Frans Verhagen – Hoezo mislukt?

Integratie is waarschijnlijk het onderwerp dat de afgelopen vijftien jaar het meest prominent op de politieke agenda heeft gestaan, als clusterbegrip van een diffuse wolk van kleinere onderwerpen, die variëren van werkloosheid, taal en criminaliteit tot de islam. Dat 'integratiedebat' wordt gekenmerkt door een drietal stelselmatigheden: ten eerste lopen de gemoederen heel snel hoog op, waarbij zeker de laatste jaren een sterke vergroving in de benadering van het onderwerp te zien is. Ten tweede is er nauwelijks sprake van een fundamentele en veelomvattende discussie; debatten gaan vrijwel altijd over incidenten, oplossingen zijn navenant. Ten derde lijkt de basisaanname voor elke discussie hetzelfde te zijn: de integratie mislukt is en het multicultureel worden van de samenleving een drama heeft voortgebracht. Als je de aan integratieproblemen toegeschreven gebeurtenissen die het nieuws, actualiteitenrubrieken en weblogs halen in ogenschouw neemt, lijkt de conclusie dat de integratie is mislukt niet moeilijk te trekken. In Hoezo Mislukt? legt Frans Verhagen uit waarom dat een vertekende weergave van de werkelijkheid is en hoe 'de nuchtere feiten over integratie in Nederland', zoals de ondertitel luidt, een genuanceerder, milder en positiever beeld schetsen over een proces dat nooit af is.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wilders pleegt samenlevingsverraad

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag een stuk van Frans Verhagen, publicist en hoofdredacteur van www.amerika.nl. Hij publiceerde onder meer het boek The American Way waarin aan de orde komt wat Nederland kan leren van het meest succesvolle immigratieland.

Als liberaal zal ik iedereens recht op vrije meningsuiting verdedigen. Ook als die meningen dom zijn. Maar ik mag die meningen wel kwalificeren. En wat Geert Wilders doet door bevolkingsgroepen tegen elkaar op te zetten is niet minder dan een morele misdaad: samenlevingsverraad. In een volwassen democratie zou dit zichzelf straffen en zou een politicus die alleen maar kan schelden en verdelen, zichzelf geleidelijk aan buiten de morele orde plaatsen. Zo ongeveer als Joe McCarthy, de Amerikaanse samenlevingsverrader in de koude oorlog, uiteindelijk de woorden kreeg toegevoegd: ?heeft u dan helemaal geen schaamte over, mijnheer?? Wilders is de schaamte al voorbij.

Landverraad wordt, per definitie, gepleegd door mensen met een paspoort van het land dat ze verraden. Het komt voor, zoals we in 1940 hebben kunnen zien. Een nationaliteit is geen garantie voor loyaliteit net zomin als meerdere nationaliteiten disloyaliteit garanderen. Ook meerdere culturele identiteiten zeggen helemaal niets over iemand gedrag of iemands voorkeuren. In beschaafde landen worden mensen beoordeeld en afgerekend op wat ze doen, niet op wat voor achtergrond of geloof ze hebben. De ervaring leert dat onder bange omstandigheden dit stukje beschaving het eerste is wat er aan gaat. Meestal gebeurt het in oorlogstijd maar in Nederland slagen we erin zonder acute noodsituatie een loyaliteiten debat te hebben ? al is het woord debat wellicht te veel eer voor de verdachtmakingen van de heer Wilders.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Leve de streepjes-Nederlander

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag een stuk van Frans Verhagen, publicist en hoofdredacteur van www.amerika.nl. Hij publiceerde onder meer het boek The American Way waarin aan de orde komt wat Nederland kan leren van het meest succesvolle immigratieland.

Deze week heeft minister Hirsch Ballin weer een oude discussie opgerakeld: moeten we niet af van het woord allochtoon? De reacties waren voorspelbaar: hebben we al eens geprobeerd, overdreven politieke correctheid, laten we het beestje bij de naam noemen, of, wanhopiger, wat dan? Mevrouw Vogelaar vindt het geen fijn begrip maar heeft geen alternatief en waaiert in haar integratienota qua terminologie alle kanten op. Paul Scheffer komt in zijn veelgeprezen Het land van aankomst met de onwerkbare term ?migranten?. En menig politicus in Den Haag stelt zijn onbegrip ten toon door te praten over Nieuwkomers of Nieuwe Nederlanders.

In 2006 kwam de fractie van de PvdA in de gemeenteraad van Amsterdam al eens met een voorstel om het woord in de ban te doen. Jammer en typerend dat ze onmiddellijk weer terugkrabbelden en het voorstel introkken, want zij én Hirsch Ballin hadden en hebben het bij het juiste eind: het woord allochtoon moet uit ons spraakgebruik verdwijnen. Niet uit politieke correctheid maar omdat het een begrip is geworden dat niets duidt maar alles zegt. Uit gemakzucht en intellectuele luiheid blijven we een woord gebruiken dat inmiddels louter negatieve connotaties heeft gekregen. Het is een woord dat een hele groep mensen apart zet.
Dat doet het, maar tegelijkertijd is het woord ?allochtoon? van een onthutsende leegheid. ?Allochtoon? is zo ongedefinieerd dat de koningin, de kroonprins, en ex-premier Lubbers eronder vallen. Mijn kinderen trouwens ook met hun Chinees Amerikaanse moeder. Een allochtoon ben je immers als één van je ouders in het buitenland is geboren. Dat is de officiële definitie. Omdat het CBS zich heel goed realiseert dat je aan die term daarom niets hebt, onderscheidt het officieel ?westerse? en ?niet-westerse? allochtonen. Tot de categorie ?niet-westers? behoren allochtonen uit Turkije, Afrika, Latijns-Amerika en Azië, al zijn Indonesië en Japan weer uitgezonderd van deze laatste groep. ?Op grond van hun sociaal-economische en -culturele positie worden allochtonen uit deze twee landen tot de westerse allochtonen gerekend?, zegt het CBS behulpzaam.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Amerika’s allochtoon

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag een stuk van Frans Verhagen, dat eerder in De Pers verscheen. Hij houdt zich sinds 1980 intensief bezig met de Verenigde Staten, waar hij studeerde en werkte als correspondent. Recent kwam van hem het boek “De beste wint nooit” uit, wat handelt over de Amerikaanse presidentsverkiezingen.

Frans Verhagen (Foto met toestemming)Amerikanen zijn graag trots op hun land. Afgelopen donderdag hadden ze reden om dat te zijn. De overwinningsspeech van Barack Obama na Iowa was van grote klasse. Ineens stond daar een potentiële president, en niet meer de ambitieuze politicus die Obama was toen hij bijna een jaar geleden zijn campagne begon. Hier stond iemand met een boodschap, iemand die niet alleen gelooft in zichzelf, maar vooral in de kracht van zijn land, in de kracht van de kiezers. Het zij Amerikanen vergeven dat ze zich goed voelden; ?t is alweer een tijdje geleden dat ze daar reden toe hadden.

Ik heb me wel verbaasd over de Nederlandse commentaren. Hoe bevoogdend is het eigenlijk om Obama steeds maar als zwart te benoemen en dan te pruttelen dat zijn zege toch wel heel opmerkelijk is omdat er geen zwarten in Iowa wonen? Het aardige is dat Amerika in een aantal opzichten veel verder is dan wij denken. Ze kennen niet ons gedebiliseerde taalgebruik, dat deze man met een vader uit Kenia en een moeder uit Kansas een ?nietwesterse allochtoon? zou noemen. Obama is zo Amerikaans als maar kan. Hij is het beste wat Amerika te bieden heeft en dat willen ze weten ook.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.