Wie moet de nieuwe leider van de PvdA worden? Bij dit besluit zouden de leden zich moeten laten leiden door drie overwegingen.
Allereerst moet een politiek leider een man/vrouw met een missie zijn. Hij moet gekozen hebben voor een politieke loopbaan omdat hij vindt dat er veel mis is en het (radicaal) anders moet. En daarbij gedrevenheid en urgentie aan de dag leggen. De politiek is geen baan, maar een instrument om de samenleving te veranderen. Als je als politiek leider geen eigen “verhaal” hebt maar vooral leunt op wat anderen aan ideeën aandragen, moet je geen leiding willen geven aan een politieke partij. Waar je als partij voor staat is altijd het resultaat van collectieve gedachtevorming. Maar als partijleider moet je gezag afdwingen omdat jouw visie op de samenleving inspirerender en overtuigender is dan die van anderen. Als dat niet het geval is, kun je nooit geloofwaardig zijn. Niet binnen je fractie en niet daarbuiten. De intellectueel Den Uyl had autoriteit omdat hij ergens voor stond en de volkse Jan Schaefer op een andere manier maar om dezelfde reden, ook. Cohen had die niet omdat hij bevlogenheid miste.
Daarnaast moet je een politicus zijn. In die rol moet je er niet voor terugdeinzen om over te gaan tot immoreel gedrag zoals manipulatie en wat kleine en grotere leugens als je daarmee macht behoudt of verwerft, aldus Macchiavelli, de man die als geen ander begreep hoe politiek werkt. Het is een misplaatst idee dat je vooral authentiek moet zijn. Cohen was er trots op dat hij zichzelf bleef in de politiek en zich niet liet leiden door scoringsdrift en zich niet bezig hield met wheeling and dealing. Hij was authentiek maar tegelijkertijd ineffectief. Als je de politieke arena betreedt moet je bereid zijn om het spel te spelen volgens de regels die daar gelden. Cohen maakte vooral de indruk dat hij niet wist hoe hij in het Haagse theater moest acteren en als hij het al wist, dat niet wilde. Je moet de rol van politicus ook met verve willen spelen zonder jezelf erin te verliezen. Wiegel is daar een goed voorbeeld van. Hij straalde uit dat hij het politieke spel leuk vond maar kon het ook relativeren. Agnes Kant daarentegen kon dat niet en ging aan haar idealisme ten onder. Wie niet bereid is om het spel om de macht te spelen om politieke idealen te realiseren (wat iets anders is dan macht gebruiken om er zelf beter van te worden) en er geen lol in heeft, heeft niets te zoeken in de politiek en kan zeker geen partij aanvoeren.
En ten derde moet je een communicator zijn en de hearts and minds van kiezers kunnen winnen via het almaar uitdijende speelveld van de media: een goede debater in de Kamer, ter zake en helder in interviews, enthousiasmerend voor zalen met kiezers, zelfverzekerd en gevat in talkshows en ad rem in berichtgeving via de sociale media. Wat je zegt moet retweetabel zijn en spraakmakend genoeg om ’s avonds in DWDD te zitten. Cohen was niet in staat om de media voor zich te laten werken. Moet je ook aardig gevonden worden? Het helpt. Het imago van goedmoedige oom van Roemer wekt vertrouwen. Maar het hoeft niet per se. Dat zie je aan Wilders, geen hoge aaibaarheidsfactor maar dat zit hem niet in de weg. Dat mensen je sympathiek vinden is een plus, maar je wint er geen stemmen mee, zoals Cohen ondervond, als je niet ook respect oproept .
Een partijleider moet alle drie rollen in zich verenigen. Ben je goed in het spel om de macht en communicatief sterk, maar mis je bezieling, dan word je gezien als een opportunist. Ben je communicatief goed, heb je een missie, maar ben je geen goede politicus, dan word je beschouwd als incapabel. Sta je ergens voor, ben je politiek bedreven, maar kun je je boodschap niet voor het voetlicht krijgen, dan word je niet serieus genomen. Laat de echte PvdA-partijleider nu opstaan.
Reacties (6)
Ik keek naar t fotootje en dacht, een goede partijleider wast geregeld de haren en kleding en scheert zich s-ochtends voor ’t ontbijt.
De samenleving willen veranderen met Machiavelli op het nachtkastje. Volgens mij niet de kant die de PvdA op moet.
wilders lijkt mij de ideale kandidaat voor de pvda..
Politiek wordt hier neergezet als een spel en dat is het ook geworden, maar voorbijgegaan wordt aan het feit dat de belangrijkste beslissingen tegenwoordig in Europa genomen worden, waar grote bedrijven via lobbyisten de wetten schrijven en politici ja en amen doen.
Ik denk dat we toe zijn aan een ander systeem en aan andere politici, die dat erkennen en ervoor gaan om de macht weer bij de burgers te krijgen, zoals bijvoorbeeld Rick Falkvinge, de oprichter van de eerste Piratenpartij http://falkvinge.net/
Bevlogenheid.
Waarom halen ze Jan Pronk niet uit de kast? Dat is nog eens een bevlogen socialist. En een charisma van hier tot elk ontwikkelingsland.
Catharina (004) slaat de spijker op de kop met haar opmerking dat we toe zijn aan een ander systeem en aan andere politici. De strijd om het leiderschap in de PvdA brengt namelijk het socialistische ideaal geen stap dichterbij. Daarvoor zouden Spekman en de zijnen hun oor te luisteren moeten leggen bij de teruggetreden Cohen. Daarbij doel ik op zijn geloof in een ‘menswaardige samenleving’ en zijn visie dat voor de verwerkelijking daarvan ‘iedereen moet meetellen’. De vertaling van dat democratische principe wordt echter tegengehouden door ons verdeeldheid zaaiende partijpolitieke bestel. Het wordt dan ook tijd dat de PvdA de doorbreking van ons bestel tot speerpunt van haar beleid maakt, ten behoeve van het ideaal (de menswaardige samenleving) waar zij voor staat.