Als er na zondagavond één misverstand uit de weg geruimd moet worden, dan is het wel dat Ben Verwaayen zo’n “interessante” en “inspirerende” man is. Ik weet wel dat tweets het digitale equivalent zijn van hersenscheten, maar Twitter rook gisteren zo naar bewondering voor Verwaayens platitudes, dat ik me verwonderd afvroeg of ik soms in een opiumkit beland was.
Zo’n beetje heel opiniebepalend Nederland was lyrisch:
Zomergasten met @verwaayen iséén groot inspirerend college! Wat een heerlijk programma kan het toch zijn!#zg12
— Jochem Myjer (@jochemmyjer) augustus 19, 2012
Ben Verwaayen bij #zg12 is helder, oprecht, gepassioneerd, realistisch, wereldburger. Hij zou een inspiratiebron moeten zijn voor politici.
— Humberto Tan (@HumbertoTan) augustus 19, 2012
Durf te leven! Neem risico’s! Volg je intuitie! Wat een inspirerende, eerlijke en wijze hoofdgast #zg12 is Ben @verwaayen toch.
— Jan Driessen (@JanDriessen) augustus 19, 2012
Hang aan de lippen van Verwaayen. Tikje arrogant, maar ook sympathiek & helder. Maakt gesprek soms, eindelijk dit seizoen, spannend. #zg2012
— RamonM (@RamonMesman) augustus 19, 2012
Val er weer eens te laat in. Is Ben Verwaaijen interessant? Vind ik nl een fantastische man #zg12
— Femke Halsema (@FemkeHalsema) augustus 19, 2012
@femkehalsema de passie van Verwaayen is precies datgene waaraan het al die zure reageerders aan ontbreekt.
— Marc van der Linden (@MarcvdLinden) augustus 19, 2012
Mijn ogen vielen zowat uit hun schellen: ‘What are these people smoking?’
Aanstekelijk enthousiasme
Lieve mensen: aanstekelijk enthousiasme maakt nog geen inspirerende visie, m’kay? Verwaayen weet zichzelf en zijn verhaal gewoon heel goed te verkopen: hij is aimabel, onderhoudend, vertelt enthousiast honderduit, anekdote hier, anekdote daar, onderwijl voortdurend open deuren intrappend, waardoor de goede man het gevoel weet over te brengen dat hij wat te vertellen heeft.
Wie dat inspirerend vindt, kan ik van harte aanbevelen te investeren in DVD’s van een positiviteitsgoeroe als Anthony Robbins. Die zit ook vol passie en positiviteit en ‘inspireert’ wereldwijd tienduizenden mensen om het heft van hun eigen leven in handen te nemen, de eigen passie te vinden, er helemaal voor te gaan, en nooit op te geven, al gaan ze honderd keer op hun bek. Tony Robbins for president!
Persoonlijk geloof ik niet in de pop-psychologie en halve waarheden van al die positiviteitsgoeroes. Ik vind het holle frasen, die eenvoudig door te prikken vallen zodra je er ook maar één kritische vraag in steekt en ze confronteert met de realiteit van hoe miljarden mensen wérkelijk leven. Ik zou willen dat ik net als Robbins, Verwaayen en zijn politieke petekind Rutte riant kon leven van mijn geanimeerde babbels en de handel in platitudes, maar helaas: ik ben niet oppervlakkig genoeg om goedkoop optimisme te kunnen verkopen.
Thomas Friedman
Verwaayens keuzefragmenten en –film spelden het eigenlijk allemaal al uit: een uitgekauwd fragment van de overbekende toespraak van Steve Jobs, een dartende Barney, André Hazes als ultiem symbool van ‘Nederlandsheid’ en de Pink Panter. Het had allemaal de diepgang van een mosselbed.
Thomas Friedman werd opgevoerd als groot Amerikaans intellectueel en duider van de door globalisering veranderende wereldverhoudingen. En ook deze wist de de ene na de andere open deur in te trappen: China is in opmars, Amerika stagneert en zakt ineen. We moeten het beter doen, anders lopen onze kinderen straks achter. Niet alleen vertelt Friedman daarmee niks nieuws, aangezien werkelijke iedereen die de afgelopen jaren niet onder een steen geleefd heeft, weet dat China het Westen in rap tempo voorbijstreeft: elke analyse waarom de VS dan wel achteruit kachelen, ontbrak.
Dat gebrek aan denkkracht hoeft ook niemand te verbazen, want wie Friedman een beetje heeft gevolgd, kan weten dat hij een intellectuele beunhaas is, die vooral gemazzeld heeft in zijn leven, en zijn centjes verdient met het aan elkaar schrijven van elkaar bijtende metaforen om de kapitalistische en imperialistische way of life van de VS te bejubelen.
Dit is een ‘intellectueel’ wiens Syrië-analyse inhoudt dat een oplossing heel moeilijk is, omdat Syrië een vroedvrouw nodig heeft om de baby van de democratie ter wereld te brengen, en de VS die rol daar niet kunnen vervullen zoals ze dat in Irak hebben gedaan. Dat de VS een bloedbad van Irak heeft gemaakt, en daarom eerder te vergelijken valt met een achtertuinabortusarts, die de patiënt met grof geweld van Saddam Hussein moest en zou verlossen, omdat de VS de puinhoop daar zelf veroorzaakt heeft met een invasie – een invasie waar Friedman zelf fervent voorstander van is – dat is hij gemakshalve maar weer vergeten. Wat zijn immers een miljoen dode Irakezen tussen de letters van een Pullitzerprijswinnende columnist?
Holle frasen
Dezelfde intellectuele leemte en holklap stelde Verwaayen ten toon. We moesten maar een voorbeeld nemen aan de Chinezen, want die hebben booming business gecreëerd in Gambia, onder arbeidsomstandigheden die zelfs voor de Gambianen te gortig was (en dat wil wat zeggen). Maar die Chinezen doen het toch maar.
Dat dit betekent dat een kleine kliek Chinese roofkapitalisten ongelofelijk rijk wordt door hun landgenoten uit te buiten op manieren die zelfs de Gambiaanse arbeiders niet over hun kant laten gaan, dat beseft Verwaayen blijkbaar niet. Logisch ook: hij praat namelijk alleen maar met al die succesvolle Chinese durfondernemers, niet met het legioen arbeiders dat veertien uur per dag werkt voor een appel en en ei.
We moeten gewoon harder werken! Er tegenaan, zoals de Chinezen! Onze verworvenheden moeten maar eens op de helling!
De vraag hoe we dan voorkomen dat we in 19e eeuwse praktijken vervallen, wuifde Verwaayen vrolijk weg. “Welnee, joh! We hoeven helemaal geen veertien uur per dag te werken.” Hoe we de Chinezen dan wel zouden moeten bijhouden, daar kwam al helemaal geen antwoord op. De antwoorden die Verwaayen gaf bleken even oppervlakkig als de fragmenten die hij had uitgezocht.
Geen wonder dus dat Verwaayen een fragment waarin Mark Rutte kritische vragen weg lachte met een “Kom nou toch!” doodleuk kon aanvoeren als illustratie dat Mark zo’n geweldige communicator is.
Zo werd de ene zeepbel na de andere de studio ingeblazen, en half twitterend Nederland zat er bewonderend naar te kijken als kinderen naar een clown op een partijtje. Oohhh, wat mooi! Zo interessant en inspirerend!
Ik neem de clown niets kwalijk. Die voert gewoon zijn showtje op. Maar dat volwassen, weldenkende mensen de zeepbellen die hij blies niet weten door te prikken, dát is wat me zorgen baart.
Reacties (39)
hear hear
Het is ‘waar’: Ignorance is bliss!
” hij is aimabel, onderhoudend, vertelt enthousiast honderduit, anekdote hier, anekdote daar, onderwijl voortdurend open deuren intrappend, waardoor de goede man het gevoel weet over te brengen dat hij wat te vertellen heeft.” samengevat : je basic gladde verkoper !
Ik kon deze tweets niet geloven. Ik zat het eerste stukje te kijken en mijn mond viel open en vervolgens mijn ogen toe. Dat fragment over Rutte was een aanfluiting voor de democratie. Barney die een dartwedstrijd verliest kiest hij als zeer memorabele televisie die wij allemaal gezien zouden moeten hebben. Onbegrijpelijk. Om te eindigen met de Pink Panter. Sluit me dus volledig aan bij de schrijver van dit stukje. Wat een nietszeggende clown die Verwaaijen.
“Onbegrijpelijk.”
Het zal dus wel aan jou liggen.
Niet dat ik nou wegloop met ’s mans ideeen, maar de manier waarop jij reageert (en je bent niet de enige), doet meer denken dat jij niet van deze wereld bent dan dat Verwaayen in een ivoren toren zit. Als je geen hoge cultuur in het programma inbrengt en niet van hetzelfde intelluele gefilosofeer houdt als jij, dan ben je een nietszeggende clown?
Als het gedachtegoed van deze meneer zoveel invloed heeft dat het onze samenleving kapot maakt, dan heb ik daar toch ook wel flinke problemen mee. Kanniknie laten, sorry. Als je dat elitair noemt heb je een wake-up call nodig.
De vraag is of je met jou manier van discussievoeren meer bereikt. Ik ken de man eerlijk gezegd niet maar het feit dat iedereen met hem wegloopt terwijl hij alleen platitudes verkoopt mag je doen twijfelen aan wat jij ziet als zijn verkoopwaar.
Hij praat om iedereen koest te houden en te laten doen wat hij wil : meelopen en denken dat je in de beste wereld aller werelden leeft.
Hij is geen verkoper, hij is een manipulator van de massa. En als je dat niet herkent is deze discussie zinloos en heeft de verkeerde insteek.
Ignorance? Ik denk dat die maar beperkt is. In elk geval weet hij te voorkomen dat iemand hem daarop doorprikt. Zomergasten is daarvoor ook niet het goede programma. Dat is zomerentertainment en geen waarheidsvinding.
Nou, ik vind elk tegengeluid, mits steekhoudend, mooi meegenomen hoor! Je laat zo’n gladjakker daar toch niet zonder meer mee weg komen. Leuk om een briljante techniek te verzinnen om in één keer alle misverstand uit de wereld te helpen maar intussen moet dit maar.
Goed zo prediker! Laat ons linkse kerkgangers niet in de waan dat dit de norm moet zijn.
Of Verwaayen een voorbeeld kon geven hoe hij op basis van intuitie een belangrijke beslissing had genomen. Nou dat kon hij wel. In 2002 hadden zijn familieleden op tv vaker de term breedband horen vallen. En toen het bedrijf dat hij had overgenomen een nieuwe richting nodig had… kwam hij met breedband aan.
De luxe van de ivoren toren zullen we het maar noemen.
+1
Dat Femke met hem wegloopt spreekt boekdelen. Wat een verrader.
Oh, en misschien verwachten jullie iets van Zomergasten wat helemaal niet geboden gaat worden?
Ik geloof onmiddelijk dat Verwaaijen een prima manager is: goed informatie kunnen filteren, zaken versimpelen, tot actie overgaan. Dat maakt hem nog niet tot een goed ondernemer (zie bv het dramatische rendement onder zijn leiding bij Alcatel, geïllustreerd op http://www.ftm.nl). En als politicus lijkt hij me helemaal niks: dat hij handig een pad voor zichzelf en de zijnen kan banen, wil nog niet zeggen dat hij dat ook kan voor een samenleving waarbij mensen niet allemaal dezelfde kant op willen lopen. Die mensen kun je namelijk niet ontslaan als ze blijven zeuren. Het refereren aan China als een land dat het toch maar mooi flikt is ook illustratief, omdat hij daarbij voorbij gaat aan de arbeidsomstandigheden, politieke showprocessen, vergrijzingsproblematiek, aanstaande kredietcrisis, etc. Als je zo selectief shopt in de werkelijkheid kun je elk verhaal goed verkopen. Nogmaals: een prima eigenschap voor een manager, maar niet voor een politicus.
Bij zijn fragmenten miste ik een concert van Andre Rieu (‘fantástische ondernemer’) als bewijs dat kunst best zonder subsidie kan.
Is dat “Kom nou toch!” fragment ergens te zien? Ik wordt er een beetje nieuwsgierig naar.
Het is precies het type praatjesmaker dat ik in het bedrijfsleven ook zie opklimmen naar de best betaalde baantjes. De directe omgeving heeft na verloop van tijd wel door dat zo iemand niets toevoegd en alleen maar heel veel salaris kost. En dat wordt het tijd om jezelf een beter baantje in te praten. Blijkbaar zijn er voldoende mensen gevoelig voor dit soort mensen. Anders is hun succes niet te verklaren.
+1
Hij ziet zichzelf niet in de politiek. Maar ik zag dit toch als één grote sollicitatie naar een Ministerspost in een volgende regering Rutte.
Gezien de gang van zaken bij AlcatelLucent en de tijd die hij daar nu alweer zit, zal zo’n uitnodiging een nuttige exit-optie voor hem zijn.
Puik stuk!
Het is natuurlijk een tenenkrommende reactie van Prediker, maar het ergst is natuurlijk nog dat we de mening van sufferds als Humberto Tan, Jochem Myjer en Marc van der Linden belangrijk zouden moeten vinden.
Ome Ben is een charlatan en heeft ongelooflijk veel geld verloren als CEO. Weinigen beseffen gewoon nog niet dat hij een hele slechte CEO geweest is de afgelopen 15 jaar. Mooie babbel, maar prestaties duidelijk beneden peil. Onbegrijpelijk dat deze charlatan zoveel media aandacht krijgt in Nederland. In Engeland en Frankrijk heeft hij de schepen al achter zich verbrand.
90% aandeelshouderswaarde verlies bij Ben Verwaayen, says it all.
Niet dat ik je mening over Verwaayen niet deel, maar om nou aandeelhouderswaarde als de maatstaf te nemen…dat is nou juist het denken waar we vanaf moeten in de huidige tijd. Althans, zo denk ik.
De koers van het aandeel is relatief objectief en haalt de emotie uit het verhaal. Ben Verwaayen heeft domweg keihard gefaald als bestuurder en krijgt veel te veel media aandacht voor iemand die zo ongelooflijk slecht gepresteerd heeft. Thats all.
De koers van het aandeel heeft minder te maken met de langetermijn dan met de kortetermijn. Op lange termijn overleven is belangrijker voor een bedrijf en de werknemers dan winst op de korte termijn. Daar denken aandeelhouders in het algemeen anders over.
Overigens denk ik dat Verwaayen ook alleen maar aan de korte termijn denkt. Of zelfs dat niet, maar alleen aan zichzelf.
15 jaar horizon is voor mij lange termijn en in deze 15 jaar heeft Ben Verwaayen gefaald. 90% koersverlies. Weinigen kunnen het hem nadoen in het bedrijfsleven (Nina Brink uitgezonderd).
“15 jaar horizon is voor mij lange termijn”
Deze gedachten creeren monsters als Verwaayen.
Id landen die Ben noemt werken meisjes id industrie 16 uur per dag en slapen in zalen bij elkaar op het werk.
Eerst 1,5 miljard mensen aan fatsoenlijke sociale voorzieningen en salarissen helpen, dan praten we verder.
Als je zelf in erbarmelijke omstandigheden moet leven ga je naar Afrika om daar werk te doen die zelfs de lokale bevolking niet wil doen.
En dus volgens ome Ben is dat waar we heen moeten in Nederland.
Ga eerst eens kijken in India,China en Afrika.
Die betere arbeidsvoorzieningen komen er wel, namelijk als China de baas wordt. Het lijkt wel een spelletje Risk.
Maar nu even anders serieus: wat is jouw oplossing voor het verbeteren van de arbeidsomstandigheden?
Neen,China wordt niet zomaar de baas.En India ook niet. Eerst zullen die volkeren zelf betere voorzieningen willen hebben.
Ik heb het geloof ik een minuut of 10 met hem volgehouden.
Dat fragment van de Militaire Held B.V. was wat te veel van het goede. Vakbondsman met VVD-bloed.
Maar … is het ook niet wat circulair om de reacties via een medium dat oppervlakkigheid tot zijn hele 140 karakters tellende wezen heeft gemaakt als interessant te beschouwen voor wat betreft het herkennen en/of beoordelen van dergelijke oppervlakkigheid?
Zelf hield ik die grabbelton van nietszeggendheden ook net 15 minuten vol en lijk bovendien weinig andere reacties te lezen. Misschien je Twitter account sluiten?
Het mooiste zou zijn als Sargasso Femke Halsema en Humberto Tan zou kunnen bewegen om op Sargasso uit te leggen waarom ze Verwaayen zo boeiend vonden.
Overigens ben ik ruim een jaar geleden opgehouden om ’s morgens naar BNR-nieuws te luisteren. Umberto Tan presenteert dat nieuws en hij stelt zichzelf centraal. Geeft heel vaak zijn eigen mening, die me geen bal interesseert als ik nieuws wil horen.
Wat een met zichzelf ingenomen blaaskaak, die meneer Verwaayen. Geen diepgang, en een zeer beperkte visie op wat het leven is. Niet van vlees en bloed dus. Irritant leeghoofd.
Onbegrijpelijk inderdaad al die hem ophemelende tweets.
Een zuur stukje. Het is ook niet kies om Verwaaijen aan te vallen op het feit dat zijn opmerkingen de nodigde argumentatie misten. Hij had/kreeg natuurlijk ook niet genoeg tijd om dat wel te doen. Geef hem op zijn minst een kans om dat te doen, dan kan je zelf ook inhoudelijk kritiek leveren. Iets wat er in dit gefrustreerde relaas niet gebeurd is.
Verder mag je het met hem eens zijn of niet, om dan mensen te bekritiseren die deze man wel waarderen is niet correct of gewoon een teken van ongelooflijk kortzichtige arrogantie.
Voor alle mensenrechten activisten hier: Verwaaijen gaf aan dat het of/of is en niet en/en. De Chinezen hebben maling aan onze verworven rechten. Dus: of we houden aan die rechten vast, of we kiezen voor economische vooruitgang. Dat is pas een politieke keuze.
“Hij had/kreeg natuurlijk ook niet genoeg tijd om dat wel te doen.”
Ben Verwaayen is een van de heel weinige Nederlanders die het is gegund om op nationale televisie drie uur lang te mogen praten over van alles en nog wat.
Dus hoezo, hij kreeg niet genoeg tijd?
Komt bij dat hij zelf continu de leiding van het gesprek overnam. Dus van wie kreeg hij niet genoeg tijd?
Als je per onderwerp een paar minuten krijgt dan is drie uur ook niet genoeg om een economische visie uiteen te zetten. Verder verwacht ik ook niet dat ik het met de keuzes van deze man eens ben, maar in zijn spreektijd maakte hij wel duidelijk dat er bepaalde keuzes gemaakt moeten worden. Dat is mooi in een tijd waarin een hoop politici voorspoed en onbegrenste welvaartsgroei voor iedereen beloven.
Wat me nou het meest verbaast an jouw stukje hier, is je verwachting dat het VPRO-publiek zo kritisch zou zijn. Of zou moeten zijn.
Kijk, dat die Verwaijen een omhooggevallen blaaskaak van een manager is: ja, dat wisten we wel.
Maar gutteguttegut, het gemiddelde VPRO-kijkertje (zèlfs Femke? Ja, zèlfs Femke) trapte er in. En dat zou nieuws zijn? Dat is toch al jaren aan de gang? Hoe dacht je dat de neoliberale en de neoconservatieve agenda’s in Nederland de afgelopen jaren zo makkelijk tot uitvoering zijn gekomen? Omdat wat datgene dat zich de Nederlandse elite waant (en mijn god, hàdden we maar eens een elite….) continue met open ogen in de praatjes van deze tweedehands autohandelaar trapt.
Ik heb een halfuurtje zitten kijken, zo rond de fragmenten van Rutte met die fluim van een Mingele, en daarnaast een fragment van Jeremy Paxman (door Verwaijen iedere keer weer als “Jerry” aangeduid). En dan glashard durven beweren dat Paxman een mindere journalist is. Omdat Mingele Rutte wèl in z’n reet durft te likken, en Paxman zich daar te goed voor vind, en Gordon Brown stevig op z’n nummer zette.
Ik heb nog maar zelden, binnen een half uur, iemand zichzelf zo vaak en zo dom horen tegenspreken. Zelfs op TV. Wat een lul, wat een hoerenjong.
Even over Paxman, het is in ieder geval lang niet altijd zo dat de ruwe confronterende stijl van Paxman de beste manier van journalistiek is. Persoonlijk houd ik er niet zo van. De framing om de geïnterviewde te kleineren door hem letterlijk op afstand te zetten zodat ie ‘klein’ wordt. Een beetje smakeloos.
Geef mij maar Mingele.