GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we -uiteraard met toestemming- overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Luuk, dat eerder verscheen op zijn eigen weblog.
Als het slecht met mensen gaat hebben ze de neiging de schuld buiten zichzelf te leggen. Een bijzondere uiting van dit gedrag is het populaire en volstrekt misplaatste ‘ik ben depressief’ van mensen wier leven nogal wat tegenslag kent. Hiermee zegt iemand dat hij ziek is, het dus niet zijn schuld is en dat iemand anders (dokter) het voor hem op moet lossen. Wat ze eigenlijk zouden moeten zeggen is ‘ik ben ongelukkig’, want daarmee geven te toe dat ze zelf schuldig aan de situatie zijn er dus ook wat aan kunnen doen. Ik meen dat dit verschijnsel extern attribueren heet in de psychologie, maar pin me er niet op vast.
Dit gedrag zien we vandaag de dag ook bij de horeca. Alhoewel het CBS duidelijk heeft gemaakt dat de omzetdaling van de horeca niet aan het rookverbod ligt blijven ze erop staan dat het toch echt vooral komt door het rookverbod. De discussie nadert echter een climax omdat een deel van de horeca wel aan de slag is gegaan met de nieuwe situatie en, zoals de Koninklijke Horeca Nederland al vorig jaar meldde, succesvol is en duidelijk minder omzetdaling ziet. Het zijn nu nog de kleine cafeetjes die klagen omdat ze geen rookkamer kunnen aanleggen waar grote cafés dit wel kunnen.
De rechtbank van Breda is het nu met ze eens. Ze vindt ook dat er sprake is van concurrentievervalsing. Tevens stelt ze dat een café zonder personeel ook geen rookverbod hoeft in te voeren. Het verbod ging immers om het beschermen van werknemers. Deze bizarre redenering wordt zeer terecht aangevallen door twee schrijvers van de KWF Kankerbestrijding in Trouw. Een ondernemers is zelf immers ook medewerker en staat ook onder bescherming van de ARBO wet. Ze stellen: “Als we de redenering van de rechter in Breda over het rookverbod doortrekken, mag een glazenwasser die een eenmanszaak heeft zijn ladder tegen de muur zetten en ramen lappen boven de tien meter werkhoogte. Hem dit verbieden ? in de redenering van de rechter ? betekent oneerlijke concurrentie. Deze man met zijn eenmanszaak kan immers minder gemakkelijk investeren in een hoogwerker of rolsteiger, iets wat de grote glazenwasserbedrijven wel kunnen. Er wordt duidelijk met twee maten gemeten.” Touché!
De werkelijke reden van de omzetdaling is tweeledig. Eén, we zitten in een crisis, iedereen heeft omzetdaling. De horeca is een luxe waarop makkelijk bezuinigd kan worden. Het is dus logisch dat zij het hardst worden geraakt. Twee, de horeca heeft zelf schuld door de invoering van de euro (illegaal) aan te grijpen om de prijzen te verhogen. Daarnaast heeft het leven mij in Singapore wel geleerd dat de Nederlandse horeca extreem klantonvriendelijk is en verre van hip. Misschien zijn klanten wel een beetje klaar met naar bier (en rook) stinkende, donkere hollen met vadsige bartijgers die na vijf pils nog proberen te darten. De omzetten van deze kroegen ging al ruim voor het rookverbod naar beneden.
Overigens mag je zowel in New York als in Singapore niet roken in de horeca en staan de kroegen alsnog dagelijks vol (en reken maar dat het gezellig is!). Roken maakt een kroeg alleen maar onprettig. Je kleren gaan stinken, je ogen prikken en je bent bezig een dodelijk gezwel te ontwikkelen. Gezellig hoor!
Nee, de horeca moet minder lullen en meer poetsen, dan komen de klanten echt wel terug.
Reacties (16)
Dus de omzetdaling ligt niet aan het rookverbod, maar bedrijven die wel met de nieuwe situatie aan de slag gegaan zijn zien minder omzetdaling? Je spreekt jezelf tegen vriend….
Wat een gelul, dat verhaal over depressiviteit. Ja, ik weet wel dat je stukje daar niet over gaat, maar schrijf dan ook geen domme dingen die niks met je onderwerp te maken hebben.
Depressiviteit heeft een fysieke oorzaak, en soms kun je daar wat aan doen, maar al te vaak ook niet. En dan nog: je suggereert dat mensen die depressief zijn er zelf voor kiezen. Elke therapeut kan je vertellen dat mensen in hun ontwikkeling tactieken leren volgen die in de gegeven omstandigheden het beste werken. Dat komt dan bijvoorbeeld neer op het onderdrukken van emoties, omdat dat blijkbaar veiliger is dan die emoties te uiten. Het afwennen van een ingesleten tactiek is niet onmogelijk, maar zo simpel als jij het hier stelt, “dat ze zelf schuldig aan de situatie zijn er dus ook wat aan kunnen doen”, is het bepaald niet.
Niemand kiest ervoor om depressief te worden, het alternatief was alleen niet beter.
Even los van de arbowetgeving vind ik het jammer dat de horeca het omzetverlies inderdaad wat makkelijk ergens anders aan wil wijten. Ik meen me te herinneren dat ook voor de harmonisatie van de horeca met alle andere bedrijven inzake arbowetgeving er al sprake was van een omzetdaling en dat als je toch graag een oorzaak zoekt die misschien wel te leggen is bij de wijze waarmee de horeca om zijn gegaan met de invoering van de euro.
Dezelfde mensen die nu klagen over een “rookverbod”, zaten een paar jaar terug immers nog behoorlijk te klagen over hoeveel euro (en vaak meteen “dat is omgerekend zoveel gulden”) een pilsje wel niet kostte, of een kop koffie.
Ik heb een sterk vermoeden dat de horeca de arbowetgeving heeft aangepakt om diezelfde mensen voor hun karretje te spannen (vrij succesvol blijkbaar) en daarmee de woede mooi van zichzelf af naar de overheid heeft weten te deflecteren.
Ik heb net zoals ace wat moeite met de vergelijking met depressiviteit. In de verzameling mensen die “depressiviteit” ervaren zitten nogal wat mensen die daadwerkelijk depressief of dysthym zijn. Die kunnen misschien wel klagerig zijn, maar de oorzaak daarvan ligt niet in het kiezen voor externaliseren van problemen.
Daarbij is helemaal niet gezegd dat externaliseren ongerechtvaardigd is. Als je bijvoorbeeld in één klap je ouders kwijtraakt, ben je niet schuldig aan het ontwikkelen van een depressie. Dat je er zelf iets aan zult moeten doen is een tweede. Dat een of andere hulpverlener daar een belangrijke positie in heeft, is een gegeven.
Verder zit er inderdaad een tegenstelling in je tweede alinea, die Zwilkje al aangegeven heeft.
Verder vraag ik me af of de euro echt aangegrepen is om prijzen te verhogen. In dezelfde tijd is de bierprijs bijvoorbeeld gestegen.
En hoewel ik het niet oneens ben met het rookverbod, kan ik me voorstellen dat genoeg mensen gerook in het café juist wel gezellig vinden (of beter: het niet-roken ongezellig).
Misschien zijn klanten wel een beetje klaar met naar bier (en rook) stinkende, donkere hollen met vadsige bartijgers die na vijf pils nog proberen te darten.
In A’dam zijn er voldoende frisse kroegen met een RVS-interieur waar je voor ?15,- een appletini kan nuttigen. Over het algemeen is het percentage hippe, gezellige cafés in een stad direct gerelateerd aan het gehalte snobs binnen de populatie.
Ik ben sinds de invoering van het rookverbod niet meer in een kroeg geweest, en kan uit ervaring mededelen dat er vaker bier bij Appie wordt gehaald en bij een van de club thuis waar je wel mag roken wordt opgezopen.
Het CPB lult uit zijn nek, Luuk ook, en een deel van de omzetstijging supermarkten die laatst in het nieuws was komt zeker uit de Horeca.
Eén en ander doet mij glimlachend terugdenken aan de periode dat bij ons thuis niet gerookt mocht worden, en op verjaardagen etc dus iedereen, inclusief de niet rokers, de hele avond in de schuur/tuin stond.
De gezichten van mensen die, als je met de pet rondgaat voor de pot, maar 5 ipv 50 euro de man hoeft te lappen zijn in ieder geval “priceless”.
@Sytz: n=1, en je kan niets hard maken. De kroegen zijn bij mij in de stad nog net zo vol als vroeger.
@1/4: i tegenstelling tot jullie, zie ik de tegenstelling niet. Alle café´s hebben omzetdaling, maar degenen, die wel op de nieuwe situatie inspeelden hebben minder omzetdaling dan zij, die stug bleven vasthouden aan hun oude model. Dat zegt imho niets over de oorzaak van de omzetdaling.
@4: heroïneverslaafden vinden heroïne gebruiken ook gezellig.
Idd pedro, er is helemaal geen tegenstelling.
De bedrijven die gewoon commercieel aan de slag zijn gegaan met de nieuwe situatie zien veel minder omzetdaling. Dat betekent dat het rookverbod alleen een effect heeft op mensen die gaan lopen zanikken over het verbod.
De absolute daling komt door de crisis en de gestegen prijzen.
Simpel.
Over depressiviteit.
Ik wil depressiviteit als ziekte niet bagetaliseren. Dat het luiter een fysiek verschijnsel is is regelrechte onzin, daar heb ik genoeg psychologische studies voor gelezen. Het is ook niet louter een keuze.
Ik doel hier op mensen die ZEGGEN dat ze depressief zijn maar het niet echt zijn. Ze zijn slechts ongelukkig. Dat is een groot verschil. Dat zijn mensen die hun eigen ongeluk niet aan hun eigen (domme) gedrag willen wijden zoals een deel van de horeca haar bovengemiddelde omzetdaling aan het rookverbod en niet aan haar eigen gedrag wil wijden.
In de Arbeidsomstandighedenwet komt het woord medewerker niet voor. Wel werkgever, werknemer en zelfstandige.
Juist door de machtsverhouding tussen werkgever en werknemer, is het goed dat de werknemer beschermt wordt. Dat diezelfde bescherming opgedrongen wordt aan de zelfstandige is bizar, niet de redenering van de rechter.
Ga maar weer poetsen, Luuk.
@10: Stellen, dat zelfstandigen niet aan de algemene regels hoeven te voldoen, omdat het zelfstandigen zijn, vind ik raar.
Ik kan me het gesprek onder de managers over dit bizarre voorstel al levendig indenken: “Als we alle werknemers zelfstandigen maken, hoeven we niet meer aan de veiligheidsvoorschriften te voldoen. Dan kunnen we een hoop kosten besparen en volgend jaar weer een lekker bonus innen, crisis of geen crisis. Ik zal het op de volgende directievergadering eens voorstellen”.
@10: Ik stel niet dat zelfstandigen niet aan algemene regels te hoeven voldoen, ik stel alleen dat ik het bizar vind dat regels die zijn opgesteld om werknemers te beschermen tegen de grillen van werkgevers, opgedrongen worden aan zelfstandigen.
Behoudens uitzonderingen, (indien zulks noodzakelijk is ter voorkoming van ernstig gevaar voor de veiligheid of de gezondheid van andere personen) geldt de Arbeidstijdenwet niet voor zelfstandigen.
Maar ik kan er dus van uit gaan dat jij na 5 uur ’s middags met liefde 50% meer neerlegt voor je vleeswaren omdat de slager aan de overuren zit?
Overigens had ik van de door jou beschreven constructie al gehoord in San Francisco, waar een bar alle werknemers eigenaar heeft gemaakt, zodat er wel gerookt mocht binnen. Of het waar is, weet ik echter niet. Kan net zo goed een broodje aap zijn.
De wet spreekt over werknemers en werkgevers. Ook voor de overige eenpitters en maten in een vof geldt dat er geen rookverbod op hun werkplek bestaat, zoalng ze geen personeel in dienst hebben. Het rookverbod sluit hier op aan.
Vooraf was er al discussie of het rookverbod voor czp-ers wel stand zou houden zonder de wet zelf te veranderen ipv de uitzondering van de horeca eruit te halen.
De schrijver heeft in deze ongenuanceerde blog wel een punt: de horecaondernemer moet reageren op de veranderende situatie. Het gastenaantal loopt terug en de kosten blijven gelijk of nemen toe. Dat betekent werk aan de winkel voor de horecaondernemer. Wie nu niets doet en alleen maar klaagt, gaat onderuit. En zo zullen er behoorlijk wat cafés en andere zaken dicht gaan de komende tijd omdat de eigenaar al 30 jaar hetzelfde doet en anticipeert. Helaas maar waar.
@14: de horecaondernemer moet reageren op de veranderende situatie.
Juist en dat doen ze blijkbaar ook door te proberen het rookverbod in de horeca juridisch aan te vechten, burgerlijk ongehoorzaam te zijn en/of anderzins te ageren. Dat doen ze iig beter dan de passief-domme klagers over te hoge bonussen … die klagen alleen maar, doen verder niks.
@15: an die te hoge bonussen kun je alleen wat doen, als je zelf zo´n bonus ontvangt. De ontvangers daarvan klagen daar meestal niet over en degenen, die wel naar klachten daarover uit de samenleving luisteren, doen daar ook wat aan.
Dat zijn belangrijke verschillen met een deel van de horeca ondernemers, die zelf (meer) lopen te klagen (dan hun klanten), en die daar zelf ook wat aan / tegen kunnen doen.
Maar misschien heb je gelijk en moeten de passief domme klagers over de te hoge bonussen de ontvangers van die bonussen maar gaan beroven? Of had je andere dingen in gedachten, die ze daar aan konden doen?