Een gastbijdrage van blogger Les Clochards.
Zo’n 30% van de werkloos geraakte 55-plussers is na 12 maanden weer aan het werk. Voor 45 tot 55-jarigen is dat 50%, voor alles jonger dan 45 is het 71%, volgens onderzoek van het UWV. Eén van de factoren die blijken de kans op werkhervatting te kunnen voorspellen is persoonlijk contact met de beoogde werkgever En daar gaat het mis: vrijwel niemand nodigt een 55-plusser nog uit voor een gesprek.
Dat wisten we natuurlijk al, maar het kan nooit kwaad als zoiets eens ordentelijk wordt onderzocht en in cijfers uitgedrukt. Ongeveer 17% van de 55-plussers slaagt erin op sollicitatiegesprek te gaan. Mensen die jonger zijn dan 45 lukt dat bijna tweemaal zo vaak: 28%. Achterliggende oorzaak: werkgevers hebben een positief beeld van bijvoorbeeld de loyaliteit, kundigheid en creativiteit van oudere werknemers, maar een negatief beeld van hun productiviteit. Dat laatste geeft de doorslag.
Gebaseerd op onderzoeksgegevens gaat het UWV dus nu werkloze 55-plussers extra begeleiden, speciaal om ze in persoonlijk contact te brengen met die werkgever. Enig effect zal dat vast gaan sorteren en ook als het dat niet doet, biedt het de oudere werkloze een gelegenheid om aan het UWV te laten zien dat het vinden van een baan hen ernst is. Da’s namelijk wel nodig als je in de WW zit.
Maar een effectieve aanpak is het natuurlijk niet. Het echte probleem zijn namelijk banen en onze ideeën over ouderen. Zolang er meer werkzoekenden zijn dan banen, zal een positief effect hier altijd negatieve consequenties elders hebben en dus niet echt bijdragen aan de bestrijding van werkloosheid. En zolang we over ouderen blijven denken zoals we in onze cultuur over ouderen denken, zullen betere sollicitatievaardigheden hen nooit echt wezenlijk verder helpen.
Waarom doen we dit dan? Volgens mij omdat we denken dat werklozen zelf verantwoordelijk zijn voor het vinden van een nieuwe baan. Dat idee is natuurlijk nooit helemaal voor de volle 100% onzin, en dat maakt het zo verraderlijk. De volle waarheid is het namelijk beslist niet. Werklozen mogen dan verantwoordelijk zijn voor een goed CV, een mooie brief en een beetje fatsoenlijke voorbereiding op een gesprek, ze zijn niet verantwoordelijk voor economische en culturele ontwikkelingen die hun hoofd ver te boven gaan.
Toch lijken we dat nooit te beseffen. Als ouderen het zwaar hebben op de arbeidsmarkt, sturen we ze op sollicitatiecursus. Als ouders met werkende kinderen niet werken, zoeken we naar mogelijkheden om ze onder druk te zetten. We geloven kennelijk dat de mensen zelf het allemaal kunnen veranderen en zelf verantwoordelijk zijn. Ik meen dat het Job Cohen was die dat ooit ‘het Evangelie van de Eigen Verantwoordelijkheid’ noemde en daarmee de eerste was die het identificeerde als een geloofsovertuiging.
Maar het is meer dan dat: het is een dogma. In de zin dat teveel mensen er heilig in geloven en niet meer op het idee komen, of kunnen komen, dat het misschien niet de volle waarheid is. In ieder geval niet de waarheid die je van het probleem af zou kunnen helpen. Die is een stuk groter en een stuk minder goed te controleren. Aan economie en cultuur verander je niet zo snel iets.
Dan maar geloven in de dingen waar je wel wat aan kunt doen, ook al helpen ze maar marginaal. Er wordt wel vaker gezegd dat gelovigen geloven uit intellectuele luiheid. Soms zie ik daar het punt wel van in.
Reacties (20)
Misschien speelt ook mee dat 50+’ers verwachten dat ze aangenomen worden in de top van de schaal waarin ze in hun vorige baan ook zaten, omdat ze menen daar recht op te hebben, en ze zich gezien hun werkervaring niet weer hoeven te bewijzen. Weer onderaan of laag in de schaal beginnen zou hun kansen kunnen vergroten.
Volgens mij ga je pas spreken over verwachtte loon bij de sollicitatiegesprek. En volgens het verhaal hierboven gaat het daarvoor al mis.
Succes is een keuze. Toch?
Als ik de regerende partijen mag geloven is de beste manier om mensen aan werk te helpen het afpakken van hun uitkering. En zolang er vacatures zijn, is iedere werkloze gewoon te lui om te werken.
Misschien klopt het beeld dat werkgevers hebben van verminderde productiviteit wel. Daar gaat een UWV dan niets aan veranderen met extra begeleiding van een werkzoekende. Deze aanpak lijkt me dus alleen gunstig voor de UWV’ers zelf die zich hiermee werk verschaffen.
Bekende Pavlov-reactie bij de VVD in tijden van crisis: “Werklozen moeten geprikkeld worden om werk te accepteren.” Met andere woorden: het is allemaal je eigen schuld, luie donder!
@Kalief:
“Misschien klopt het beeld dat werkgevers hebben van verminderde productiviteit wel.”
Misschien is de maan wel gemaakt van kaas, wie zal het zeggen?
Shit,52 geen opleiding en werk moet ik ook nog maar zien te vinden.Bovendien geloof ik nergens in,vrees dat ik voor altijd verloren ben.Krijgt mijn oude hoofdonderwijzer toch gelijk.
Te dom voor slim werk , op een wijsneus en grootsmoel zit een werkgever van domme arbeid ook niet te wachten.
Gewoon wachten tot het aantal vacatures groter is dan het aantal werklozen, dan kom je vanzelf aan de beurt
en wordt je waarschijnlijk nog beter betaald ook,
om je zover te krijgen.
Laat het heilige marktprincipe zijn werk maar doen.
@Harm: Er hoeft helemaal niet gewacht te worden, mensen kunnen zelf een bedrijf oprichten.
Dan kunnen ze zichzelf in dienst nemen.
Als je een eigen bedrijf hebt, dan zit je in het bedrijfsleven. En dat is mooi, in het bedrijfsleven worden beste leuke winsten gemaakt.
Ik heb geen geld en ik weet niet hoe dat moet.
@Harm: er zijn plenty of mensen die dat wel weten en al eens een keer gedaan hebben. Vraag gewoon hoe ze dat voor elkaar gekregen hebben.
En startkapitaal is een lastig iets, je hebt wel iets nodig. Je zult eerst zo moeten beginnen dat je weinig kosten hebt, anders is het niet vol te houden.
Kan ik bij jou terecht?
@Harm: Ik ben zelf geen ondernemer, nooit geweest ook.
Er zijn er genoeg die het wel zijn. De eerste de beste bakker in de buurt kan al ondernemer zijn. Vaak als je het vriendelijk vraagt dan kun je al veel wijs worden.
En wat startkapitaal betreft, daar kan ik je nog niet mee helpen. Misschien als je een overtuigend businessplan schrijft. Ik wil wel ROI (Return On Investment).
Zelf geen ondernemer, nooit geweest ook, maar wel werklozen de raad geven om zelf een bedrijf op te richten en zichzelf in dienst te nemen.
By the way: ik ben bakker, timmerman noch loodgieter. Zal ik maar een uitzendburo beginnen dan? Kan ik tenminste anderen aan werk helpen.
goeie foto bij het artikel, vuurwapens moeten vrij.
zeg brusselmans dit zijn geen grappen, kom jij zaterdag maar eens even overwerken.
Als er ten onrechte negatief gedacht wordt over de productieviteit dan moet daar op ingespeeld worden.
Je zou als “oudere” sollicitant in de sollicitatiebrief een soort productiviteitsgarantie moeten geven.
Als je als potentiële werknemer overtuigd bent van jezelf, dan zou je een soort boeteclausule moeten afspreken voor het geval dat je de targets niet haalt. De werkgever zal dan sneller bij zichzelf denken, hier loop ik beperkt risico, dit durf ik aan.
Ik wijs altijd op mijn enorme ervaring: de 12 ambachten en de 13 ongelukken.
Welja, ga ze ook nog in hun waan voeden..
Ik vind dit een goed artikel. Een kerk waarin het Evangelie van de Eigen Verantwoordelijkheid wordt gepreekt is overigens de Speakers Academy.
Een goed artikel inderdaad,het lijkt er ook een beetje op dat “Wij Zijn Ons Brein” bij heeft gedragen tot het ter discussie stellen van het dogma”je eigen leven olledig kunnen sturen”.Het leven is nu eenmaal minder maakbaar als de voorheen- socialisten maar vooral de neo-libs wel zouden willen.