Sport en Rouw

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
,
[i]GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag een stuk van Peter over een andere historische gebeurtenis aanstaande zondag.[/i]

Gelukkig is er geen directe band tussen het WK en de kabinetsvorming. Wie verder voetbal in verband met politiek wil brengen, krijgt natuurlijk absoluut geen gehoor. Al was het alleen maar omdat een legioen vuvuzela’s niet te overstemmen is. Hooguit maken we ons een beetje druk om de tirannie van de FIFA die een land dat de WK wil hebben, zo haar eigen regels betreffende bierconsumptie oplegt.

Geen land is van alle smetten vrij, dus is het Zuid-Afrika gegund. Een land waar heel wat loos is, maar nog altijd in opbouw. Daar draagt een WK een steentje aan bij, zo wil voetbalminnende politici doen geloven.

Boycotacties zoals in 1978, toen de WK in Argentinië werd gehouden, zijn niet aan de orde. Het Nederlands elftal speelde gewoon, maar verzuimde in de finale Argentinië te verslaan om nog enig statement te maken.

Moeten we sport altijd van politiek gescheiden houden, omdat het niets met elkaar te maken heeft? Velen menen van wel. Toch heeft journalist Leen Vervaeke in De Volkskrant een opening gezien, de vraag nog eens aan de orde te stellen. En wel omdat de herdenking van het Sebrenicadrama op dezelfde dag valt als “onze jongens” de WK-finale spelen.

Andere “onze jongens” waren betrokken bij dat drama, dat 8000 mannen het leven kostte. Het kabinet Kok bood ontslag aan na een rapport die de Nederlandse verantwoordelijkheid duidelijk maakte. De nabestaanden houden elk jaar een herdenking die begint met een mars van vier dagen, eindigend op 11 juni.

De organisatoren hebben gevraagd de WK-finale niet op die dag te houden, maar kregen geen gehoor. Nu valt de herdenking dus wel samen met de finale, waar uitgerekend Nederland van de partij is. Leen Vervaeke vraagt zich nu dus af, of de herdenking niet zal verzuipen in de Oranje-euforie.

Reken maar dat het zo zal gaan. Tenzij “onze jongens” met een rouwbandje het veld betreden en aan het begin van de wedstrijd een minuutje stilte in acht nemen. Een klein gebaar waarmee Oranje, de sportieve ambassadeurs van ons land, toch kunnen laten zien dat ook wij het niet vergeten zijn?

Of zou zo’n rouwbandje de magie van het magnetische polsbandje teniet doen? Het winnen van het WK is tenslotte veel belangrijker, want het is alweer zo lang geleden dat Oranje die kans heeft. Belangrijker dan het verlies van 8000 Bosniërs, dat ook alweer zo lang geleden plaatsvond.

Reacties (3)

#1 Jos

Het is in Nederland nu zover gekomen dat wie morgen de link naar de schande van Srebrenica wil leggen naar alle waarschijnlijkheid niet gehoord zal worden of weggezet als een zeurende minderheid.

  • Volgende discussie
#2 Anoniem

Zo’n WK-finale is een wereldwijd evenement waarbij 208 FIFA-leden betrokken zijn en waar morgen vermoedelijk meer dan 500 miljoen mensen naar gaan kijken. Als je zo’n wedstrijd gaat verzetten vanwege een herdenking die in slechts in een paar landen van belang is voor misschien een paar miljoen mensen, dan is er waarschijnlijk elke dag wel iets te bedenken waarom de wedstrijd beter niet op die dag gespeeld kan worden. Zo is er een dag later op maandag 12 juli de herdenking van de Slag aan de Boyne in Noord-Ierland.

Hoe serieus en belangrijk de herdenking van Srebrenica ook is, er iets niets aan te doen dat die herdenking wordt ondergesneeuwd door deze WK-finale… En over vijf jaar als het twintig jaar geleden is, valt het tenminste gegarandeerd niet tegelijk met het WK voetbal.

En of je nou onze voetballers moet opzadelen met de plicht om door middel van een moment stilte of rouwbanden de aandacht te vestigen op Srebrenica, ik denk niet dat je dat van ze kan vragen.

Zonder er al te diep op in te willen gaan kan je bijvoorbeeld ook afvragen of het wel opportuun is het WK in Afrika te houden terwijl in Sudan en Congo nog altijd verschrikkelijke oorlogen woedden? Dan gaat het bovendien om huidige oorlogen die qua ernst niet echt onderdoen voor die in Bosnië.

Iemand zei ooit “sport is de belangrijkste bijzaak van het leven” en het is volgens mij niet meer dan menselijk dat velen de bijzaak soms belangrijker gaan vinden dan de hoofdzaken. Zo zit de mens nou eenmaal in elkaar.

P.S. Ik ben zelf vrij recent nog in Srebrenica geweest, dus verwijt me alstublieft niet dat ik het belang niet inzie.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 pedro

Ik denk niet, dat de organisatoren van het WK bewust de dag van de herdenking van Srebrenica hebben gekozen als dag van de voetbalfinale, en dat ze terecht geen gehoor hebben gegeven aan de oproep, omdat ze sport en politiek toch nog een beetje gescheiden willen houden.

Wat dat betreft zijn er volgens mij wel andere gebeurtenissen, waarbij ik vermoed, dat een politieke keuze, om een gebeurtenis op een bepaalde dag plaats te laten vinden, veel eerder voor de hand ligt. Ik denk daarbij met name aan 9 november, de val van de muur, die eigenlijk pas echt werd op 10 november. Voor Duitse politici zou het van historische kennis hebben getuigd, wanneer zij 10 november (officieel gepland voor 10 november; de 1e grenspost ging 8 minuten voor 10 november open; de afbraak zelf begon pas op 10 november) als dag van de val aan hadden gehouden, zodat de herdenking van de Kristallnacht niet door de euforie van de val van de muur overspoeld zou worden.

Ook dat is echter slechts mosterd na de maaltijd….

  • Vorige discussie