Zo’n zeshonderd miljoen dollar verzamelde Barack Obama voor zijn verkiezingskas, meer dan welke kandidaat ooit. Volgens sommigen was dat de doorslaggevende reden voor zijn overwinning. Of dat geld op is, valt nog te bezien, maar in elk geval heeft de president-elect heel snel weer een paar miljoen nodig om de komende twee maanden door te komen.
Dat zit zo: alle voorbereidingskosten voor het presidentschap komen voor zijn eigen rekening. Er is vijf miljoen aan staatsgeld beschikbaar, maar Obama heeft twaalf miljoen nodig om de honderden mensen te betalen die nu al hard voor hem bezig zijn. Dus zal zijn aanhang weer de portemonnee moeten trekken. Restgeld van de campagne mag hiervoor namelijk niet gebruikt worden, omdat dat ‘politiek’ geld is. Het zal lastig werven worden in het crisisklimaat. Niettemin heeft Obama een lijstje met eisen aan donoren bekend gemaakt. Geen cadeautjes van lobbyisten, de gebruikelijke bron wanneer je als politicus snel geld nodig hebt.
Toch beginnen de waakhonden wat onrustig te worden. Anders dan voor de campagne zijn er geen wettelijke limieten aan hoeveel een donor mag geven en Obama wil pas na zijn inauguratie inzage geven in wie er allemaal iets in de pot gestopt hebben. Zijn verkiezingscampagne was ook minder transparant dan die van McCain. Obama maakt zo kennis met een ethische wetmatigheid: als je hoog van de toren blaast, kom je zelf des te meer onder het vergrootglas te liggen.