Twee maanden geleden begonnen we aan een rondje door Afrika, waar in korte tijd allerlei verkiezings- en coupperikelen elkaar in snel tempo opvolgden. Tijd dus voor de follow-up.
De staatsgreep in Guinee-Bissau is definitief niet meer doorgegaan. Er is een nieuwe regering gevormd en een aanvang gemaakt met hervorming van leger en politie. De situatie blijft echter kwetsbaar. Eerder deze maand vond er nog een schietincident plaats tussen een legereenheid en de presidentiële garde.
In buurland Guinee was de coup wel succesvol. Het land is nog steeds geschorst als lid van het regionale samenwerkingsorgaan Ecowas, maar Human Rights Watch stuurde juntaleider Camara onlangs een vrij milde brief die vooral de praktijken van zijn voorganger bekritiseerde en opriep tot zo spoedig mogelijke verkiezingen (beloofd voor 2010). Ondertussen is een regering gevormd die grotendeels uit burgers bestaat en is een aantal voormalige machtigen aangeklaagd wegens corruptie.
Nog iets verder langs de kust, in Ghana, leverden de verkiezingen een hele hoop gedoe op, maar leidden er uiteindelijk toe dat de verliezer zich netjes neerlegde bij zijn zeer krappe nederlaag tegen opppositiekandidaat John Atta Mills. Deze heeft inmiddels de eerste leden van zijn kabinet benoemd. Ghanezen klopten zichzelf op de borst om hun democratische gezindheid en namen volgaarne de complimenten van anderen in ontvangst.
Geen staatsgreep of verkiezingen in Sao Tome & Principe, maar wel de nodige spanningen om de vondst van olie. Of misschien toch ook wel niet, want de oliemaatschappijen staan niet te springen. Sao Tome heeft nu de hulp van Nigeria ingeroepen om druk te zetten op de oliemaatschappijen. Misschien schieten de Brazilianen hun taalgenoten te hulp.
Voor de oorlog in het oosten van Congo gloorde even wat hoop toen opstandige soldaten hun wrede leider Laurent Nkunda afzetten. De muiters blijken echter onder commando te staan van Bosco Ntaganda, die wegens oorlogsmisdaden gezocht wordt door het Internationale Strafhof in Den Haag. De situatie blijft volstrekt onoverzichtelijk en gewelddadig. Of de arrestatie van Nkunda gisteren daar verandering in gaat brengen is nog maar de vraag.
En Zimbabwe? Ach, arm Zimbabwe, hopelijk helpt het bidden morgen.
Reacties (1)
Elk jaar naar Afrikadag. 1x een journalist over Guinee en daarbij mensen aanwezig uit Guinee afkomstig. Ongelofelijk hoe een land eerst kapot gemaakt wordt door de Fransen (ze wilden ècht zelfstandig worden, dus de Fransen namen alles inclusief de spoor- en telefoonlijnen mee) en daarna een gekozen leider die zich ontpopt tot dictator, die eerst leraren en later ambtenaren zag als potiëntele tegenstanders. In Guinee kan het alleen maar beter, maar het zal van ver moeten komen.