quote:Chomsky staat meer in de Amerikaanse traditie van civic libertarianism dan in de Franse traditie, want in Frankrijk is het ontkennen van de Holocaust sinds 1995 strafbaar. In het genoemde voorwoord verzuchtte Chomsky dat de intellectuelen in Europa vaak denken dat ze ideeën kunnen bestrijden door ze te verbieden. En inderdaad, van Thijns begrenzing van de uitingsvrijheid wordt in Europa breed gedeeld. Hij was één van de belangrijkste adviseurs bij de formulering van de Europese wetgeving inzake de bestrijding van racisme en xenofobie.
Sinds wanneer is het ontkennen van de holocaust een idee?
#2
Paul
Waarom maakt het uit of het ontkennen van de holocaust een idee is?
Als ‘idee’ mag je het juist wel verbieden of moet je het als ‘idee’ juist niet verbieden?
Bij je beschrijving van de algemene beschouwingen(2) verdiende& kreeg je een compliment, vandaag verdiende& oogstte je verbazing, @Petra.
#3
kropotkin
Niet een hele originele maar wel prima lezing. Van het lichtelijk hypocriete gedraai van van Thijn tot het wegstuffen van rassen door ingehuurde ‘wetenschappers’ met een missie.
(Racistische theorieën, zo meende men, waren niet wetenschappelijk. Vandaar dat men een aantal eminente wetenschappers vroeg om de rassentheorieën te weerleggen. Die wetenschappers gingen nog net niet zover dat zij het bestaan van rassen ontkende)
Het verschil tussen racisme (opinie) en rassendiscriminatie (handeling/gedrag) nog eens uitgelegd en ze komen allemaal weer langs (Wilders, Janmaat, …), art 137c & 137d sr mooi gefileerd etc.
(Met name de formulering ?het aanzetten tot haat? in artikel 137 d Sr gaat volledig voorbij aan de rechtsstatelijke eis dat de strafrechtelijke verbodsbepalingen direct gerelateerd moeten zijn aan handelingen of gedragingen, niet aan intenties of emoties. Het verbieden van verkeerde intenties of heftige emoties betekent echter het einde van de politieke vrijheid.)
Aan ’t einde een vaag stuk over toegangs- en deliberatieregels, waar een oproep tot uitsluiting van burgers en het niet erkennen van de tegenstander als mens op gelijke wijze strafbaar zou worden als een oproep tot geweld. Dat doet het goede begin weer gedeeltelijk teniet.
@3: Die wetenschappers gingen nog net niet zover dat zij het bestaan van rassen ontkende
Dat was dan ook in ’48. Tegenwoordig gebruikt geen enkele bioloog nog het begrip ras als het om mensen gaat. Het is een puur een sociale constructie.
#5
Bismarck
“gaat volledig voorbij aan de rechtsstatelijke eis dat de strafrechtelijke verbodsbepalingen direct gerelateerd moeten zijn aan handelingen of gedragingen, niet aan intenties of emoties. Het verbieden van verkeerde intenties of heftige emoties betekent echter het einde van de politieke vrijheid”
Dat geldt wel voor meer wetgeving. Denk oa. aan terrorismewetgeving, waardoor de intentie tot een terroristische aanslag al strafbaar is.
Daarnaast wordt er nog steeds – steeds meer? – een te grote rol toegekend aan het strafrecht als preventief middel, terwijl het vooral repressief is/hoort te zijn. NL kent hoe dan ook veel te veel (mogelijke) preventiemaatregelen.
#7
Bismarck
@6: Voorkomen is beter dan genezen he?
Maar laten we eerlijk zijn, repressie als beleidsmiddel heeft haar falen wel getoond. In die zin is het wel goed dat er op preventie wordt ingezet. Probleem met de strafbaarstelling van de intentie is dat het nog steeds symptoonbestrijding betreft (alleen dan van symptonen in een vroeger stadium) en dus niet echt preventie is vanuit gedragswetenschappelijk oogpunt. Beter is het om de redenen van mensen om terroristische daden te willen plegen weg te nemen.
Verder kwam die kritiek helaas voornamelijk van buiten de politiek, want binnen de politiek was er (afgezien van een enkele Duitse) weinig tegenwerk tegen die wetten.
Reacties (7)
quote:Chomsky staat meer in de Amerikaanse traditie van civic libertarianism dan in de Franse traditie, want in Frankrijk is het ontkennen van de Holocaust sinds 1995 strafbaar. In het genoemde voorwoord verzuchtte Chomsky dat de intellectuelen in Europa vaak denken dat ze ideeën kunnen bestrijden door ze te verbieden. En inderdaad, van Thijns begrenzing van de uitingsvrijheid wordt in Europa breed gedeeld. Hij was één van de belangrijkste adviseurs bij de formulering van de Europese wetgeving inzake de bestrijding van racisme en xenofobie.
Sinds wanneer is het ontkennen van de holocaust een idee?
Waarom maakt het uit of het ontkennen van de holocaust een idee is?
Als ‘idee’ mag je het juist wel verbieden of moet je het als ‘idee’ juist niet verbieden?
Bij je beschrijving van de algemene beschouwingen(2) verdiende& kreeg je een compliment, vandaag verdiende& oogstte je verbazing, @Petra.
Niet een hele originele maar wel prima lezing. Van het lichtelijk hypocriete gedraai van van Thijn tot het wegstuffen van rassen door ingehuurde ‘wetenschappers’ met een missie.
(Racistische theorieën, zo meende men, waren niet wetenschappelijk. Vandaar dat men een aantal eminente wetenschappers vroeg om de rassentheorieën te weerleggen. Die wetenschappers gingen nog net niet zover dat zij het bestaan van rassen ontkende)
Het verschil tussen racisme (opinie) en rassendiscriminatie (handeling/gedrag) nog eens uitgelegd en ze komen allemaal weer langs (Wilders, Janmaat, …), art 137c & 137d sr mooi gefileerd etc.
(Met name de formulering ?het aanzetten tot haat? in artikel 137 d Sr gaat volledig voorbij aan de rechtsstatelijke eis dat de strafrechtelijke verbodsbepalingen direct gerelateerd moeten zijn aan handelingen of gedragingen, niet aan intenties of emoties. Het verbieden van verkeerde intenties of heftige emoties betekent echter het einde van de politieke vrijheid.)
Aan ’t einde een vaag stuk over toegangs- en deliberatieregels, waar een oproep tot uitsluiting van burgers en het niet erkennen van de tegenstander als mens op gelijke wijze strafbaar zou worden als een oproep tot geweld. Dat doet het goede begin weer gedeeltelijk teniet.
@3: Die wetenschappers gingen nog net niet zover dat zij het bestaan van rassen ontkende
Dat was dan ook in ’48. Tegenwoordig gebruikt geen enkele bioloog nog het begrip ras als het om mensen gaat. Het is een puur een sociale constructie.
“gaat volledig voorbij aan de rechtsstatelijke eis dat de strafrechtelijke verbodsbepalingen direct gerelateerd moeten zijn aan handelingen of gedragingen, niet aan intenties of emoties. Het verbieden van verkeerde intenties of heftige emoties betekent echter het einde van de politieke vrijheid”
Dat geldt wel voor meer wetgeving. Denk oa. aan terrorismewetgeving, waardoor de intentie tot een terroristische aanslag al strafbaar is.
@5: Zeker, maar daar is ook redelijk wat kritiek op geweest.
Zie ook Van daderschap naar intentie? (pdf!)
Daarnaast wordt er nog steeds – steeds meer? – een te grote rol toegekend aan het strafrecht als preventief middel, terwijl het vooral repressief is/hoort te zijn. NL kent hoe dan ook veel te veel (mogelijke) preventiemaatregelen.
@6: Voorkomen is beter dan genezen he?
Maar laten we eerlijk zijn, repressie als beleidsmiddel heeft haar falen wel getoond. In die zin is het wel goed dat er op preventie wordt ingezet. Probleem met de strafbaarstelling van de intentie is dat het nog steeds symptoonbestrijding betreft (alleen dan van symptonen in een vroeger stadium) en dus niet echt preventie is vanuit gedragswetenschappelijk oogpunt. Beter is het om de redenen van mensen om terroristische daden te willen plegen weg te nemen.
Verder kwam die kritiek helaas voornamelijk van buiten de politiek, want binnen de politiek was er (afgezien van een enkele Duitse) weinig tegenwerk tegen die wetten.