Als ik het in dit stuk heb over het parlement, bedoel ik eigenlijk de gehele landelijke politieke top, dus regering, eerste en tweede Kamer. Ze zijn allemaal direct danwel indirect product van een landelijk “democratisch” proces.
En het is nu juist het “democratische” aan het proces waar het begint te knellen. Alleen leeft het parlement in staat van ontkenning.
In 2002 was er de Fortuyn revolte. Het leek er even op dat het parlement daarna inzag dat hun houding en aanpak niet meer aansloot bij hoe een groot deel van Nederland het op dat moment wilde.
Maar na een paar obligate bestuurlijke vernieuwingsinitiatieven onder D66, werd het al heel snel stil. De adviezen van het burgerforum zijn nooit serieus besproken, laat staan de aanbevelingen van de Nationale Conventie.
Het referendum over de Europese Grondwet dat in 2005 voor behoorlijk wat reuring zorgde in de samenleving kreeg geen opvolging na herziening van die grondwet, zeer waarschijnlijk vanwege de ongewenste uitkomst van de eerste.
De Raad van Economisch Adviseurs is door het parlement terzijde geschoven omdat men er toch niet naar wilde luisteren.
En deze week krijgt de Nationale Ombudsman het zwaar te verduren in het parlement omdat hij kritiek heeft op het functioneren van de overheid.
Uit de eigen evaluatie van de Tweede Kamer door de Raad voor Openbaar Bestuur bleek dat ze allerlei oorzaken voor het wantrouwen in hun functioneren zagen, maar dat het altijd buiten henzelf lag.
Nu de vice-voorzitter van de Raad van State ook nog eens in niet mis te verstane woorden kritiek geeft op het gebrekkige functioneren van de democratie, zal hij ook wel een veeg uit de pan krijgen.
De wereld verandert, de burgers veranderen, het parlement staat stil. Het parlement is autistisch geworden en maakt afwerende gebaren naar prikkels van buitenaf.
Maar hoe lang kunnen ze dat volhouden? Verandering is hard nodig. En er zijn twee manieren waarop die verandering er kan komen. De eerste is als het parlement tijdig zelf echte stappen gaat zetten. De tweede is een revolutie van buitenaf. Een revolutie die zeer waarschijnlijk om een verkeerde reden start en mogelijk een verre van fraaie uitkomst heeft.
Maar het heeft er alle schijn van dat het parlement daar wel om vraagt. Opgesloten binnen hun eigen kring kunnen en durven ze niet te bewegen. Dan moet er maar van buitenaf actie komen. De Fortuyn revolte was misschien slechts een voorzichtige prelude.
Update (17:50 uur): Rinnooy Kan (SER) zit op de lijn van Tjeenk Willink
Reacties (20)
Revolte? De groep die moord en brand schreeuwt is,gelukkig zwaar in de minderheid. Ze krijgen alleen erg veel aandacht, omdat parlementariërs die gewoon hun werk doen niet scoren in de kijkcijfers.
De meerderheid van ons volk wil een parlement dat problemen die van belang zijn oplost en rustig,saaie politiek bedrijft. Voor sexy en heftige politiek kan men zich in Irak, Israël,Kenia en nog wat van die landen melden. Daar luistert men wel goed naar (delen van) hun bevolking.
@Steeph
Misschien moeten we ook even een klein beetje de hand in eigen boezem steken. Het gaat vaak over “de politiek” die niet zou luisteren, of “de” Tweede Kamer die de ombudsman terug in z’n hok duwt.
Er is echter geen sprake van “de politiek” of “de Kamer”, maar van verschillende partijen met verschillende meningen.
Als ik het gelinkte artikel in de VK lees, valt me op dat daar de Pvda, CDA, CU en VVD genoemd worden als degenen die de ombudsman bashen. Dat is weliswaar een meerderheid, maar wellicht waren andere partijen het wel eens met de ombudsman. Als wij echter niet de minderheidsstandpunten belichten (of de meerderheid de “credits” geven die alleen hen toe komen), houden we ook mede het wantrouwen in stand, doordat mensen minder goed weten dat ze ook op partijen kunnen stemmen die een andere mening zijn toegedaan.
Als je dit soort mafketels de Kamer uit wilt krijgen is dat toch het minste dat we kunnen doen.
We moeten helemaal niet meer democratie. HOUD daar nou es over op. DE OLIGARCHIE MOET TERUG!!1
Wat Kornuit zegt!
Gaat toch helemaal goed komen straks met Wilders en TON aan de macht :-)
Doet me denken aan een tv serie van vroeger
http://www.omroep.nl/ikon/papegaai/index.html
Na het Fitna debat proefde je dat de andere politieke partijen dachten afgerekend te hebben met wilders, en men eindelijk weer kon overgaan tot ‘belangrijker’ zaken. Wishfull thinking. De multiculturele veenbrand woedt gewoon verder. Men mag nog van geluk spreken dat het moeilijk is om een nieuwe partij te organiseren, en met het amateurisme van TON, anders hadden de huidige partijen het een stuk moeilijker.
Ik vind dat je te negatief bent over de politiek. Ik was dat vroeger ook, maar ik heb op mijn log vandaag een iets genuanceerder stuk geschreven. Ik denk namelijk dat dankzij de mondigheid van de burger zaken beter geagendeerd worden. Politici springen daar op in en dat vind ik niet slecht. Ik ben zo vrij nu een stukje mezelf te citeren:
Je kunt je afvragen of ze dat op een slimme manier doen, maar het gaat mij te ver om te zeggen dat ze te veel achter hypes aan rennen. Ik denk dat de bureaucratie (lees: verkokerde ambtenarij) , waar Willink deel van uitmaakt, een veel groter probleem is. Was het niet de Raad van State die deze week riep dat het niet aan hem was om te controleren of zijn besluiten goed worden uitgevoerd? En dat daardoor een filestrook jaren ten onrechte dicht bleef?
Ach, het is eigenlijk enigszins te vergelijken met de verspreiding van het buskruit: ineens kon elke Jan-met-de-pet-op vechten en dat deed-ie dus ook en dan met name tegen zijn (alspoedig voormalige) overheersende klasse.Nu is er dan het internet, mobiele telefonie en al wat dies meer zij: snelle manieren van communicatie waar de mensen aan de top amper weet van hebben (het zijn stuk voor stuk digibeten) en waar ze al helemaal geen controle over hebben. Die communicatiemogelijkheden werken net als buskruit: averechts voor de daadwerkelijk beter wetenden, averechts ook voor de machthebbenden.Onze staatsvorm stamt uit een tijd van paard-met-kar, wèrkt volgens de methode van paard-met-kar en zal dus, als ze niet oppast, ingehaald en overreden worden. Een meer of mindere oplossing voorstellen kan ik ook niet, simpelweg omdat we hier een nieuwe weg in de geschiedenis inslaan en zoals altijd met nieuwe wegen laten die zich niet leggen door voorspeller of ‘wegenbouwer’ dan ook: nieuwe wegen leggen zichzelf.We zien wel wat er komen gaat.
Het IS al een oligarchie, wat we krijgen is een Aristocratie…..
De “en zij dan?”-reactie vanuit de Kamer vond ik niet erg sterk, maar het probleem ligt volgens mij dieper: politici leggen een eerder vurig verdedigd standpunt regelmatig na verloop van tijd volstrekt tegengesteld uit, zonder dat ook daadwerkelijk te zeggen. Alsof de kiezer dat niet doorheeft.
Opiniepeilingen zeggen dat “het volk” iets wil, dan zeggen we *dus* dat wij dat ook willen. Het gevolg is wel dat politici steeds minder serieus worden genomen en kiezers niet voor een visie kiezen, maar donmweg voor wat ze in de komende drie jaar veranderd willen hebben. Gevolg is ook dat de honkvastheid van de kiezer minder wordt, de politici meer meebewegen om de stemmen toch weer mee te krijgen, de kiezers nog minder vertrouwen krijgen in politici, kortom een fijne vicieuze cirkel.
Een tweede punt dat de reactie van de ombudsman verklaart is de wens van opeenvolgende kabinetten om Grote Dingen te realiseren. Dat betekent echter wel dat overheidsorganisaties om de drie, vier jaar weer een totaal andere kant op geschoven kunnen worden, ook al zijn de administratieve problemen na de vorige drie fusies/splitsingen/samenwerkingsverbanden nog niet verwerkt. Voorbeeldje: UWV en CWI. Beide organisaties functioneren matig tot beroerd, en de enige oplossing vanuit Den Haag is een fusie.
Durf nou eens te besluiten een organisatiestructuur te laten staan voorzover die niet de directe oorzaak is van administratieve problemen en richt je op verbetering van de uitvoering. Ooit waren het voornamelijk ministers van Verkeer en Waterstaat die allemaal een enorm project wilden realiseren, nu lijkt elke minister zijn eigenprestigeproject te moeten ontwikkelen.
Echt leiderschap zorgt ervoor dat anderen (beter) kunnen functioneren. Misschien moeten ze dat eens een jaar of tien proberen. Spreek nu af dat UWV, belastingdienst, CWI, IND, onderwijs en zorg tien jaar lang gevrijwaard blijven van grote structuurwijzigingen, organisatorische herverdelingen, stelselwijzigingen en verschuivingen van takenpakketten. Kunnen ze eindelijk de uitvoering goed gaan regelen.
@ #8 TheRule:
Ach, het is eigenlijk enigszins te vergelijken met de verspreiding van het buskruit: ineens kon elke Jan-met-de-pet-op vechten en dat deed-ie dus ook en dan met name tegen zijn (alspoedig voormalige) overheersende klasse.
Vroeger, nog voor buskruit, moest iedere jan-met-de-pet engelsman verplicht zich bekwamen in het gebruik van de longbow zodat hij in de milite kon meevechten. Dat verhaal van jouw is danook een beetje broodje aap. Ik meende dat ze hier in de lage landen een vergelijkbare werkwijze hadden waar de vele schuttersgilden uit voortkwamen.
@ #11 su:
Broodje aap? Oké, let’s go with that. Maar noem dan eens een voorbeeld -ééntje maar?- van een vorst of andersoortige staatsman/-vrouw die met een longbow om het leven is gebracht? [p]Vuurwapens daarentegen, da’s heel andere koek; onze eigen prins van Oranje-Nassau, Abraham Lincoln, het lijstje is langer dan dat. En laten we bijvoorbeeld vooral Frans Ferdinand van Oostenrijk-Hongarije niet vergeten… noem mij eens één schot met een longbow -of voor mijn part een steek met een zwaard, of een schot met een kruisboog- dat een wereldoorlog heeft doen uitbarsten?
[p]
Het wapen c.q. het buskruit is op zich niet eens zó belangrijk overigens, het is meer de mythe van vrijheid en zelfbeschikking die eromheen hangt. Het is die mythe die aanzet tot actie, niet het middel waar de mythe over gaat.[p]En daar gaat mijn opmerking dus over: de mythe van snelle communicatie en online vrijheid crëert een sfeer van rebellie tegen de machthebbers die, binnen die mythologie van vrijheid, achterlopen op de massa en niet voldoen aan veronderstelde hedendaagse wensen.[p]Iets verder lezen dan de letter graag, dit is Sargasso.
Ow sorry voor de [p]-tjes.
Wat Tjeenk Willink eigenlijk zegt, is dat we minder naar “het volk” (net zoiets vaags als “de politiek”, maar goed) moeten luisteren, want dan krijg je alleen maar hypes.
Het volk vindt vervolgens dat de politiek het niet heeft over wat zij echt belangrijk vinden.
De politiek is een afspiegeling van de maatschappij. En als ik de politici zo hoor, dan doen zij het hartstikke goed. Een afspiegeling van wat er leeft bij de mensen. Dat dat verder weinig inhoudelijks oplevert is niet vreemd. De reden dat we volksvertegenwoordigers hebben was nou eenmaal om deskundigen te kiezen, die dan de juiste beslissingen namens het volk zouden nemen. Nu we daar vanaf zijn gestapt krijg je gekrakeel. The public gets what the public wants.
Maar noem dan eens een voorbeeld -ééntje maar?- van een vorst of andersoortige staatsman/-vrouw die met een longbow om het leven is gebracht?
Harold II is weliswaar niet met een Longbow gedood, maar met een franse boog. Dat leidde tot niets minder dan de overheersing van Blightey door de Normandiërs (*spit*). Daarnaast hebben we de slag om Agincourt die bijna geheel is gestreden aan de engelse zijde met de Longbow.
onze eigen prins van Oranje-Nassau
Hebben hullie überhaupt geschiedenis wat teruggaat tot voor de introductie van buskruit in Europa? ;oP
Het wapen c.q. het buskruit is op zich niet eens zó belangrijk overigens, het is meer de mythe van vrijheid en zelfbeschikking die eromheen hangt.
Ik denk dat het gebruik van buskruit toch heus wel ouder is dan die mythe. We kennen het immers al sinds de 13e eeuw.
@Lord Flasheart #2: Aangezien ik lange tijd actief geweest ben voor een kleine oppositie partij, deel ik deels jouw gevoel dat er naast de standaard grote partij (pvda,cda,vvd) ook nog partijen zijn die een andere mening zijn toegedaan.
Maar…. op het vlak van economische vernieuwing zijn die eigenlijk allemaal slechts beperkt actief. Als ze moeten kiezen tussen thema’s (bv veiligheid en democratische vernieuwing) winnen de “hot issues” ook bij hun altijd.
Ik verwacht dus niet dat daarop stemmen veel zal opleveren voor de democratische vernieuwing.
@jan: Het hangt af van mijn stemming of ik een negatieve beschouwing heb (zoals vandaag) of een positieve (met bijvoorbeeld constructieve suggesties).
Ja, burgers zijn mondiger geworden en daar wordt ook iets mee gedaan. Internet speelt daarbij een rol.
Maar in mijn ogen is dat slechts een randverschijnsel. Het doet niets aan de structurele gebreken. We kiezen voor partijen die slechts voor een deel onze standpunten vertegenwoordigen. En die partijen zien meer belang bij coalitievorming en behoudt van macht dan in het werkelijk laten veranderen van dingen. Om nog maar niet te spreken over het inherente korte termijn denken in het systeem.
@Michel: Het is ook mogelijk te doen wat het volk wil, ook al is dat niet precies wat vandaag de waan drijft. Maar je moet het wel kunnen (en willen) uitleggen. En ook kunnen en willen vertellen dat het soms eerst moeilijker wordt voor het beter wordt. Ipv voor de korte termijn verbeteringen als gevolg van incidenten te gaan. Uiteindelijk hou je dan de onvrede.
@12: Voor de uitvinding van het buskruit waren er veel meer opstanden van boeren (en ook steden) dan erna. Simpelweg omdat de boeren zich niet die dure wapens konden veroorloven om de professionele legers (die na de grootschalige invoering van het buskruit ontstonden) aan te kunnen. In een Europa met vuurwapens was Zwitserland nooit ontstaan.
Wereldoorlogen konden pas ontstaan nadat Europese landen (met gebruik van vuurwapens) de rest van de wereld aan zich gebonden hadden. Beetje confounder. Daarentegen in de vroege middeleeuwen ontstond en eindigde vrijwel elke oorlog nadat er een heerser vermoord werd (ongeveer de natuurlijke dood van Frankische heersers). Dat we beter weten van de mensen die in de laatste paar eeuwen vermoord werden (in de tijd dat het pistool in was), betekent niet dat het nu meer gebeurt.