Seculiere scheidingen worden makkelijker gemaakt, kerkelijke scheidingen moeilijker. De kerk is altijd al lastig geweest.
#2
Ruud Oost
Nadenken voordat je trouwt, hè.
#3
Stijn
We doen even de korte versie:
De (RK-) kerk kent 7 sacramenten, 7 tekens bij uitstek waarin we God herkennen. Het huwelijk is er daar één van: Als je ergens op aarde een teken wil zien van wie God is, kijk naar de liefde tussen twee mensen die voor elkaar gekozen hebben. Vanwege dit verwijzend karakter is het huwelijk onverbrekelijk: God neemt zijn liefde voor ons immers ook niet terug. Daarom ook is hertrouwen in de kerk onmogelijk: God verandert niet van mening over Haar liefde voor ons.
Deze hoge opvatting over het huwelijk heeft natuurlijk een moeilijke kant wanneer een huwelijk niet de levenslange verbinding blijkt die het bedoelde te zijn. Wat als een huwelijk toch strandt? Dan zijn er in de kerk 2 mogelijkheden:
1. de ‘scheiding van tafel en bed’. Mensen gaan uit elkaar en leven van elkaar gescheiden, hoewel het huwelijk formeel in stand blijft. Deze mogelijkheid wordt in het kerkrecht expliciet erkend, en er wordt bij gezegd dat dit (zeker in een situatie met kinderen) soms de beste oplossing kan zijn. Er zit één nadeel aan: Het huwelijk blijft formeel in stand, dus de twee ex-partners kunnen geen nieuw kerkelijk huwelijk aangaan.
2. Een nietigverklaring. Dit is in feite een erkenning dat het huwelijk nooit heeft plaatsgevonden, waardoor mensen alsnog vrij zijn om te trouwen. Voor een nietigverklaring zijn een aantal redenen te geven: bijv. dat mensen onvrij waren toen ze het jawoord gaven, of psychisch onvolwassen. Of impotentie.
Wat volgt is een lange en dikwijls pijnlijke procedure waarin mensen erkennen dat hun oude huwelijk nooit echt bestaan heeft. De link gaat over deze sitiuaties: Wat zijn goede redenen om een huwelijk nietig te verklaren?
Het mooie aan deze kerkelijke insteek vind ik zowel het ‘hoge beeld’ van het huwelijk (In wat er tussen jullie gebeurt wordt God zichtbaar, een veel groter compliment kun je twee mensen die trouwen amper maken) als de manier waarop de kerk de keuze van mensen serieus neemt. Eeuwenlang heeft het ook goed gewerkt. Inmiddels zijn in het westen andere opvattingen over het huwelijk gaan domineren, is het aantal echtscheidingen en tweede huwelijken gestegen. Dat maakt de kerkelijke insteek van het huwelijk voor veel mensen moeilijk te begrijpen of accepteren, en leidt tot de nodige pijnlijke situaties.
Het is denkbaar dat dat op den duur zal zal gaan leiden tot veranderingen in het kerkelijk recht. Maar dat zal zeker een kwestie van lange adem zijn.
De (RK-) kerk kent 7 sacramenten, 7 tekens bij uitstek waarin we God herkennen.
om ziekenzalving (laatste sacrament), dan toch liever die priesterwijding…
Jammer trouwens dat de biecht een beetje een ondergeschoven kindje is. Psychologen zullen daar wel blij mee zijn. http://www.adminhuizer.nl/bijbel/artikelen/sacramenten.htm
Eeuwenlang heeft het ook goed gewerkt.
Ben op zich met je eens dat het een huwelijk een mooi sacrament is. Dat de nietigverklaringen al eeuwenlang goed werken ben ik niet helemaal met je eens. Er zijn toch talloze verhalen in omloop van mensen (vrouwen vooral) die kerkelijk “gestoord” werden verklaard. Veelal de makkelijkste uitweg uit een huwelijk voor een man. Een paar goede connecties en een mooi testament (wat extra land voor de lokale kerk) deden dan de rest.
Ben trouwens blij om te horen dat Pfizer, met z’n kleine blauwe pilletjes, blijkbaar een “godsgeschenk” is voor de kerkelijke huwelijken… ;-)
#5
HansR
@Stijn Eeuwenlang heeft het ook goed gewerkt.
In tegenstelling tot Chinaman interpreteer ik je statement dat het goed heeft gewerkt dat niet de nietigverklaringen al eeuwen goed werken maar dat het huwelijk al eeuwen goed werkt.
Ik denk dat dat nog te betwijfelen valt. Door alle eeuwen heen zijn nogal wat huwelijken mislukt. Zeker 1/3 eigenlijk als we de huidige echtscheidingsstatistieken naar het verleden een beetje doortrekken.
En dan hebben we het nog niet over het feit dat de huwelijken die in stand blijven nogal vaak pijnlijk stroef verlopen en dat vroeger minder getrouwd werd door de minder bedeelden. Doodgewoon omdat het te duur was.
Het huwelijk is van huis uit een zakelijke verbinding en geen emotionele verbinding voor het leven.
De kerk is pas zo rond het jaar 1100-1200 strakker gaan kijken naar het huwelijk en dan pas nog voor de adel en daaromtrent. Karel de Grote heeft nogal wat vrouwen gehad (de meesten overleden) en vanaf 800 hield hij het bij concubines. Die overigens allemaal keurig werden bijgehouden en hun kinderen kregen een keurige plaats aan het hof. Niks huwelijk.
Dat iedereen probeert het huwelijksbootje in te stappen is eigenlijk pas sinds 1800 oid… Maar er zijn ongetwijfeld specialisten hier daar meer over kunnen zeggen.
#6
Oplawaai
@ Stijn: Prachtige, romantische visie van de kerk. Wel jammer dat de praktijk zich daar niet altijd aan wil aanpassen.
Reacties (6)
Seculiere scheidingen worden makkelijker gemaakt, kerkelijke scheidingen moeilijker. De kerk is altijd al lastig geweest.
Nadenken voordat je trouwt, hè.
We doen even de korte versie:
De (RK-) kerk kent 7 sacramenten, 7 tekens bij uitstek waarin we God herkennen. Het huwelijk is er daar één van: Als je ergens op aarde een teken wil zien van wie God is, kijk naar de liefde tussen twee mensen die voor elkaar gekozen hebben. Vanwege dit verwijzend karakter is het huwelijk onverbrekelijk: God neemt zijn liefde voor ons immers ook niet terug. Daarom ook is hertrouwen in de kerk onmogelijk: God verandert niet van mening over Haar liefde voor ons.
Deze hoge opvatting over het huwelijk heeft natuurlijk een moeilijke kant wanneer een huwelijk niet de levenslange verbinding blijkt die het bedoelde te zijn. Wat als een huwelijk toch strandt? Dan zijn er in de kerk 2 mogelijkheden:
1. de ‘scheiding van tafel en bed’. Mensen gaan uit elkaar en leven van elkaar gescheiden, hoewel het huwelijk formeel in stand blijft. Deze mogelijkheid wordt in het kerkrecht expliciet erkend, en er wordt bij gezegd dat dit (zeker in een situatie met kinderen) soms de beste oplossing kan zijn. Er zit één nadeel aan: Het huwelijk blijft formeel in stand, dus de twee ex-partners kunnen geen nieuw kerkelijk huwelijk aangaan.
2. Een nietigverklaring. Dit is in feite een erkenning dat het huwelijk nooit heeft plaatsgevonden, waardoor mensen alsnog vrij zijn om te trouwen. Voor een nietigverklaring zijn een aantal redenen te geven: bijv. dat mensen onvrij waren toen ze het jawoord gaven, of psychisch onvolwassen. Of impotentie.
Wat volgt is een lange en dikwijls pijnlijke procedure waarin mensen erkennen dat hun oude huwelijk nooit echt bestaan heeft. De link gaat over deze sitiuaties: Wat zijn goede redenen om een huwelijk nietig te verklaren?
Het mooie aan deze kerkelijke insteek vind ik zowel het ‘hoge beeld’ van het huwelijk (In wat er tussen jullie gebeurt wordt God zichtbaar, een veel groter compliment kun je twee mensen die trouwen amper maken) als de manier waarop de kerk de keuze van mensen serieus neemt. Eeuwenlang heeft het ook goed gewerkt. Inmiddels zijn in het westen andere opvattingen over het huwelijk gaan domineren, is het aantal echtscheidingen en tweede huwelijken gestegen. Dat maakt de kerkelijke insteek van het huwelijk voor veel mensen moeilijk te begrijpen of accepteren, en leidt tot de nodige pijnlijke situaties.
Het is denkbaar dat dat op den duur zal zal gaan leiden tot veranderingen in het kerkelijk recht. Maar dat zal zeker een kwestie van lange adem zijn.
om ziekenzalving (laatste sacrament), dan toch liever die priesterwijding…
Jammer trouwens dat de biecht een beetje een ondergeschoven kindje is. Psychologen zullen daar wel blij mee zijn.
http://www.adminhuizer.nl/bijbel/artikelen/sacramenten.htm
Ben op zich met je eens dat het een huwelijk een mooi sacrament is. Dat de nietigverklaringen al eeuwenlang goed werken ben ik niet helemaal met je eens. Er zijn toch talloze verhalen in omloop van mensen (vrouwen vooral) die kerkelijk “gestoord” werden verklaard. Veelal de makkelijkste uitweg uit een huwelijk voor een man. Een paar goede connecties en een mooi testament (wat extra land voor de lokale kerk) deden dan de rest.
Ben trouwens blij om te horen dat Pfizer, met z’n kleine blauwe pilletjes, blijkbaar een “godsgeschenk” is voor de kerkelijke huwelijken… ;-)
@Stijn
Eeuwenlang heeft het ook goed gewerkt.
In tegenstelling tot Chinaman interpreteer ik je statement dat het goed heeft gewerkt dat niet de nietigverklaringen al eeuwen goed werken maar dat het huwelijk al eeuwen goed werkt.
Ik denk dat dat nog te betwijfelen valt. Door alle eeuwen heen zijn nogal wat huwelijken mislukt. Zeker 1/3 eigenlijk als we de huidige echtscheidingsstatistieken naar het verleden een beetje doortrekken.
En dan hebben we het nog niet over het feit dat de huwelijken die in stand blijven nogal vaak pijnlijk stroef verlopen en dat vroeger minder getrouwd werd door de minder bedeelden. Doodgewoon omdat het te duur was.
Het huwelijk is van huis uit een zakelijke verbinding en geen emotionele verbinding voor het leven.
De kerk is pas zo rond het jaar 1100-1200 strakker gaan kijken naar het huwelijk en dan pas nog voor de adel en daaromtrent. Karel de Grote heeft nogal wat vrouwen gehad (de meesten overleden) en vanaf 800 hield hij het bij concubines. Die overigens allemaal keurig werden bijgehouden en hun kinderen kregen een keurige plaats aan het hof. Niks huwelijk.
Dat iedereen probeert het huwelijksbootje in te stappen is eigenlijk pas sinds 1800 oid… Maar er zijn ongetwijfeld specialisten hier daar meer over kunnen zeggen.
@ Stijn: Prachtige, romantische visie van de kerk. Wel jammer dat de praktijk zich daar niet altijd aan wil aanpassen.