We mogen niet ontkennen dat ook in Nederland veel mensen onder de armoedegrens leven. De voedselbank is cruciaal om hen te helpen. Dit kabinet moet voedselbanken ondersteunen. Daarom dient Kamerlid @EvertJanSlootwe de initiatiefnota ‘meer oog voor de voedselbank’ in.
Omdat de voedselbanken het niet meer kunnen bolwerken, moet de overheid volgens het CDA de voedselbanken gaan ondersteunen. Bij voorkeur met EU-subsidies.
In een welvarend land als Nederland zou het fenomeen van voedselbanken niet eens nodig moeten zijn. Het CDA kan zich beter richten op de oorzaak van het feit dat veel mensen onder de armoedegrens leven in plaats van aan symptoombestrijding te doen.
We zien graag de initiatiefnota van het CDA ‘meer oog voor de armen’ tegemoet.
Reacties (12)
Ja, compleet achterlijk. Voedselbanken waren een particulier initiatief omdat de uitkeringen van de overheid doodgewoon te laag waren – en zijn – om jarenlang van rond te komen. Zolang je nog een beetje spaargeld hebt kun je gaten vullen, maar als dat op is ben je de sigaar.
CDA moet gaan voor een menswaardig bestaan, ook, zeker, op minimum-niveau.
Christus Deed ’t Anders…
Maar misschien gaat het CDA nu wel bij Unilever vragen om potjes Marmite…
Zieltjes winnen door middel van liefdadigheid. Geen onbekende bij de Christelijke Kerk
@2:
Maar toe was er nog geen visquotum ;-)
Allejezus. Eerst bezuinigen totdat voedselbanken nodig zijn, dan verder bezuinigen totdat die het niet meer aankunnen, en dan met geld uit Europa de voedselbanken overeind houden.
Gaan we straks ook voedselbonnen uitdelen?
hmmm, vooropgesteld: van mij mogen die uitkeringen best omhoog, en ik vind het ook krom dat het CDA nu roept dat de voedselbanken ondersteuning dienen te krijgen.
Maar het bestaan van voedselbanken is niet per se een signaal van armoede. Een aanzienlijk deel van de klanten die daar komt kan om wat voor reden dan ook niet met geld omgaan, dankzij wat voor problematiek dan ook. Dat los je maar zeer ten dele op door uitkeringen omhoog te gooien.
Ik denk dat veel voedselbankklanten meer gebaat zouden zijn bij een cursus “hoe ga ik met geld om” dan bij een hogere uitkering. Ik zou dan ook (naast financiele maatregelen) vooral pleiten voor begeleiding in het omgaan van geld. Hoewel je daar natuurlijk ook veel mensen in de doelgroep niet mee zult bereiken.
Voordat ik iedereen hier over me heen krijg: ik ben voor basisinkomen, en voor forse nivellering via de belastingen, waarbij vooral de hoge tarieven van mij fors omhoog mogen, ter besteding van armoedebestrijding.
Dat neemt echter allemaal niet weg dat er in die onderkant heel veel onvermogen zit om op een verstandige manier met geld om te gaan, en dat maakt dat problemen zeker niet opgelost worden zolang dat niet onderkend wordt.
(Overigens zit er in andere lagen in de samenleving net zo goed onvermogen om met geld om te gaan, maar daar komt het niet zo snel schrijnend naar voren)
@6: Is dat dan niet dat ‘nieuwe rekenen’? 😇
@6: “Een aanzienlijk deel van de klanten die daar komt kan om wat voor reden dan ook niet met geld omgaan”
Dat vraagt om nadere uitleg. Wat is een “aanzienlijk deel”? De meerderheid van de klanten? De helft? Anders?
En wat zijn dan die “om wat voor redenen dan ook”?
En cursussen en begeleiding bij omgaan voor geld zijn er al jaren. Variërend van vrijwillige deelname aan cursussen tot afgedwongen schuldhulpverlening. Althans, in de laatste bijna 20 jaar waarin ik in de sector allerarmsten werkte was het al lang doorgedrongen dat je problemen oplosbaar bleken als je de oorzaken aanpakte.
Dus iemand die aan wat dan ook verslaafd was en daardoor te weinig geld voor basale dingen had moesten dus eerst van die verslaving af.
Mensen die verstandelijk te beperkt waren om goed met geld om te gaan staan vaak onder curatele of krijgen persoonlijke begeleiding.
Twee voorbeelden uit die praktijk:
een meneer die tot 2x toe een legertje schuldeisers aan de deur had, was uiteindelijk geholpen toen hij een vaste begeleider kreeg die doorkreeg dat meneer allerlei post braaf ondertekende als er dingen stonden als ’teken nu’, ‘stap nu over’, etc. Meneer was gelukkig te overtuigen dat hij beter zijn post eerst met zijn begeleider kon doornemen.
Een andere meneer stond op het punt een creditcard aan te schaffen bij een Duitse loterij, in de veronderstelling dat hij dan gegarandeerd x-duizend euro zou winnen. Deze meneer was gelukkig zo verstandig onze hulp te vragen bij het invullen van de formulieren dus konden we hem van deze stap weerhouden.
Overigens zijn de agressieve wervingsmethoden van de diverse loterijen al lang een doorn in het oog van menig hulpverlener.
Maar goed, die begeleiding waar ik het hierboven over heb, is voor een aantal mensen weggevallen na een bezuinigingsronde in de ggz. U weet wel die ronde waar ook de begeleiding maar paardrijles van een autistisch iemand werd wegbezuinigd.
Oh, en heb ik het onnodig lang in armoede leven ‘dankzij’ de tarieven die incassoburootjes toucheren over de ruggen van de ‘schuldigen’?
@6: [ forse nivellering via de belastingen, waarbij vooral de hoge tarieven van mij fors omhoog mogen, ter besteding van armoedebestrijding. ]
Het zou niet nodig moeten zijn om de absurde beloningen aan de top via belastingen teniet te doen.
Er was een tijd dat de directeur van bv DSM een “topsalaris” van pakweg (“slechts”, volgens huidige maatstaven) 3 ton guldens genoot dat met 72% voor de bovenste schijf belast werd.
Nu betalen wij via onze ziektekostenpremie bijna 4 ton euro voor een directeur van een zorgverzekeraar, zonder noemenswaardige commerciële risico’s, die dagelijks uit Amsterdam door een auto met chauffeur naar het kantoor in Arnhem wordt gereden, en weer terug.
En ondertussen wordt de hoogste belastingschijf van 52% naar bijna 50% verlaagd.
Aan de onderkant van de salarissen zou het minimumloon gewoon stevig omhoog moeten en zonder leeftijdscriterium.
Ook moet kapitaal veel zwaarder belast worden en arbeid minder.
Dan nog houd je misstanden waarbij onze vleesindustrie en aspergeteelt blijkbaar alleen kan bestaan met goedkope (te) hard werkende krachten uit Polen of Roemenië e.d., wél op voorwaarde dat we ze jarenlang met 20 man in een eengezinswoning kunnen proppen. Tssss…
Óf we moeten een veel hoger salaris en gezonder werkklimaat bieden zodat Nederlanders dat werk willen doen, óf dan moeten die bedrijven hun biezen pakken en het vlees en de asperges in Polen en Roemenië gaan kweken en verwerken.
Haal die mensen niet hier naar toe onder belachelijke omstandigheden, maar breng het werk naar hun toe, daar waar zij wonen.
Noem het ontwikkelingshulp.
@8: En dan nog even dat een deel van die mensen een “afstand tot de arbeidsmarkt” had. Die tot voor kort netjes door de vele sociale werkplaatsen werden opgevangen.
Maar opeens zouden werkgevers en overheden die banen op zich moeten nemen.
Surprise, surprise, niet dus.
https://nos.nl/artikel/2339281-overheid-neemt-nog-steeds-te-weinig-arbeidsgehandicapten-in-dienst.html
@9: we zijn het eens
@9: Het seizoen is net een week voorbij, de lente wordt hier gevierd met groene asperges uit de Limburgse löss. En het wordt steeds moeilijker om aan echt verse te komen. Een paar jaar geleden was het nog een ochtendwandeling door het bos naar een historische boerderij en terug met een zakje versgestoken lekkers. De teler hield er mee op omdat de lokale jeugd meer geïnteresseerd was in eindexamenfeesten en hij geen zin had in het gedoe met oostblokkers. Daarbij is het een gewas dat langdurig vooruitplannen vereist, je kunt zeker niet het eerste jaar al oogsten. Gelukkig ontdekten we een lieflijk nieuw adresje, over de binnenwegen een alleraardigst uitstapje met de oldtimer. Die zijn er ook mee gekapt, voor verse ‘greun spargele’ moest ik dit jaar met mondkapjes de grens over. Maar dat reisje kun je nog combineren met die Duitse supermarkt die in het Poolse schap augurken zonder zoetstof aanbiedt.
Hoewel ik jouw #9 en #10 verder in alles onderschrijf, kan ik niet anders dan mijn twijfels hebben bij de smaak en vooral de versheid wanneer in het voorjaar de culinaire zin van het leven uit een andere grond tweeduizend kilometer verder komt.