkt me niet wenselijk dat een kind iedere keer dat een moeder opnieuw trouwt, naar een andere stiefvader wordt genoemd, maar dat kan nu al.
En de Nederlandse rechter kijkt nooit naar iets anders dan papieren. De civielrechter nog in uitzonderlijke gevallen naar de redelijkheid en de billijkheid maar daar mag je niet op hopen. “niet op de stoel van de wetgever”, is dan het mantra. Eigenlijk best erg, want je verwacht juist dat een rechter ook een moreel oordeel velt (zoals bijna overal ter wereld) en niet alleen aan wettekstexegese doet.
@16 De natuurlijke vader heeft afstand gedaan van het kind, danwel het kind niet erkend. Anders kan het niet eens.
@12: Je stapt snel over een paar dingen heen:
-De moeder heeft het kind wel afgestaan (dus er is geen probleem met het niet willen afstaan, waar je quote over gaat).
-Zover ik begrepen hebben zijn zowel draagmoeder als wensouders Belgisch, dus is het nederlands recht niet van toepassing.
Afstand gedaan?
Dat vind ik vreemd – ik ga ervan uit dat hij NIETS heeft gedaan. Blijkbaar ook niets ondertekend.
Niet erkennen – bedoel je vòòr het geboren werd? Lijkt me wenselijk in zijn geval. Vergeet niet dat ze aan hem heeft laten weten dat het kind “plots dood geboren werd”.
da’s dus een ongeldige overeenkomst, in beide landen, ongeacht waar het nou precies thuishoort.
http://www.jansteverlynck.be/legislatuur2004-2008/Meeondertekende/draagmoederschap.htm
Daar staat tevens ook waarom.
Ik kwam verders met dat citaat aan omdat er zo duidelijk in staat dat onzedelijke overeenkomsten geen rechtsgevolg hebben. Dat geldt naar weerskanten, ongeacht wie de eisende partij is.
En als de vader het kind erkend heeft en geen afstand heeft genomen van het voogdijschap, had hem toestemming moeten worden gevraagd.
Ja nu ben ik geen vader dus ik kan niet zeggen dat ik praktijkervaring heb maar het gerucht gaat dat je ook je doodgeboren kind moet aangeven en het daarbij ook erkent, tenzij…
Als die vader dat kind niet erkend heeft, dan moet ie ook niet zeuren.
Hier nog wel interessant: Donners antwoorden op kamervragen over Donna:
http://www.justitie.nl/images/Baby%20Donna_4895_tcm34-14800.pdf
Time-out, zazkia.
Je spreekt in 18 van een natuurlijke vader.
Wie bedoel jij?
• de echtgenoot van de draagmoeder – die verder in het verhaal totaal niet voorkomt
• de man die zijn zaad heeft gegeven om in te laten planten bij de draagmoeder, en los van alles, de natuurlijke vader mag genoemd worden, sinds gisteren ook juridisch?
@21: Dat voorstel werd pas juni 2005 ingediend (waarschijnlijk als gevolg van de affaire), dat is na alle gebeurtenissen (begrijp ik), dus op dat moment was de overeenkomst niet illegaal in Belgie.
Overigens geldt in nederland blijkbaar wel een wet, dus is de verkoop aan de nederlandse ouders WEL illegaal.
->klontje
Zijn die twee verschillend? Ik had begrepen dat Bart de man was van de draagmoeder en niet een van het homopaar.
@21 even uitzoeken, ik had met eur contractrecht begrepen dat het nergens in Europa kon en dan zou zo een wet overbodig zijn. Kweet trouwens niet zeker of de datum van de overeenkomst relevant is voor de toepassing. Het kan evengoed de feitelijke overdracht zijn want er was dus geen overeenkomst naar nederlands recht (en indien naar belgisch recht, misschien ook niet)
Oops, nee, zazkia.
In deze tragedie zijn er verschillende acteurs:
1) De Draagmoeder, An
2) Haar echtgenoot
3) Bart Philtjens, de spermadonor EN man die met An afsprak om de moeder van zijn zaad/kind te zijn
4) Geertrui Praet, de wettelijke vrouw van Bart, die blijkbaar geen kinderen kan krijgen
5) Donna, het kind
6) Het Nederlandse koppel wat het kind uiteindelijk heeft gekocht van An, en de naam Donna overigens heeft gegeven.
De zaak is nu uiteindelijk voor een Nederlands rechter gekomen en die heeft zijn eigen wet toegepast, ongeacht of dat nu de bedoeling was, we kunnen er eigenlijk als feit vanuit gaan. Behalve dat er, als ik goed begrepen heb, in beroep kan worden gegaan en daar nog bestreden kan worden dat de Nederlands rechter bevoegd is kennis te nemen van dit alles.
Mensen u wil nie weten wie ingewikkeld di is.
lex fori, rei sitae, thuisbrengen van een illegale koopovereenkomst… en dan hebben we het nog niet eens over de uitleg van allerlei adoptieverdragen (belgie heeft enkele van zo een verdragen niet ondertekend) en wie dan de bevoegdheid heeft tot executie van zo een vonnis. :PPPP
@27, ik mis in je opsomming nu toch wel de homo’s. En wie is die zaaddonor nou? De wensouder? Ik vinnut nu al veel te ingewikkeld worden, mensen de zon schijnt, ik kan niet denken zo…
lol, en het zal er met die Gore niet beter op worden.
Al Gore is NIET de donor, dat is 3) Bart.
Bart ging met Geertrui (4) op zoek naar iemand die zich aandient als draagmoeder, en dat was 1) An.
Prrrft, nou ja ik lees nu wat verder en de moeder heeft dus de wensouders (alle 4) en de homoouders en de gyneacoloog voorgelogen en haar eigen advocaat, die de verdediging nu niet meer op zich neemt.
Hier kan nog een duivels lang staartje aan komen. Want eigenlijk moet in laatste instantie het EHRM bepalen in hoeverre er al na een half jaar sprake is van family life, zoals de RB Utrecht beweert. Als er in beroep wordt gegaan, wat nu wel erg waarschijnlijk is, dan is het logisch dat die Nederlands rechter als tie Nederlands recht toepast, dus een preliminaire vraag stelt aan het Hof vd Rechten van de Mens.
Als het Gerechtshof dan uiteindelijk, als er een antwoord op die vraag is, overneemt dat Ned. Recht op de “overeenkomst” van toepassing is, en als zodanig de illegale adoptie nietig verklaart, dan is het nog maar de vraag of de rechter als feit wil aannemen dat de moeder heeft gelogen over het vaderschap van het kind tegen de vader, zodat de eigenlijke vader het kind niet kon erkennen en het daarom terug naar Belgie zou moeten. Bewijs dat maar eens!
Het probleem is dat dan ondertussen dat kind dan langer en langer bij de wensouders blijft, en dan is er natuurlijk steeds meer en meer sprake van family life.
En wat dan ook nog zo is, het was ttv de uitspraak niet bekend wie de natuurlijke vader was en nu wel.
Moet je je eens voorstellen hoe dat later is voor dat kind dat je moeder je aan je vader verkocht heeft voor 8000 en je later heeft besloten te verkopen aan de hoogste bieder, te weten een paar in Nederland.
Ik zou zeggen dat ze allemaal behoorlijk hebben laten zien niet in staat te zijn het kind op te voeden. Het is toch misselijk als je enkel omdat je zelf zo graag kinderen wilt, voor een boel euro zo een vrouw daarvoor in dienst neemt.
Wat een vies vuil klerezootje. Ik mag hopen dat ze een naamsverandering krijgt en een fatsoenlijk pleeggezin krijgt, dat niet probeert kinderen illegaal op te kopen.
denk daar op het einde van mijn 2e alinea even de zinsnede bij “en zichzelf bevoegd acht van de uitspraak kennis te nemen”. Want nu is ineens vast komen te staan dat de beide feitelijke ouders Vlaams zijn. O gunst.
Ohneeeee nou heb ik echt iets doms gezegd mensen. :$ die preliminaire(d.i. prejudiciele) vraag procedure is dus van het Europese Hof van Justitie en niet van het Eur. Hof van de Rechten van de Mens, ik hoop maar dat Lisette hier niet gaat kijken, die zal me wel uitlachen…
Nu ja dan voorspel ik dat t zo zou kunnen gaan, dat de beide wensouders, voor wie er nogal wat afhangt, net zolang in beroep gaan tot ze gelijk krijgen en dat kan dus via het Gerechtshof en de Hoge Raad naar het EHRM, even veronderstellend dat preliminaire vraag zowel Gerechtshof als Hoge Raad zichzelf bevoegd achten. Ik denk dat dat kind 18 is tegen de tijd dat ze weet wie haar gezin is.
(leuk, zo’een discussie met mijzelf) ;)
You’re on a roll!
Ik ben natuurlijk wat lekeriger dan jij Zazkia, maar is het niet zo dat zowel ten tijde van de overeenkomst als geboorte van het kind:
-De eerste overeenkomst tussen draagmoeder en belgische wensouders niet illegaal was
-De tweede overeenkomst tussen draagmoeder en nederlandse wensouders wel illegaal was
-De nederlandse rechter oliedom is geweest om zichzelf uberhaupt bevoegd te zien over een transactie die in eerste instantie in belgie door twee belgische contractanten gesloten is
Ik heb er eigenlijk geen tijd voor, maar kan iemand mij een link naar die uitspraak van de Hoge Raad geven. Vermoedelijk en begrijpelijk worden hier wat zaken door elkaar gemixt. Overeenkomsten tussen draagmoeder en (diverse) wensouders en de adoptie zelve.
Aangaande het perspectief: zowel in het nederlandse recht als in het internationaal privaatrecht (dat bepaalt welk nationaal recht van toepassing is) is gewoon als het om kinderen gaat, als perspectief dat van het belang van het kind te kiezen. Daar zit gelukkig nog wel enige logica in. En dat werkt wel tegen de gesjochte biologische vader.
@door elkaar halen van die dingen, dat zeker niet, de adoptie is hoe dan ook illegaal, zoals de Rb Utrecht heeft vastgesteld. Maar de overeenkomst tussen de draagmoeder en de ouders om een kind te verkopen, is nog sowiesower illegaal, zie wat ik bij 12 citeer.
Internationaal privaatrecht is verders een onderdeel van het Nederlandse recht, door de EU loopt dit (godzijdank) een beetje meer overeen dan vroeger, waren de Internationale Adoptieverdragen al van toepassing op een illegale adoptie, dan is het nog maar de vraag of dat ook hier van toepassing is omdat Belgie geen partij is bij enkele van die verdragen.
Wat ik zei, t is echt GI GAN TISCH ingewikkeld. Het is in hoger beroep nog niet duidelijk of de Nederlandse rechter bevoegd is, nu bekend is wat de nationaliteit is van het kind, het is niet bekend of Nederlands recht van toepassing is, er is niet bekend wat er stand blijft van welke verdragen en zelfs al zou je dan dat kind bij elke ouder vandaan halen omdat ze allemaal boter op hun hoofd hebben, dan is het nog niet duidelijk of dat kind dan onder Nederlands Recht of Belgisch recht uit huis zou kunnen worden geplaatst, of het onder de Kinderbescherming of de Belse equivalent valt.
Hoe dan ook is het niet in het belang van het kind als hier 20 jaar over verder geprocedeerd wordt. Het enige dat duidelijk is, is dat dit behoorlijk triest is, voor het kind die hier hoe dan ook nadeel van gaat ondervinden.
Reden te meer om draagmoederschap ernstig te gaan bestraffen in de toekomst. Koehandel is t, maar dan met kinderen.
Ja, rechtsprincipes, maar ook een uitspraak “des mensen”, i.e. op basis van feiten maar met input vanuit de situatie e.a. inschattingen. Zoals dat ook bij adoptie gebruikelijk is.
Nooit simpel, en voer voor professionals, ik spreek me in deze niet uit, tenzij over het wraakroepende “februari 2005 > april 2007”, alle interpol, Benelux & EU nog an toe !
@lisette, (en iedereen die verder nog geinteresseerd is) De Donna uitspraak van de Rb Utr:
LJN: AU4934, Rechtbank Utrecht , 197521//FA RK 05-3560
(het is niet mogelijk te linken naar specifieke uitspraken op rechtspraak.nl) maar je vindt m ook als je zoekt op draagmoeder … )
Dan vind je ook de uitspraken waaruit blijkt (voor zover dat al niet uit 3:10 Bw bleek) dat draagmoeder-ovk’s niet rechtsgeldig zijn.
Opmerkelijk is dat de Raad voor de Kinderbescherming (die normaal gevolgd wordt door de Rechter maar nu dus niet) ervoor pleit dat het kind teruggaat naar Belgie. :
Verder concludeert ook de OvJ dit:
EN Bureau Jeugdzorg concludeert dit, zij het onder voorbehoud dat het kind het verder bij de niet-pleegouders/niet-adoptieouders/niet-wensouders goed maakt:
De rechter concludeert dan op basis van een verblijf van slechts een half jaar van dat kind bij de “pleeg” ouders:
Dus wordt er inderdaad alleen een beroep gedaan op family life, terwijl het hier gaat om een kind van een half jaar. Dat iets minder dan een half jaar bij de ouders is gebleven.
Als je zo gaat beginnen kun je gewoon kinderen ontvoeren, zolang de ouders het een half jaar niet in de gaten hebben en de kinderen het er goed hebben, is er sprake van family life.
Nou dat lijkt me nogal erg onwenselijk dus de kans zal wel bijzonder klein zijn dat dit magere pleidooi van de Rechtbank in hoger beroep standhoudt. Stel je voor wat het betekenen zou. Het zou een gigantische reclame zijn voor illegaal wensouderschap, want dat is lonend, als je maar goed bent voor het kind en het maar tenminste een half jaar vandaan houdt bij de plek waar het thuis hoort.
Ik hoop het tenminste voor Donna.
Oprecht dank voor je bijdragen, zazkia, als poster kan men zich niets meer wensen.
Ook ik hoop bij deze dat een rechtbank over het gevoel, de hersens en de principes beschikt waar een aantal van de actoren in deze tragedie een duidelijk gebrek aan hebben.
Nou en of.
Ja nou en of ook namens mij…
@!zazkia..een dag niks erin is een verloren dag..jij ( en poster uiteraard) hebt deze dag niet voorbij laten gaan..dank.
De afsluiting, soort van, 41 bundelt het geheel in één alinea krachtig samen…..amen.
insgelijks
“het is niet mogelijk te linken naar specifieke uitspraken op rechtspraak.nl”
Wat? Kan dat niet? Tsk.
Lees voor de lol eens:
LJN: AU9726 (zoeken op LJN nummer AU9726 op http://www.rechtspraak.nl) of wacht tot Spuyt11 ook hier een foefje op heeft verzonnen.
Het is een flinke lap maar wel interessant.
Een stukje politiek:
De biologische vader maakt dus nog een kansje, ondanks het verzet van Groenlinks/Halsema daartegen. Er is geen family life, maar dat had er wel kunnen zijn als de juridische ouders het hadden toegestaan. Hij heeft het kind namelijk niet erkend als het zijne.
Een feiten rijtje:
1 De Nederlandse ouders hebben afspraken gemaakt over adoptie met de toen bekende ouders (draagmoeder+man, die het kind erkende). Dat lijkt te zijn gebeurt in overeenstemming met de wettelijke eisen zoals in 1:227 BW en 1:228 BW (zie http://www.wetten.nl).
2 Ze zorgen er inmiddels alweer 2 jaar voor (family life/gezinsleven)
3 Voogdij over de baby in Nederland, ouderschap nog steeds bij de Belgische draagmoeder en vriend/man
Ergo, nog jaren procederen en waarschijnlijk blijft het kind bij de Nederlandse wensouders en komt er een bezoekregeling voor de Belgische biologische vader.
Let wel,
De Nederlandse wensouders hebben imho niet al te veel verkeerd gedaan. De draagmoeder is haar (al dan niet rechtsgeldige overeenkomst) met de biologische vader niet nagekomen. Eventueel een wanprestatie en zal ze het geld terug moeten betalen (nietigverklaring van de overeenkomst/vergoeding geleden schade?). Op dat moment kan de biologische vader echter helemaal geen aanspraak meer maken op Donna, dus dat zal hij niet zo snel doen.
Opvallend trouwens ook dat op een links-liberale site als Sargasso zo veel waarde wordt gehecht aan het deponeren van een kwakje in een reageerbuis. Je zou bijna denken dat hier gediscuteerd wordt als CU-jongeren.
De link werkt gewoon of zie ik iets over het hoofd?
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage.aspx?snelzoeken=true&searchtype=ljn&ljn=AU9726
Het is weliswaar het zoekscript maar als die nummers uniek zijn…
@Tsjech@3 Wat nou, Godwin? Het gaat erom wat er NA WOII gebeurde, niet om Hitler of de Nazi’s. Mag je nu helemaal niks meer aandragen wat ook maar remotely iets met de periode ’40-’45 te maken heeft? Dan zou ik een nieuwe stelling willen poneren:
Hoe dichter een historische gebeurtenis waaruit in een on-line discussie argumenten worden ontleent, bij Tweede Wereld oorlog plaatsvond, hoe groter de kans dat de er aan de stelling van Godwin wordt gerefereerd.
@Zazkia: helemaal mee eens.
sorry: ontleend
Thanks@Think Tank
@Zazkia
Waarom hecht je meer waarde aan de ene illegale overeenkomst als aan de andere?
De rechter heeft gewoon naar de situatie gekeken zoals die feitelijk was. Wettelijke ouders hebben het kind vrijwillig afgestaan aan het Nederlandse echtpaar (na een onkostenvergoeding). Deze hebben het kind “goed” opgevangen en zorgden en zorgen er prima voor. Het in een instelling/pleeggezin plaatsen van een kind is altijd het laatste redmiddel. Dat was niet nodig want er waren verzorgers bereid om voor het kind te zorgen. Daar is het kind dan ook gebleven.
Liever eindeloos leuren met het kind van hort naar haar is een beter alternatief? Dan maak je het kind slachtoffer van een situatie waar het part nog deel aan heeft.
Wie zich geroepen voelt, op de site van De Standaard (klikmelink) is er vandaag donderdag 26/4 ’n debatvraag over deze hele Donna + kind + drievuldigheid aan vaders kwestie.
49: Dank voor je ploegen in alle formele en juridische diepte, Chinaman. Mijn post ging niet over Of de Wet De Wet Is, maar wat er rammelt. Dat De Wet De Wet is, daar kunnen we we altijd over zeuren. Niet dus.
Intereseert mij weinig, eerlijk gezegd.
Dat het over de kwak in de reageerbuis gaat, neemt in mijn nedrige ogen niets af van het feitr dat men daar op Sargasso van gedachten mag over wisselen.
En zelfs niet-formalistisch maar humaan.
Ze zijn wij op Sargasso, toch?
:-)
M’n waarde Crachàt
Natuurlijk mag men op Sargasso discussiëren tot men er bij neervalt, daar zijn we toch voor? Wel opmerkelijk vind ik de bijna fundamentalistisch griselijke houding tov de bron van het leven. Zie ook de politieke houding van Groen-Links/Halsema in deze. Die waren vrij stellig: Kwakje in reageerbuis stelt niets voor. Toch een partij waar een groot deel van de Sargasso reaguurders en posters op stemt en een gedachtegoed dat regelmatig hier voorbij komt.
Neem dezelfde casus nog eens door, maar plak er ergens in het midden dat de draagmoeder naar buiten komt met het verhaal dat ze het Belgische koppel eigenlijk geen geschikte ouders vind. In hoeverre verandert dat de situatie?
Die laatste gedachte vind ik niet slecht qua gedachte.
Dat zou alles veranderen, maar niet de noodzaak om wetten aan te passen aan noden, en niet omgekeerd.
Mag ik aan die gedachte iets toevoegen?
Stel dat de draagmoeder het Belgische koppel niet geschikt vond maar het Belgische homokoppel eerst ook wel, maar uiteindelijk het Nederlandse toch maar omdat die 15.000 over hadden ipv 10.000?
Verdergedachtenhebbend komt ik op het idee: het is en het blijft het zaad van de man Bart, die het met medeweten van de draagmoeder een kind bij haar verwekte. Goed koppel of geen goed koppel: ik denk dat de draagmoeder in dezes niet echt een oordeel heeft te vellen. Tenzij ze het kind bij haarzelf houdt.
@58: Als je het belgische koppel niet geschikt vindt, waarom ga je dan wel een overeenkomst aan, krijgt zaad van de man van het koppel en start een zwangerschap? Lijkt me dat als ze dat koppel ongeschikt had gevonden, ze er toch gewoon niet aan begonnen was?
Maak daar maar een @57, Bismarck. Mijn 58 is ook maar een in-de-haardos-krabbend antwoord daarop.