Bijdrage van Karin Spaink. Overgenomen van haar site. Eerder verschenen bij het Parool.
Het kabinet wil de bijstand, de Wajong en de sociale werkplaatsen bijeenvegen, met als uitgangspunt dat arbeidsgehandicapten zoveel mogelijk op de reguliere arbeidsmarkt aan de slag moeten. Tegelijkertijd wordt alle hulp aan arbeidsgehandicapten bij het zoeken naar een baan, of ondersteuning teneinde hun werk te kunnen houden, radicaal wegbezuinigd: in totaal moet met de nieuwe regeling met twee miljard euro minder worden uitgevoerd.
Zulk beleid gaat ervan uit dat arbeidsgehandicapten niet genoeg hun best doen. Wanneer we ze financieel nu maar voldoende ‘prikkelen’, komt alles goed: we maken thuis blijven zitten gewoon minder aantrekkelijk. De markt zal vervolgens automatisch haar nobele ding doen: door de vergrijzing stijgt de behoefte aan arbeidskrachten in de komende jaren, et voilà: ineens plaats zat voor al die gepast geprikkelde gehandicapten!
Wat het kabinet vergeet, is dat alle werkgevers meer willen produceren met minder mensen. Overal stijgt de werkdruk: ook gezonde mensen hebben daar flink last van. Hoe mensen met een arbeidshandicap zich moeten verhouden tot die toenemende werkdruk? Uh… daarover heeft het kabinet niet nagedacht.
De suggestie is voorts dat mensen met makke liefst op hun luie reet zitten. Dat gaat volkomen voorbij aan de moeite die duizenden gehandicapten zich getroosten om een opleiding te volgen en daarna werk te vinden. Maar ze krijgen afwijzing na afwijzing. Er is haast geen baas te bekennen die ze hebben wil.
Ministeries ook niet trouwens. Begin jaren negentig besloot Sociale Zaken dat voortaan minstens 5% het werknemersbestand van elk bedrijf en elke organisatie uit mensen met een handicap moest bestaan. Sociale Zaken heeft die norm zelf echter nooit gehaald: het ministerie bleef iets onder de 1% steken. Wat verhoudingsgewijs nog reuze royaal was, want van de bijna tienduizend ambtenaren die de overheid in het jaar na invoering van die regeling aannam, hadden er slechts dertien (13!) een handicap.
Kort daarna bepleitte Sociale Zaken de afschaffing van de 5%-regeling, omdat de uitvoering ervan ‘niet haalbaar’ was. (Je zou haast denken dat gehandicapten een schaars goed waren, maar nee: het ontbrak aan beleid, aan voorzieningen, en vooral aan de bereidheid om functievereisten, de indeling en de organisatie van het werk aan te passen.)
Zelf ruimhartig gehandicapten aannemen vindt de overheid sindsdien niet ‘haalbaar’. Maar bedrijven zouden dat nu wel van ganser harte en in grote getalen doen? Kijk eerst naar je eigen! En geef gehandicapten intussen niet de schuld van de marktwerking.
Reacties (22)
Uh… daarover heeft het kabinet niet nagedacht.
Zo simpel zal het toch niet zijn… hoop ik?
@1
Als De Krom er al over heeft nagedacht, dan passen zijn hersenen in een vingerhoedje:
De Krom: werkgevers zo min mogelijk belasten met ‘gedoe’:
http://tinyurl.com/44yhp5m
Tjonge, wat een gestuntel. Maarruh… nu ze even aan de knoppen hebben proberen te zitten, kunnen ze dan nu eindelijk naar huis met hun inhollandje?
De voornemens doen me een beetje denken aan de jaren negentig toen het beleid was om geestelijk verwarde mensen midden in de maatschappij te plaatsen, dat was immers sociaal. Bespaarde bovendien geld op “luxe” inrichtingen in het groen.
Midden in de maatschappij is toen zoiets geworden als midden op de dag midden op het Damrak je eten uit een vuilnisbak oplepelen of midden in het Kralingse Bos je behoefte doen.
Er is een voordeel aan dit kabinet: ze zijn er tenminste openlijk trots op dat ze minderbedeelden laten bloeden.
*denkt wat een koudhartige eigenzakkeneerstvollullos*
“Begin jaren negentig besloot Sociale Zaken dat voortaan minstens 5% het werknemersbestand van elk bedrijf en elke organisatie uit mensen met een handicap moest bestaan.”
Hoho,
Zelfs in de beginjaren ’70 bestond ‘r al zo’n soort regeling.
Ik herinner mij nog Dirk.
In dienst v/e aannemersbedrijf als werknemer “Algemene Dienst”(zoals niet-geschoolde bouwvakkers omschreven werden door de bevoegde instanties, iemand die nog nèt geschoold genoeg was om op te leveren huisjes schoon te vegen).
Dirk zagen wij weleens bij het, op ’n steenwagen, naar binnen rijden van keukenkastjes, spontaan omvallen.
En blijven liggen, snurkend.
Dirk kon je ook op ’n zolderverdieping aantreffen, staand, geleund tegen ’n ladder.
In diepe slaap.
Dus gingen wij Dirk effe pesten.
Je pakte dan ’n stuk plint van ’n paar meter.
Je zette je voet op ’t ene eind van die plint en boog het andere end om en liet dat knetterhard op de vloer kletsen.
Grote hilariteit bij ons pestkoppen en grote ontzetting bij Dirk.
En wij werden op ’t matje geroepen bij de aannemer.
Die ons(puberale hufters)’ns even haarfijn uitlegde waarom Dirk recht had op ‘n(binnen zijn beperkingen) volwaardige arbeidsplaats.
Want ‘r was, toen al, een soort van overeenkomst gesloten, ’n gentlemans-agreement tussen werkgevers en de bonden om mensen als Dirk ’n menswaardig, arbeidszaam bestaan te gunnen.
Dirk had, buiten zijn beperkte verstandelijke vermogen, ’n vorm van slaapziekte.
Ik zal nooit mijn schaamte vergeten toen de vork en de steel door die aannemer uitgelegd was.
Jelle, voor een keer een +1.
Lijkt me toch dat gemeenten dit zelf kunnen financieren.
’t Meeste medelijden heb ik nog met al die medewerkers van UWV-werkpleinen vh CWI vh Arbeidsbureau die nu de laan uitvliegen en zelf te maken krijgen met die Kafkaëske toestanden die ze hun ‘cliënten’ minzaam lieten ondergaan…
Met welk geld man?
Van de belastingbetaler neem ik aan.
En als klap op de vuurpijl krijgen die mensen ook nog eens te maken met een gigantische teruggang van de mogelijkheden om hun zorg flexibel in te delen door 90% van het PGB te snoeien. (En zelf de regie houden over je zorg is in veel gevallen essentieel als je dat wilt combineren met werken – immers, als je de benodigde zorg alleen maar tijdens kantooruren kunt ontvangen en met de gebruikelijke soepelheid van onze zorg, wordt het er ook niet eenvoudiger op om aan te sluiten bij het werkritme.)
@7: misschien uiteindelijk wel. Hoewel ik me afvraag waarom we moeite doen om alles te decentraliseren wat de afgelopen jaar met zoveel geld en reorganisaties minstens even moeizaam gecentraliseerd is.
Maar het is duidelijk dat ze dat niet kunnen met een gigantisch gat in het budget. Als de rijksoverheid hierop zo enorm gaat bezuinigen en de gevolgen op het bordje van de gemeentes neerlegt, dan moeten de gemeentes die inkomsten zien te vinden. Of niet – en dan laat je mensen gewoon barsten. Door het probleem te negeren verdwijnt het niet en lost het zich ook niet op. En mensen die door al te veel werkgevers nu niet gewenst zijn gaan dat niet automagisch ineens wel worden in een tijd waarin er alleen maar meer mensen op de arbeidsmarkt komen en de werkgevers dus meestal genoeg keuze heeft.
@Tjerk: Gemeenten hebben nauwelijks een belastingbasis.
Of niet – en dan laat je mensen gewoon barsten.
En daar ziet het er naar uit.
@7
Hou’n sop, @Prediker.
We weten nu wel dat je Tjerk heet.
€2 miljard is wat, 10% van de totale gemeentelijke inkomsten? Dat is niet mensen laten barsten, maar gemeenten keuzes laten maken. En verantwoording laten afleggen. Want dat 15% van de beroepsbevolking een arbeidshandicap heeft is natuurlijk een onmogelijkheid, tenzij je het begrip arbeidshandicap wel erg rekbaar maakt.
Dan zouden de “landelijke” belastingen ook met 2 miljard omlaag moeten. Want de gemeentelijke belastingen verhogen gaat niet. Ik hoor de huizenbezitter al klagen “maar ik betaal al inkomenstenbelasting en BTW”.
Eigenlijk best wel logisch dat onderscheid maken tussen gehandicapten en niet-gehandicapten zo moeilijk is voor de huidige regering (sic).
De bewindslieden die dit soort onmenselijke besluiten durven te nemen, geven hiermee duidelijk aan dat zij zelf tot de geestelijk gehandicapten behoren. Dan kun je ook niet verwachten dat zij beseffen dat er mensen bestaan die slimmer zijn. Het wordt hoog tijd dat er een nieuwe regering komt waarin menselijkheid, duurzaamheid en zorg voor de alles wat op aarde leeft tot beleid verheven wordt en er niet uitsluitend beleid wordt geformuleerd om de industrie met al zijn zakkenvullende criminelen in stand te houden.
De toekomstvoorspellingen zijn buitengewoon somber en vrijwel alle regeringen in de wereld zijn kortzichtig omdat zij uitsluitend aan hun eigen hachje (lees: bankrekening) denken. Binnen 50 jaar zijn er voedselproblemen, energieproblemen en onomkeerbare milieuproblemen, waardoor er meer geweld en oorlogen zullen uitbreken. En zolang alles en iedereen met oogkleppen op rondloopt, stevenen wij keihard op de ondergang van de aarde af. Hierbij vergeleken was de aardbeving en daarop volgende tsunami onlangs in Japan gewoon een kinderfeestje.
Het lijkt wel een Pavlov-reactie. Iedere keer als er een crisis is, komt men (met name de VVD) weer met dat mensen “geprikkeld” moeten worden om een baan te accepteren. Ofwel: nix crisis, uitkeringstrekkers zijn gewoon luie donders!
Blaming the victim.
Verstop 8 botten en pak vervolgens van 10 honden het eten af…. Dat zal ze prikkelen om alle 10 een bot te vinden!!
@11 Het PGB was oorspronkelijk bedoeld om mensen uit verzorgingstehuizen te houden. Door de steeds bredere indicatie gronden vallen nu steeds meer mensen onder deze regeling. En dat daar stevig wordt gesnoeid is alleen maar goed.
Goede zaak dat de gierend uit de klauwen gelopen pgb regeling wordt uitgedund.
http://www.elsevier.nl/web/Opinie/Commentaren/298842/Goed-dat-kabinet-paal-en-perk-stelt-aan-pgb.htm
@19: Onzin. http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/persoonsgebonden-budget/voor-iedereen-die-zorg-nodig-heeft
“Iedereen die door ziekte, handicap of ouderdom zorg nodig heeft, kan kiezen voor een persoonsgebonden budget. ”
En voor wie is het goed dat dit wordt afgeschaft? Voor de mensen die zorg nodig hebben zelf? Voor de mantelzorgers die nog zwaarder belast worden? Of vooral voor de mensen die door gefortuneerde omstandigheden zelf geen behoefte hebben aan zorg en het veel te druk hebben met hun werk om te mantelzorgen?
Ik ken zo maar een paar mensen in mijn omgeving voor wie een PGB het verschil tussen wel of niet kunnen functioneren in de maatschappij betekent (werken, eigen inkomsten genereren!). Wat een lutsers dat ze die mensen, hun omgeving en de maatschappij alledrie met deze nietsontziende actie weten te raken. Overigens wordt de afschaffing van het PGB voor mensen met een IQ onder de 85 nog aangehouden. Zou waarschijnlijk teveel Henk en Ingrids treffen gok ik zo.