Paul Cliteur en Patrick Loobuyck verschillen van mening over de mate waarin John Rawls, icoon van het progressieve liberalisme, onredelijke doctrines zou tolereren die een bedreiging vormen voor democratische instituties.
In hoeverre dient de ‘open samenleving’ volgens Rawls ruimte te bieden aan haar vijanden?
h/t Eli
Reacties (4)
Oooeh, burrn! … Cliteur rent nu huilend terug naar z’n moeder.
Over terug naar de moeder gesproken, het logo dat ze daar gebruiken, dit dus:
… is het Sumerische woord voor vrijheid, Ama-Gi, de oudst bekende versie van het woord. (Om die reden is het ook zo populair bij groepen die in elk geval zeggen vrijheid hoog in het vaandel te hebben.) Letterlijk betekent het echter iets als (inderdaad) ’terug naar de moeder’, want het werd vooral gebruikt bij de massale kwijtschelding van schulden (dat gebruikelijk was om de zoveel jaar) — en dus ook schuldslavernij, vandaar: terug naar de moeder …
Het woord betekent dus wel ‘vrijheid’, maar dus vooral vrijheid van schulden en slavernij. Des te ironischer dat het zo in trek is bij (rechts-)libertarische horrorkapitalisten dus … die immers geen been zouden zien in schuldslavernij. De fatsoenlijkste onder hen vinden het hooguit een vervelende ‘bug’ in hun verder erg moreel hoogstaande systeem, anderen vermoedelijk als een aantrekkelijke ‘feature’.
Verder ook prettig dat ze in België een écht liberale beweging hebben trouwens. Hier is de naam gekaapt door guurrechtse types.
(Zoals Wouter Bos & Femke Halsema, hi-ha-ho … )
@Krekel Ik wil mijn +1 terug! Femke is de shit.
Vergeet het maar, Rob. Die +1 zie je nooit meer terug.
Krekel kennende zit hij al lang ergens in de Filipijnen, de grote jongen uit te hangen met jouw +1.
Ja allicht maar die verhalen hangen de hoertjes in Manilla snel de keel uit. “Wie denkt die Krekel wel niet dat hij is met zijn +1,” denken ze dan. Alsof ze daar geen reaguurders hebben die aan de haal gaan met plusjes.