De tegenprestatie en de psychodwang van de sociale dienst

ANALYSE - De monitoring en activering van werkloze mensen door sociale diensten gaat gepaard met psychologische interventies, ofwel ‘psychodwang’. Los van de vraag of dit überhaupt effectief is, moeten we ons ook afvragen of dit in ethisch opzicht door de beugel kan.

In de openingsscènes van de documentaire De tegenprestatie (maandag 19 oktober, NPO2) zien we verschillende medewerkers van de Rotterdamse sociale dienst in gesprek met hun ‘cliënten’. Een van de medewerkers probeert een werkloze man moed in te praten: ‘Vanaf nu gaan we in oplossingen denken, niet in problemen,’ zegt ze, en: ‘het probleem effe bij onszelf houden.’ Als ze even later opstaat om het zogenoemde afsprakenformulier te printen, zegt ze, haar woorden kracht bijzettend met enthousiaste armgebaren, ‘Honderd procent hè?’

Een andere medewerker oppert dat werkervaring niet vereist is voor functies zoals productiemedewerker en postbezorger en zegt – vuisten zwaaiend – tegen de werkloze man tegenover hem: ‘Een beetje lef tonen!’ Een zestigjarige man zonder werk probeert begrip te kweken voor zijn situatie: hij heeft een ‘lastige leeftijd.’ De medewerker antwoordt daarop: ‘Ja, maar we moeten niet opgeven.’ Later horen we een medewerker zeggen dat het belangrijk is om naar de toekomst te kijken, want ‘waar wil jij je energie in steken, in iets dat je niet kunt veranderen, of iets dat je wel kunt veranderen?’

Psycho-dwang

De tegenprestatie is op zichzelf al een verwerpelijke en heilloze maatregel, zoals bijvoorbeeld hier en hier wordt uitgelegd. In dit stuk wil ik echter vooral de aandacht vestigen op wat twee Britse onderzoekers ‘psychodwang’ noemen.

Eerder dit jaar publiceerde het wetenschappelijk tijdschrift Medical Humanities een artikel van Lynne Friedli en Robert Stearn over ‘positief affect’ (positief gemoed, emotie) als dwangstrategie in Britse workfare-programma’s. Workfare, in tegenstelling tot welfare waarbij het recht op een uitkering centraal staat, is het voor-wat-hoort-wat-beleid dat mensen die een beroep moeten doen op bijstand verplicht zijn iets te doen voor hun uitkering, zoals het doen van vrijwilligerswerk, het lopen van stages en het volgen van sportlessen en trainingen. Als niet wordt voldaan aan de tegenprestatie volgt een sanctie – door de medewerkers van de Rotterdamse sociale dienst een ‘maatregel’ genoemd – namelijk korting op de uitkering (soms dertig procent, soms honderd procent, gedurende een of meerdere maanden).

Frieldi en Stearn signaleren dat de monitoring en activering van werkloze mensen gepaard gaat met psychologische interventies. De mentale kwaliteiten die zo bekend zijn uit de positieve psychologie en de welzijnsindustrie – zelfvertrouwen, optimisme, doelgerichtheid, aspiratie – worden opgelegd via verplichte werk- en trainingsprogramma’s. Het gaat hier niet om enkele opbeurende woorden richting de werkzoekenden, maar om het inzetten van ‘positieve psychologie’ om mensen in een bepaald traject te dwingen – vandaar: psychodwang.

‘Ik ben vaak lui’

Psychodwang wil zeggen dat de gemoedstoestand van mensen wordt gebruikt als verklaring voor het feit dat zij werkloos zijn en dat emoties als indicaties worden gezien voor hun motivatie om werk te zoeken en hun bereidwilligheid weer aan het werk te gaan. Op die manier kan de gemoedstoestand ook aanleiding zijn voor sancties als de indruk is dat de bijstandsgerechtigde in kwestie niet voldoende gemotiveerd is om weer aan het werk te gaan.

De scènes in de documentaire De tegenprestatie zijn doorspekt met psychologische interventies, soms expliciet, soms subtiel. We zien in de documentaire een scène uit wat een sollicitatietraining lijkt waarin bijstandsgerechtigden wordt verteld dat ‘kleding bepaalt hoe je je voelt’ en hoe je overkomt – hoge hakken geven de vrouwelijke medewerker naar eigen zeggen meer zelfvertrouwen. ‘Neem je ruimte,’ is het devies.

Psychodwang lijkt ook een rol te spelen in de vragenlijst die wordt afgenomen. We zien in de documentaire stellingen langskomen zoals ‘Ik ben vaak lui.’ ‘Ik was wel eens vier dagen zo prikkelbaar dat ik mensen uitschold of sloeg.’ ‘Ik werd nergens enthousiast van.’ En: ‘Ik had het gevoel dat mijn leven geen zin heeft.’ De vragenlijst lijkt de invulling van een Brits beleidsplan waarover Friedli en Stearn schrijven: mensen die bijstand aanvragen wordt een interview afgenomen om vast te stellen of zij een psychologische weerstand hebben tegen werk, in combinatie met ‘attitude profilering’ om te beoordelen of zij moedeloos of juist vastberaden zijn.

Beschuldiging

De vraag die bij mij opkomt, is hoe de antwoorden op zulke vragen zullen worden geïnterpreteerd in het licht van het gegeven dat het verliezen van een baan een zeer stressvolle gebeurtenis is en langdurige werkloosheid vaak leidt tot eenzaamheid en depressie. Aangezien meeleven met werklozen al snel als pamperen wordt gezien, heb ik er weinig vertrouwen in dat de vragenlijst gebruikt wordt voor het aanbieden van adequate psychologische zorg of dat de peptalk van de medewerkers bedoeld is als onschuldig steuntje in de rug. In combinatie met het afsprakenformulier lijken de vragen en de peptalk eerder een beschuldiging: je doet niet genoeg je best, je bent emotioneel niet in orde, en daarom heb je geen werk.

Dat brengt me bij het eerste probleem van psychodwang: het legt de verantwoordelijkheid voor werkloosheid volledig bij het individu en houdt alle structurele macro-oorzaken buiten schot. Dit is, zoals hier werd opgemerkt naar aanleiding van een uitspraak van Marco Pastors over het nog altijd hoge aantal werklozen, ‘sluipende neoliberale propaganda: de fout zit niet in de economie maar is een gevolg van individueel falen.’

Het reproduceren en bekrachtigen van de mythologie van neoliberalisme ondermijnt bovendien alternatieve discoursen, waarin bijvoorbeeld solidariteit, collectiviteit en onderlinge afhankelijkheid centraal staan, zo schrijven ook Friedli en Stearn. Psycho-dwang lijkt vooral ten dienste te staan van de voor-wat-hoort-wat-ideologie.

Ongelijkheid

Psychologische interventies leiden ertoe dat we inzoomen op het individu en sociale omstandigheden uit het oog verliezen. Het stimuleert dat de mensen die wel werk hebben zich op de borst kunnen slaan dat zij wél hun best hebben gedaan, daarbij vergetend dat ze misschien gewoon geluk hebben gehad of dat ze een betere startpositie hadden (hoger opgeleid, betere connecties, financieel kapitaal om dat bedrijf van de grond te krijgen). Het psychologiseren van werkloosheid doet ons gemakkelijk vergeten dat de kansen op werk, laat staan een stimulerende carrière, niet gelijk verdeeld zijn.

En dat is een tweede probleem van de psychologische framing van werkloosheid. Misschien zijn sommige mensen inderdaad minder gemotiveerd. Maar wat is precies de relatie tussen iemands gemoedstoestand en werksituatie? Zou het zo kunnen zijn dat hoger opgeleiden vanwege hun gunstigere arbeidsmarktpositie in het algemeen optimistischer zijn over hun kansen en dus meer gemotiveerd zijn? Als iemands kansen op de arbeidsmarkt afhankelijk zijn van opleiding en werkervaring, is het dan niet gewoon realistisch dat een deel van de werklozen minder gemotiveerd is? In hoeverre zijn verschillen in motivatie, optimisme, zelfvertrouwen en aspiratie in essentie manifestaties van sociale ongelijkheid, zoals Friedli en Stearn opperen?

Mes in de rug

Het framen van armoede en werkloosheid als het gevolg van morele tekortkomingen van individuen heeft een lange historie, zo herinnert Guardian-columnist George Monbiot ons aan Thomas Malthus die in de achttiende eeuw de armen wilde laten verhongeren. Wat nieuw is, is enkel de nadruk op vermeende wetenschappelijke inzichten – psychologie in dit geval.

Hoewel Britse beleidsmakers claimen dat hun beleid gebaseerd is op psychologisch onderzoek, stellen Friedli en Stearn dat er geen bewijs is dat psychodwang helpt bij het vinden van werk. Maar effectiviteit is niet de enige maatstaf waarlangs we de wenselijkheid van beleidsmaatregelen moeten meten, zo schrijft ook Chris Van der Meulen over de tegenprestatie: ‘Het antwoord op de vraag of het werkt, doet er natuurlijk toe, maar je zou ook ten onrechte de indruk kunnen krijgen dat het hier gaat om een technisch vraagstuk.’ Volgens Van der Meulen moeten we het ook hebben over de morele grondslag van het idee dat wederkerigheid (de tegenprestatie) een vereiste is voor solidariteit (recht op een uitkering).

En zo moeten we het volgens mij ook dringend hebben over de morele grondslag van psychodwang. Los van de vraag of de inzet op verandering van de mentale toestand van mensen effectief is, is het de vraag of het ethisch is om de nadruk te leggen op psychologische tekortkomingen van werkloze individuen, terwijl daarmee de échte oorzaken – structurele macro-ontwikkelingen zoals een financiële crisis – worden verhuld of weggepoetst als irrelevant (want daar kun je als individu toch niets aan doen).

Het wijzen op psychologische tekortkomingen brengt bovendien het risico met zich mee dat mensen monddood worden gemaakt, omdat hun protest en hun analyses van maatschappelijke problematiek niet serieus worden genomen (werklozen zijn immers psychisch niet in orde). Ten slotte moeten we ons afvragen of we mensen willen afrekenen op grond van hun optimisme of pessimisme zolang we leven in een samenleving waarin de redenen voor optimisme – gezondheid, capaciteiten, opleiding, afkomst – ongelijkheid zijn verdeeld. Een steuntje in de rug van de werklozen is welkom, maar laat het niet stiekem een mes in de rug zijn.

Reacties (38)

#1 Inkwith Barubador

Typisch neoliberalisme zoals we dat al een tijdje zien: blaming the victing.

“Prikkelen om een baan te accepteren”, noemen ze dat bij de VVD. Dat die banen er niet zijn, negeert men.

  • Volgende discussie
#2 Inca

Klokwerk heeft hier ook een uitstekende column over geschreven: https://sargasso.nl/politiek-kwartier-leraren-zelfhaat/

Zeer schadelijk in elk geval.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Niet JeZus

@1: ‘victim’

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Joseph Morika

Je kunt je afvragen wie/wat er nou voordeel heeft van deze idiotie. Is er wel eens onderzoek gedaan naar de kosten van het ambtelijk apparaat versus de opbrengsten?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Joop

Oplossing en dat zie je eigenlijk hier ook weer opduiken: de mensen hebben teveel vrije tijd. En ledigheid is des duivels oorkussen.

Dus aan het werk zetten. Niet alleen betaald, maar ook zoals een echte maatschappelijk betrokken burger betaamd: in de uren die overblijven vrijwilligerswerk in mantelzorg, gaarkeuken, kerk, buurt, enzovoort.

En niet zeuren want iedereen krijgt al betaald, ook al doe je niets dan heb je nog een bijstandsuitkering.

Terug naar de 19e eeuw waar de moraalfilosofie van predikant O.G. Heldring leidend was.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 Joop

Wat ook goed werkt is een NLP cursus. Beren op de weg, hoe kom je erbij. Alles ligt aan jou. Er zijn geen problemen, alleen mogelijkheden. Je moet jezelf motiveren, jezelf schouderklopjes leren geven.

Ik hoor de laatste tijd daar minder over, maar het schijnt in het bedrijfsleven populair te zijn en bij de sociale diensten ook gebruikt te worden voor de ongemotiveerde werklozen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 ed

Rutten wil het liefst de kapitalistische dictatuur van communistisch China in Nederland invoeren .( er komt natuurlijk vanwege bepaalde belangen weinig naar buiten over de werkelijkheid in china )
Ziehier nog een goed voorbeeld van mislukte geestelijke en lichamelijke mishandeling door overheden : https://www.youtube.com/watch?v=0wpXHqiGZsw
https://www.youtube.com/watch?v=HlhZt_YxbLo
Dit kabinet gaat er vanuit dat zij gekozen zijn om ons land als een bedrijf te runnen .

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 ed

Met China willen de overheden hier heel graag meer zaken mee doen en ze zien de economie daar als hun voorbeeld ,maar het is gewoon een tweede Rusland . Zodra er politiek iets fout gaat , dan is het te laat en heeft China zich zo diep in zakenkabinet Rutten ingekocht dat er geen weg terug is .
Overheid hier ziet het al helemaal gebeuren : Werk kampen met vluchtelingen die Iphones maken in Nederland .

As a member of the UN Human Rights Council, China regularly votes to prevent scrutiny of serious human rights situations around the world. In 2014, China voted down resolutions spotlighting abuses in North Korea, Iran, Sri Lanka, Belarus, Ukraine, as well as Syria. ( https://www.hrw.org/world-report/2015/country-chapters/china-and-tibet )

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 Inca

@4, Ook Bregman heeft eea op een rijtje gezet: https://decorrespondent.nl/754/Het-failliet-van-de-Nederlandse-werklozenindustrie/28987530-054a9ebb

Met oa:

Eigenlijk zouden er ‘randomized controlled trials’ moeten plaatsvinden, waarbij een willekeurig samengestelde groep de ‘behandeling’ krijgt (een sollicitatietraining bijvoorbeeld) en een vergelijkbare controlegroep met rust wordt gelaten. Alleen dan kun je zien of een interventie effectief is geweest.

Maar helaas, slechts vier van de 93 programma’s uit de metastudie van professor Den Butter had een controlegroep, en uit drie daarvan bleek dat het beleid ineffectief was. De laatste keer dat een Nederlands programma met een gerandomiseerd experiment werd geëvalueerd is zestien jaar geleden, in 1998.

Het effect lijkt niet belangrijk te zijn, de symboolpolitiek des te meer.

(En zelfs bij zo’n randomized studie die wordt voorgesteld in par 1 weet je niet of het effect netto niet alsnog 0 is – dat de sollicitanten met training wel eerder werk krijgen maar alleen ten koste van andere werklozen, en waarbij de totale werkloosheid niet afneemt maar alleen anders verdeeld wordt.)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#10 Joseph Morika

@5: Afgezien van de interne tegenspraak in:

Dus aan het werk zetten … vrijwilligerswerk in…

…zijn onder andere de volgende kanttekeningen bij de door jou gegeven voorbeelden te maken:

1- mantelzorg : verdringing van banen (betaalde arbeid)
2- gaarkeuken : ik dacht dat het de bedoeling was dat iedereen op basisniveau een ongeveer gelijk leven zou kunnen leiden en dat mensen niet gestigmatiseerd zouden worden door ze in zo’n rij te laten staan. Niet voor een gratis fietsplaatje noch voor eten. Bovendien leg je je kennelijk al neer bij de noodzaak van gaarkeukens. Dat lijkt me geen gezond vertrekpunt voor welke politieke beweging dan ook.
3- kerk : mooie boel is dat, iemand verplicht een bepaalde ideologie aansmeren. Wat zijn jouw huidige opvattingen over de scheiding van kerk en staat trouwens?
4- buurt : zelfde probleem als bij 2 (stigmatisering)
5- enzovoort. : ja, noem eens wat jôh, en hoe ga je nou die interne contradictie uit je reactie halen? (“verplicht vrijwilligerswerk”) daar ben ik ook nog steeds benieuwd naar…

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#11 Reinaert

Dit soort psycho-dwang is niets dan propaganda, hersenspoeling.

De analyse klopt helemaal: “eigen schuld, dikke bult” is het motto van de 1%.

Het is daarbij een truc die managers gebruiken om de bedrijfsideologie, het beleid, zonder tegengeluid door gedrukt te krijgen. Kritiek wordt geneutraliseerd.

Het is zelfs een truc waar de vakbonden in trappen. Hebben werknemers immers niet een eigen verantwoordelijkheid bij de invulling van regels en taken.

Het ligt allemaal aan jou.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#12 Joop

@10.

Het is niet mijn opvatting hoor. Alleen ik probeer een beetje in dat denkkader te komen.

@4.

Het laatste wetenschappelijk onderzoek naar effecten en rendement van arbeidsre-integratie was eind jaren 90.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#13 AltJohan

Ons sociaal stelsel was eigenlijk nooit robuust. De wereld wordt steeds meer een dorp en de invloed van buiten (met grote verschillen arm rijk) is doorgedrongen en heeft ons sociaal stelsel ondergraven.

Ook moeten werklozen tegenwoordig concurreren qua ellende met oorlogskinderen die uit Syrië komen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#14 Joop

Eigenlijk vind ik dit artikel maar krom, want psychologische interventies komen ook voor op de werkvloer. Er moet immers meer geproduceerd worden, het rendement moet hoger worden. Dus krijg je meer functioneringsgesprekken, meer wisseling van managers, of van plannen van aanpak. Meer rapportages over de prestaties van de werknemer. En daarbij opmerkingen over hoe dit of dat percentage hoger moet. Daar gaan ook veel mensen bij onderuit, raken overspannen, enzovoort. En dan moeten we medelijden hebben met de werklozen?

Het is een hoop zelfmedelijden bij de uitkeringsgerechtigde, wat bij de werkende man niet altijd tot positieve reacties leidt.

En dan hebben we nog verschillende gradities, want zoals Alt Johan opmerkt staan de werklozen weer tegenover de asielzoekers die straks de arbeidsmarkt op willen, of in smerige rechtse termen ook uit de ruif willen eten. En Morika had het al eerder over de dak- en thuislozen waarvoor hij ineens een groot hart bleek te hebben in het kader van Eigen volk Eerst! zoals we zagen in Steenbergen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#15 JANC

@13: De VVD en het CDA hebben ons sociaal stelsel ondergraven. Geen werk hebben of leven in een oorlog; ik hoef je hopelijk niet uit te leggen wat erger is.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#16 JANC

@14: Veel firma’s komen op die functioneringsgesprekken en dergelijke terug, zie bijvoorbeeld Bosch: http://www.faz.net/aktuell/beruf-chance/recht-und-gehalt/bosch-chef-volkmar-denner-im-interview-ueber-krawattenzwang-13813042-p2.html

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#17 Joop

@16.

En anders, hoe denk je dat uitzendbureaus omgaan met hun uitzendkrachten. Ook allemaal psychologie. Want zeker onderin zijn ze allemaal inwisselbaar. Je bent je flexbaan niet zeker, dat is ook met de nodige psychodwang.

@15.

En de vakbonden in de jaren 90. Alleen voor de werkenden met vaste contracten, gelukkig zijn ze nu bijgedraaid, maar ja een beetje te laat.

De PvdA vond het plots ook nodig om te snijden in de sociale zekerheid wat betreft de ouderen, de arbeidsongeschikten en andere uitkeringen. Want de staatsfinanciën moesten kloppend gemaakt worden.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#18 AltJohan

@JANC: in ieder geval het CDA heeft het ook mede opgebouwd, want die zijn tot paars eigenlijk altijd regeringspartij geweest.

Toch is het ook weer deel afgebroken. Links heeft voor de mensen geen aansprekend verhaal, toont zich totaal onmachtig en laat het gebeuren. Waarom?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#19 Joseph Morika

@14: “En Morika had het al eerder over de dak- en thuislozen waarvoor hij ineens een groot hart bleek te hebben in het kader van Eigen volk Eerst! zoals we zagen in Steenbergen“.

Ik heb mijn verbazing erover uitgesproken dat we al een paar decennia zo’n 20 tot 25 duizend dak- en thuislozen hebben, maar dat de roep om nieuwe huizen of anderszins onderdak pas klonk toen er tien of twintigduizend asielzoekers bij kwamen. Dat zei ik inderdaad een paar dagen geleden al. Wat dat met Steenbergen (dat was gisteren, nietwaar?) te maken heeft ontgaat me. Maar als ik een wedervraag mag stellen na al dat ge-frame van je: vind je het zelf niet raar dat de roep om adequate huisvesting nú pas klinkt met betrekking tot volslagen vreemden, en dat die roep nooit gehoord is vorig jaar, of vijf jaar geleden of tien jaar geleden? Waarom vinden bepaalde delen van de politiek kennelijk dat wij het minder waard zijn om voor op te komen dan illegale “vluchtelingen”? (die immers al -tig veilige landen gepasseerd zijn gedurende de tocht hier naar toe)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#20 Joop

@19.

Hahaha. Hap hap hap. Ouwe, je zegt precies waar je hart ligt. Eigen volk eerst onderbouwd met een hoop leugens.

De roep om meer (sociale) woningbouw is al eerder gehoord, dus dat zwetsverhaal van je ga ik niet nog een keer pareren.

Want volgens mij gaat het hier over de psychodwang bij de sociale dienst, en niet over vluchtelingen pesten waar jij zo van houdt. Dan wordt je weer weggejorist.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#21 Lennart

@19:
” Ik heb mijn verbazing erover uitgesproken dat we al een paar decennia zo’n 20 tot 25 duizend dak- en thuislozen hebben, maar dat de roep om nieuwe huizen of anderszins onderdak pas klonk toen er tien of twintigduizend asielzoekers bij kwamen”

Mag ik dan mijn verbazing erover uitspreken dat je die roep nooit hebt horen klinken voordat de vluchtelingen er waren ? Want die roep is er wel degelijk geweest. Zoveel zelfs, dat het nogal ongeloofwaardig is dat je hem niet hebt gehoord …

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#22 6822

quote ‘waar wil jij je energie in steken, in iets dat je niet kunt veranderen, of iets dat je wel kunt veranderen?’

Epictetus, maar dan net anders. Zo anders, dat Epictetus zich omdraait in z’n graf.

Kapitalisme heeft z’n werkloosheid nodig (nairu). Gelovers in het kapitalisme zijn inzake werkloosheid bijzonder hypocriet.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#23 Frank789

@6: ” NLP lijkt met name populair als semi-wetenschappelijke peptalk voor uitgebluste managers. ”

http://www.kwakzalverij.nl/968/Encyclopedie_Neurolinguistisch_programmeren
http://skepsis.nl/nlp/

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#24 Joop

@23.

Pas op, dat kan en mag je vinden, het wordt gebruikt/misbruikt ook bij werklozen, want die ziet ‘men’ als ‘uitgeblust’, dus die hebben juist die ‘peptalk’ nodig.

Wat me opvalt is dat ik de laatste tijd steeds minder er over hoort, of het gaat in andere jasjes.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#25 Joseph Morika

@20: “volgens mij gaat het hier over de psychodwang bij de sociale dienst, en niet over vluchtelingen pesten waar jij zo van houdt. Dan wordt je weer weggejorist.

Als het zo is dat je het onderwerp psychodwang van een dusdanig cruciaal belang is dat over andere dingen niet gesproken kan worden, hoe moet ik in dat kader deze opmerking van je (in #14) dan verstaan? (waar je me met name noemt en waar je kennelijk dus een antwoord van me verlangt ): “…En Morika had het al eerder over de dak- en thuislozen waarvoor hij ineens een groot hart bleek te hebben in het kader van Eigen volk Eerst! zoals we zagen in Steenbergen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#26 Joop

@25.

Nee hoor ik had helemaal geen antwoord van je verlangt. Ik wist al wat je ging schrijven, je bent voorspelbaar. Ik constateer dat jij graag polariseer en de belangen van de groep werklozen (en hun problemen met huisvesting) graag opzet tegen de nieuwkomers. Daaraan heb je glansrijk voldaan, dus u mag weer gaan!

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#27 JANC

@18: Stemden ze dan voor het opbouwen van een sociaal stelsel? Zie bijvoorbeeld hier:

Toen Willem Drees in 1946 de basis legde voor de AOW, moest hij veel politieke weerstand overwinnen. Zijn partijgenoot en minister van Financiën Lieftinck vreesde een onherstelbare aanslag op de schatkist. De katholieke coalitiegenoten verzetten zich tegen een staatspensioen. Over de uitkeringsgerechtigde leeftijd van 65 sprak niemand.

(bron: http://www.historischnieuwsblad.nl/nl/artikel/26220/de-noodwet-van-drees.html)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#28 willem visser

De film begint met de tenenkrommende psychologische prietpraat die je in management- en zelfhulpboeken in overvloed vindt (zou het toeval zijn dat er veel overeenkomst is tussen het één en ander?). ‘Niet denken in problemen, maar oplossingen’ en dat soort gelul.
Ergens in de film komt ook een manager aan het woord die een groepje medewerkers die de klantcontacten doen toespreekt: zij worden geacht om minstens 200 mensen aan te leveren die een tegenprestatie gaan leveren. Dan is hij tevreden en zijn manager ook.
Ziet u het perverse systeem? Op basis van onbewezen psychologische prietpraat worden mensen aangezet om cliënten onder druk te zetten om de ’targets’ van een onbenullig managementtype te halen, opdat die weer de ’targets’ van zíjn oppermanager haalt.
Opdat de neoliberale geest vooral maar vaardig over u allen mag worden.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#29 AltJohan

@JANC: een of meer christelijke partijen, waaruit het CDA gevormd is (CHU, ARP, KVP ) hebben tot 1995 deel uitgemaakt van de regering. Zonder hun waren de sociale voorzieningen nooit gelukt.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#30 Joop

@29.

Niet tot 1995. Zit niet zo dom te kletsen.

Jij komt door geen enkel psychologische test waarschijnlijk, want dat is allemaal links gedoe. Want het gaat gewoon om een goeie schop onder de reet, zoals we dat vroeger deden, toen alles nog goed was, en de linkse politiek correcte nog niet aan de macht waren. Heerlijk terug naar de jaren 50 met de spruitjeslucht, en mensen zonder baan die zich elke dag melden voor een stempel op hun kaartje, dan kon je in ieder geval nog ritme en discipline proberen bij te brengen. Verschrikkelijk Titaantje van Nescio, lui die er met de pet naar toe gooien.

Wilders, jou idool, wil alle sociale regelingen afschaffen, want het zijn allemaal maar uitvreters, de schuld ligt bij hun, ze zijn allemaal lui, schop onder de reet. En zeker als ze een kleurtje hebben dan is het helemaal erg, dan moeten ze terug naar eigen land, en daar maar rondkomen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#31 stefan

1 woord

gewetensnood

het is de magie van psychiatry, zorgen dat mensen meer tijd nodig hebben aan zichzelf dan dat ze tijd hebben. structureel tekort van aanvullingen in behoeften dwingt tot geestelijke manipulatie oa : psychologisch/ psychiatrische mentale afhankelijkheid vaak (politiek)begeleiding door derden i.c.m. medicatie die de zorg vraag behoudt ivm bijwerkingen & zelfstandige autonomie niet te verwachten is. belijdt maakt participatie vanuit instellingen vaak onredelijk moeilijk vanuit evrm, mensenrechten en de grondwet. ook zijn er vaak te weinig financiële middelen voor gehandicapten zich te ontwikkelen in recht politiek bestuur etc. zij kunnen eigenlijk niets veranderen in de maatschappij omdat andere sterker/mobieler zijn.
oplossing = politiek, ,probleem = rechteloos dankzij de wet.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#32 Letaupe

@29: compliment voor de historische kennis: klompe en Veldkamp daar kunnen sommige salonsocialisten als Samsom en Asscher best een voorbeeld aannemen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#33 JeroenT

@19: Over welke “wij” heb je het eigenlijk steeds? Zijn dat ook de de dik 20-duizend thuislozen van voor deze asielzoekerscrisis, waar je blijkbaar zoveel empathie mee hebt?
Toch zijn deze mensen, behoudens de psychiatrische gevallen, vaak veel eerder zelf verantwoordelijk voor hun treurige situatie (geen onderdak, geen werk, geen perspectief) dan de vluchtelingen (en zelfs de “gelukzoekers”) die nu in ons land bijstand komen zoeken.

Het verbaast me dat je blijkbaar zoveel tegen buitenlandse ‘profiteurs’ hebt, dat je van gekkigheid gaat sympathiseren met de ‘kladlopers’ van de eerste groep.
Overigens: die eerste groep bestaat, denk ik, zelfs voor een flink deel uit uitgeprocedeerde asiel- en/of gelukzoekers.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#34 Kacebee

De realiteit van ons hoogontwikkelde land is nu eenmaal dat er steeds minder werk is voor laagopgeleiden. Technologie maakt arbeid steeds efficiënter: waar vroeger honderd man het veld in moest om het graan te oogsten, sjeest er nu één met een machine overheen.

De kunst is nu die 99 anderen een productief aandeel in de economie te geven. Het heeft natuurlijk geen zin ze met een zeis naar hetzelfde veld te sturen als waar die combine ook al bezig is. De chauffeur moet een deel van de week uit de cabine, dan komen zijn oud-collega’s óók aan de beurt. Die moeten dan wel worden opgeleid om met die machine te werken, want dat is duidelijk wat anders dan zwaaien met een mes op een steel. Maar wie weet, misschien zitten er bij die 99 wel jongens die handig zijn met automatisering en de bediening van het apparaat gemakkelijker kunnen maken. Waar een wil is, is een weg.

De oplossing van het werkloosheidsprobleem is dus een betere verdeling van arbeid in combinatie met meer aandacht (en geld) voor opleiding. Dat betekent méér leraren, meer banen, minder uitkeringen en een eerlijkere verdeling van vrije tijd. Makkelijker kunnen we het niet maken, wel leuker.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#35 Wim Maat

@4: Er is ooit onderzoek geweest naar reintegratietrajecten (mal woord). Het rendement is vrijwel nul.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#36 Joop

@35.

Dat was eind jaren 90. Trouwens Morika bedoelt het gehele ambtenarenapparaat. Waarschijnlijk niet de tussenbedrijfjes die tot kort geleden veel geld kregen uit de portefeuille Werk van de gemeente. De andere is inkomen voor de uitkeringen. Maar de genoemde portefeuille is sterk gereduceerd, soms tot 10% van voorheen. Dus gemeenten gaan meer zelf doen. Niet meer met uitzendbureaus bijvoorbeeld.

En omdat de gemeenten sterk moeten bezuinigen maar wel meer moeten organiseren, gaan ze dus de werklozen met behoud van uitkering overal en nergens neerzetten, in het kader van Tegenprestatie, of soms ook omdat als je weigert je strafkorting krijgt. De meest gekke verhalen krijg ik van slachtoffers van deze praktijken al te horen. Niet dat ik medelijden heb hoor. Dat heb ik alleen met de echte zwakkeren.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#37 LJ

Het hele ‘gebeuren’ bij de sociale diensten is vooral bedoeld om zichzelf bezig te houden… ambtenaren aan het werk houden en klanten onder druk zetten, een machtssysteem met als doel: geld besparen en verdienen over de rug van de mensen die uiteindelijk – mede door toedoen, direct- en indirect, van ‘de ambtenaren’, in de bijstand zijn geraakt.
Vertel me, wat kan ik leren als oud-ondernemer van een ambtenaar die 30 jaar binnen de overheid aanwezig is, of de opgeschoten puber die alleen maar meevallers heeft meegemaakt in zijn leven waarin alles kon en mocht ?

Nee, het gedrag van de overheid naar het overgrote deel van de mensen die uiteindelijk in de bijstand terecht komen is gebruik van macht en dwang… het inhouden van (een deel van) de uitkering is een schande en alleen gericht op besparen/verdienen/stelen op/aan/van de burger.
Daar waar voorheen ‘bepaalde groepen’ zich zwaar ‘misdroegen’ tegen deze diensten/overheden, zal in de toekomst blijken dat ook de ‘fatsoenlijke(re) groepen zich zullen gaan ‘misdragen’…

En naar mijn idee zijn we daar eigenlijk aan toe.

Het zijn nog geen 10% van de mensen in de bijstand, die uiteindelijk helemaal niets willen… 90% zou graag een fatsoenlijke baan willen, met een fatsoenlijk salaris, met fatsoenlijke arbeidsomstandigheden.
Dat is altijd zo geweest en zal ook altijd zo blijven…

En het percentage ‘opvreters’ in de bijstand is mijn inziens nog altijd een stuk lager dan het aantal ‘opvreters’ in de politieke wereld.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#38 Ralph van der Geest

Psychodwang: het is in essentie niks anders dan het gezanik van die tante of oom op een verjaardag luidende ‘wie echt wil werken, kan best werk vinden.’ Er is niet voldoende werk in een rap automatiserende en globaliserende wereld waarin politici als Jetta Klijnsma met haar ideeën uit de dagen van Thomas Malthus het beleid bepalen.
En de maatschappelijke kosten van de psychische schade die wordt veroorzaakt middels de wat je ook heel goed psychologische terreur kunt noemen van de overheid tegen burgers die pech hebben gehad en wier levens buiten hun schuld in de vernieling liggen, kunnen wel eens heel hoog blijken te zijn. Zeker als dergelijke schade ook nog eens doorwerkt tot in volgende generaties. De kruik gaat te water tot ze barst.

  • Vorige discussie