Essence, geest, vlammetje, ja dat geestesoog leeft en straalt zijn licht uit, beperkt maar toch helder. Zelfs de zon geeft schaduw in zijn licht, ziet u dat ? Dat is het oog Gods nog niet gelukt. Of is dit hij. En mij.
#2
mescaline
Ja, merger, daar hou ik wel van. Crachat, ’t is een goed aanvoelend vlammetje, hij past fris gedouched in een nieuw wit overhemd met oude fez op weg naar een luxe bruine boterham. Sla, kappertjes, kapoen, Franse mayo staan al klaar in de kelder. En dan, weekend !
Uw taal, mescaline, steekt qua beeldendheid zelfs deze niet onbarokke afbeeldingen voorbij, hulde :)
#4
MixMasterMike
het doet me denken aan Toonder. Maar mijn denkraam is niet groot genoeg om de essence te bevatten
#5
Larie
Dat ik mij hier elke vrijdag geheel vrijwillig onder de kont laat schoppen is tot daar aan toe, it’ doesntn hurt want de invalshoek is elke keer weer net iets anders ( ik meen een lijn te ontdekken) maar heer/dame mescaline ik kreeg vandaag twee schoppen en draagt u punters wellicht?
Soms denk ik dat ik ziende blind ben en zodoende maar achter de dingen aan loop te hollen. Gelukkig zijn mijn ogen groen, dat scheelt :)
#6
Larie
Zondag..laat..de horde bezoekers van mijn “den” alhier bijna weg, wat tijd.
Essentie van een kwakende wandelende zak met zout water is in essence iets wat me doet denken een een oude visie van menszijn met temperamenten bestuurd door diverse lichaamssappen, sanguistisch..melancholisch..flegmatisch en nog wat van die dingen. Lang geleden lang door “wetenschap” opzijgeschoven maar, naar mijn idee zo mooi verbeeld hier, de mens uitgepers/gebeeld tot een groene galspuwende druppel.
Eens speelde ik eens een solo toneelstuk “Bittere rijst”. Kom toneel op, diepzinig kijkend met kom rijst. Neem hap, kijk naar publiek…spuug rijst uit over publiek en zeg voluit..vol bombarie..Bwah..Bitter!!.
Toendertijd vond ik het wel wat hebben, die sappen.
Reacties (6)
Essence, geest, vlammetje, ja dat geestesoog leeft en straalt zijn licht uit, beperkt maar toch helder. Zelfs de zon geeft schaduw in zijn licht, ziet u dat ? Dat is het oog Gods nog niet gelukt. Of is dit hij. En mij.
Ja, merger, daar hou ik wel van. Crachat, ’t is een goed aanvoelend vlammetje, hij past fris gedouched in een nieuw wit overhemd met oude fez op weg naar een luxe bruine boterham. Sla, kappertjes, kapoen, Franse mayo staan al klaar in de kelder. En dan, weekend !
Uw taal, mescaline, steekt qua beeldendheid zelfs deze niet onbarokke afbeeldingen voorbij, hulde :)
het doet me denken aan Toonder. Maar mijn denkraam is niet groot genoeg om de essence te bevatten
Dat ik mij hier elke vrijdag geheel vrijwillig onder de kont laat schoppen is tot daar aan toe, it’ doesntn hurt want de invalshoek is elke keer weer net iets anders ( ik meen een lijn te ontdekken) maar heer/dame mescaline ik kreeg vandaag twee schoppen en draagt u punters wellicht?
Soms denk ik dat ik ziende blind ben en zodoende maar achter de dingen aan loop te hollen. Gelukkig zijn mijn ogen groen, dat scheelt :)
Zondag..laat..de horde bezoekers van mijn “den” alhier bijna weg, wat tijd.
Essentie van een kwakende wandelende zak met zout water is in essence iets wat me doet denken een een oude visie van menszijn met temperamenten bestuurd door diverse lichaamssappen, sanguistisch..melancholisch..flegmatisch en nog wat van die dingen. Lang geleden lang door “wetenschap” opzijgeschoven maar, naar mijn idee zo mooi verbeeld hier, de mens uitgepers/gebeeld tot een groene galspuwende druppel.
Eens speelde ik eens een solo toneelstuk “Bittere rijst”. Kom toneel op, diepzinig kijkend met kom rijst. Neem hap, kijk naar publiek…spuug rijst uit over publiek en zeg voluit..vol bombarie..Bwah..Bitter!!.
Toendertijd vond ik het wel wat hebben, die sappen.