[…] mensen maken en hermaken de samenleving. Constant. […]De grote ironie is bovendien dat het idee van maakbaarheid in de praktijk eigenlijk nooit weg is geweest. Het is alleen veranderd in een ander maakbaarheidsgeloof. Dezelfde Balkenende die in zijn lezing de keynesiaanse werkloosheidsbestrijding, zo gebruikelijk vlak na de oorlog, afdeed met de mededeling dat ‘de conjunctuur zich niet laat managen’, was tegelijkertijd een voorstander van ‘activerend arbeidsmarktbeleid’ (sollicitatie- en presentatietrainingen, reïntegratietrajecten, werkcoaching en ga zo maar door).
Dat het rekenkundig onmogelijk is om de 672.000 werklozen weg te werken met activerend arbeidsmarktbeleid als er maar 108.200 vacatures openstaan, schijnt de huidige beleidsmakers ook niet te hinderen. Lodewijk Asscher kondigt vol trots een banenplan aan met dit soort beleidshomeopathie.
Eigenlijk is het geklaag over ‘het maakbaarheidsgeloof’ vooral een excuus om te stoppen concreet te denken over hoe de wereld beter kan. […]
Uiteindelijk wordt de samenleving altijd gemaakt. De vraag is alleen wie de samenleving maken, en hoe zij haar maken.
Jesse Frederik op Follow the Money. QFT
Reacties (10)
“Dat het rekenkundig onmogelijk is om de 672.000 werklozen weg te werken met activerend arbeidsmarktbeleid als er maar 108.200 vacatures openstaan,”
Nee hoor, je dwingt al die werkelozen, tegen behoud van uitkering, om vrijwilligerswerk te doen. Wat voorheen normale arbeidsplekken waren die zijn wegbezuinigd ten gunste van hogere winsten en bonussen.
En de VVD denkt dat je de samenleving maakt met behulp van het strafrecht.
Ik wil ‘beleidshomeopathie’ graag nomineren voor woord van het jaar. Nu nog maar 417 hits op google, maar dat worden er met deze regering ongetwijfeld meer.
Ja, bizar. Veel beleid kan onder hand worden samengevat met ‘het werkt niet volgens ons, en we hebben trouwens ook geen idee wat we precies willen bereiken en wat het in de realiteit voor gevolgen heeft, maar we doen het gewoon toch. Omdat, daarom.’
Je ziet het op gebied van gezondheid, van werk, van criminaliteit, van scholing en nog veel meer. Als je een positieve benadering oppert (geef mensen kansen, moedig ze aan, bouw hun zelfvertrouwen op en je zult zien dat allerlei zaken met sprongen vooruit gaan) dan is het antwoord “je kunt mensen niet beinvloeden wat sommige mensen zijn nou eenmaal lui/fraudeurs/crimineel/notoir ongezond.”
Ok, maar al die dwang en straf en gedoe nu lost het ook niet op, sterker nog, ze hebben negatieve effecten. Als we er toch geen invloed op hebben, dan kunnen we al die straf ook wel achterwege laten.
“Nee, want mensen moeten leren dat x niet goed is. Je kunt mensen niet vrij laten.”
Jamaar… het werkt niet! Je zegt dat je mensen niet kunt beinvloeden! Je maakt het probleem vaak zelfs erger! Dat is toch niet logisch?
“Tsja, zo is het nu eenmaal, dat kun je niet veranderen.”
…
Sprakeloos. Je loopt met je kop tegen de muur. Ik kan er nog steeds niet doorheen breken.
“Dat het rekenkundig onmogelijk is om de 672.000 werklozen weg te werken met activerend arbeidsmarktbeleid als er maar 108.200 vacatures openstaan, schijnt de huidige beleidsmakers ook niet te hinderen.”
Gelukkig ligt het aantal vacatures niet vast (is iedereen de jaren ’80 alweer vergeten?) en overheidsplannen kunnen een effect hebben, de vraag is meer hoeveel de overheid deze keer kan doen om te helpen en of wat er gedaan wordt zal werken.
@5, maar het punt is dus dat de overheid NIET inzet op invloed op het aanbod van vacatures, omdat ze juist zeggen dat ze daar geen invloed op kunnen hebben. En tegelijkertijd wel vinden dat ze invloed moeten hebben op de werkzoekenden, omdat die, als je ze maar genoeg pest, ineens wel werk vinden.
Ik mag hopen dat je de tegenstelling daarin ziet?
Standaard rechts gedrag: in tijden van de crisis krijgen de slachtoffers de schuld.
Ontslagen? Je zal wel niet hard genoeg hebben gewerkt. Geen nieuwe baan kunnen vinden? Je ben een luilak die het maar wat lekker vindt om te leven op de zak van een ander.
Het bizarre is nog dat een groot deel van dit “beleid” wordt uitgevoerd door een partij die zichzelf sociaal-democratisch durft te noemen.
@6
Of ze zeggen invloed te kunnen hebben op het aantal vacatures verschilt van kabinet tot kabinet. Balkenende heeft gezegd dat het niet kan, Rutte II heeft gezegd van wel (effectieve belastingverlagingen voor lage inkomens, meer mensen vanuit een uitkering zzp’er laten worden), natuurlijk ontkennen ze wel botweg het aanzuigende effect dat gratis arbeid (mensen in de bijstand) op werkgevers heeft, dat mag je ze aanrekenen, doe ik zelf ook. Sowieso geloofde zelfs Balkenende wel in indirecte invloed (meer mensen de beschikbare vacatures in schoppen/duwen zou leiden tot meer consumentenbestedingen en dus weer meer vacatures).
Geweldig stuk van Jesse Frederik.
“Uiteindelijk wordt de samenleving altijd gemaakt. De vraag is alleen wie de samenleving maken, en hoe zij haar maken.”
@4: “Sprakeloos. Je loopt met je kop tegen de muur. Ik kan er nog steeds niet doorheen breken.”
Ik zou het niet beter kunnen verwoorden.
Maakbaarheid in een samenleving die geregeerd wordt door economen, is dat nog wel een beschaving?
Voor, voor, voor alles draait het om geld en het achterhaalde adagio van de arbeidsplicht. Een heel eind verderop komen luxe zaken zoals gezondheid, geestelijk welbevinden, menselijke waardigheid en milieu.