Kunstenaar maakt handtasje van Tinkebell

Conceptueel artiest Simon Katz heeft een handtasje gemaakt van kunstenares Tinkebell, vooral bekend om haar eigenzinnige dierenprojecten. Katz heeft naar eigen zeggen mensen aan het denken willen zetten over de hypocriete wijze waarop Nederland met kunstenaars omgaat. Katz: "Het is een schande dat een groot artiest als Tinkebell zich steeds weer voor de rechter moet verantwoorden." Ook Katz zal binnenkort de gang naar de rechter moeten maken. Het vermoorden van kunstenaars 'zonder redelijk doel' is in Nederland strafbaar. Katz is niet bang voor een rechtzaak: "Ik vind al die aandacht een cadeautje." Bovendien heeft hij uit mededogen gehandeld, zo zegt hij zelf. Volgens Katz was de kunstenares al lange tijd gedeprimeerd over de rechtzaken waarin ze verwikkeld is en over de invoering van een hoger BTW-tarief op kunst. Critici van Katz beweren dat Tinkebell vooral depressief was door Katz' voorlaatste conceptuele kunstwerk. Hierin liet Katz in de Amsterdamse galerie 'Meesterwerk' een atelier nabouwen, waarin Tinkebell urenlang in een bal moest rondrennen. Omdat hij er niet in slaagde het kunstwerk te verkopen, ging de expositie drie maanden langer dan gepland door. Tinkebell liep daarbij kneuzingen en een ontstoken oog op. In De Wereld Draait Door deed Katz deze week uit de doeken hoe je zelf een handtas kunt maken van je favoriete kunstenaar. Hij vertelde ook over zijn nieuwste project: zijn binnenkort te verschijnen boek Dear Simon is een bundeling van de hatemail die hij van de familie van Tinkebell ontving. Daarnaast werkt Katz aan een shredder waarin hij diverse andere Nederlandse kunstenaars aan hun einde wil brengen. Katz wacht nog op een toezegging van Jeroen Krabbé.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De GC Bluf!-bespreking (4)

Er is flink wat commotie over de steunadvertentie voor het linkse aksieblaadje Bluf!, twintig jaar geleden, maar wie weet nog precies waar het over ging? GeenCommentaar bespreekt de publicaties om het geheugen op te frissen. Vandaag deel vier in de serie, met een samenvatting van de achtste, negende en tiende publicatie.

Document 8: Bluf! 221, 15 mei 1986
‘Geloof ze niet!’

Logo Bluf! (Plaatje: public domain)

In deze publicatie behandelt Bluf! de verschillende lobbies rond de bouw van nieuwe kerncentrales in Nederland, wederom aan de hand van verkregen documenten. Bijvoorbeeld een verslag waaruit blijkt dat de Zeeuwse energiemaatschappij (waar Borssele onder zou vallen) alleen toestemming voor de kerncentrale zou geven wanneer de hele bouw in èèn contract zou vallen (dus niet verschillende onderdelen apart aanbesteedt). Bluf! suggereert meteen omkoperij van ambtenaren of politici, wat erg kort door de bocht is, maar opmerkelijk is het dealniettemin. Ook interessant zijn de verslagen van besprekingen met ‘derde wereldland’ China (het kan verkeren), waaruit blijkt dat de Chinezen onder voorwaarden wel Nederlands kernafval zouden willen opslaan. Nog leuker is het verslag van besprekingen met de Fransen, waar de Nederlandse delegatie kennelijk met de nodige scepsis heenging maar wildenthousiast van terugkwam (waarbij de suggestie van Bluf! dat dit mede te danken was aan rijk vloeiende wijn niet onaannemelijk is). Wel geven de ambtenaren nog een duidelijke waarschuwing mee dat de Fransen niet zondermeer afgewezen moeten worden:

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.