Zieke zorg

COLUMN - Vaak praten we over “gezondheidszorg”, alsof het bedoeld is om ons gezond te houden. Om dingen te voorkomen. Preventie! Dat woord heeft de laatste jaren een stuk minder inhoud gekregen. Veel politici strooien ermee alsof het confetti is, maar daadwerkelijk erin investeren, ho maar.

Ik pleit voor een naamswijziging. We gaan het vanaf nu “zieke zorg” noemen. We zorgen namelijk voor zieken. We doen niet aan primaire preventie. Maskers? Ongezellig. Medicatie voor hoge bloeddruk? Nee zeg, heb je die bijwerkingen gezien? En de buurvrouw had er al zo veel last van! Net als statines trouwens, ronduit troep is dat.

Nee, de zorg van tegenwoordig kan je beter wantrouwen, die werken namelijk samen met de farmaceutische industrie, willen alleen maar geld verdienen en zijn zeker niet te vertrouwen.

Neem dan de industrie die de vitamines produceert en alle kwakzalverij eromheen zoals Dr. Vogel. Dat zijn de meest pure mensen die je kunt hebben! Zeker niet uit op geld verdienen.

Wat wij als zorgverleners soms nog kunnen bereiken is tertiaire preventie. Behandeling after the fact, zeg maar. Iemand heeft een herseninfarct gehad en een verlamming gekregen, en dan hopen we maar dat we met de medicijnen kunnen voorkomen dat de volgende wat langer wegblijft of niet zo ernstig is. Als we de tijd krijgen om uit te leggen aan de patiënt waarom het zinvol is deze medicijnen te gebruiken, tenminste.

Deels snap ik het wel. Hoe lang zijn deze medicijnen er nou? Op het bestaan van de mensheid nog maar zo enorm kort dat we niet anders kunnen dan wantrouwen. The dose makes the poison is niet iets wat je mensen in één consult kunt leren. Natuurlijk, uit de natuur, dat is beter! Dat je dood kunt gaan van vele liters water in een uur drinken, vergeten we voor het gemak even.

Nee, ik heb de hoop allang laten varen. We koersen rustig door met de zieke zorg op het pad dat we ingeslagen zijn. Wat ís eigenlijk preventie? Het is maar een illusie, begrijp ik nu. Een illusie van anarchistische en idealistische zorgverleners, die denken dat ze ergens mensen zouden kunnen helpen, of ja, misschien wel beter kunnen maken. Laten we maar luisteren naar de beleidsmakers, die weten echt wel wat goed voor ons is.

Dit stuk verscheen eerder op het blog ZusterMerel.