Verbied marketing voor ongezond voedsel gericht op kinderen

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

NIEUWS - Daarvoor pleit consumentenorganisatie Foodwatch.

Open artikel

0

Reacties (9)

#1 Lurker

Eerste scene: Een zonnige dag in het park. Twee slanke en actieve kinderen spelen frisbee met hun sportieve vader.

Tweede scene: Een brandschone keuken met een fruitmand op tafel. Moeder kijkt glimlachend uit het raam en richt zich dan tot de camera. Vertelt met een nagesynchroniseerde stem dat haar kinderen veel meer energie hebben sinds ze elke dag een Haribo Light lolly met Extra Fruit krijgen. En ze vinden het nog lekker ook! (Neemt zelf ook een lolly).

Derde scene: Een witte tafel, overvloedig gevuld met fruit en groenten en in het midden een stapel lolly’s. Een geruststellende voice-over vertelt dat Haribo Light lolly’s met Extra Fruit passen in een gezond en verantwoord voedingspatroon. Onderin beeld staat in piepkleine letters dat de lolly’s weliswaar voldoen aan alle door een externe onafhankelijke partij vastgestelde definities, maar alleen als ze worden gecombineerd met 3 gezonde maaltijden en minimaal anderhalf uur beweging per dag.

#2 Joop

Belangrijk is dat je op vroege leeftijd goed leert eten. Dat gebeurt tegenwoordig niet als je het normaal vindt een paar keer per week je kleuter vol te stoppen met junkfood. Of gemakkelijk te maken eten, met veel saus, suiker en vet.

#3 Ernest

@2: Hier klinkt een waardering voor de keuken van vroeger in door die ik niet kan delen. Veel mensen zijn van groenten afgehaakt door het slechte kookgedrag van de gemiddelde Nederlandse huisvrouw. Niet van spruitjes of andere koolsoorten houden komt echt niet door de spruitjes, maar door het langdurig koken ervan, waardoor soms een hele straat stonk naar een poeplucht die je je eetlust ontnam.

#4 Joop

@2.

Bij mijn moeder waren de spuitjes altijd lekker, nooit te lang doorgekookt. Wij aten nooit chinees, junkfood, hamburgers, als we makkelijk aten, aten we soep met brood. En dat is ook nog niet vreselijk ongezond. Misschien wel ouderwets.

Nu ikzelf in de stad woon kan ik, net zoals bijna iedereen, de verleidingen niet weerstaan om eens een pizza te bestellen of de chinees te bezoeken. Of gemakkelijke kant-en-klaar maaltijden uit de super diepvrees mee te nemen.

En dat komt mede door de marketing. Want alles wordt tegenwoordig via de marketing gedaan. En die kunnen alles verkopen volgens bepaalde psychologische tactieken: de bekendste is herhalen, iedereen doet het, en beloften als dat je er beter van zou presteren op alle mogelijke gebieden.

#5 Arjan

Als je nou eens gewoon die reclames vervangt met mini-informercials over hoe je kind op te voeden, raak je tenminste de kern van het probleem.

#6 zmmmmoc

Ok, teveel zoete producten is ongezond. En teveel zout al helemaal. Maar “te vette” producten? Volgens mij is daar het laatste woord nog niet over gezegd. En iets zegt me dat eventuele wetgeving hieromtrent ineens de vruchtensapjes niet onder de te zoete producten schaart.

Oftewel, bijzonder slecht idee. Dit soort regels wekt de indruk dat we precies weten wat slecht is. En dat de rest dat dus niet is. Maar zo goed weten we het helemaal niet omdat de situatie simpelweg te complex is. Veel beter zou men alle marketing voor voedsel gericht op kinderen verbieden.

Neem nou het voorbeeld van het plaatje bij dat artikel. Ik zie een lekkere gyros-schotel of zoiets. Zijn die kids daar zo vet van geworden? Onwaarschijnlijk; dat ligt eerder aan die halve liter cola die er ook tussen staat.

#7 parallax

Suiker, suiker & nog eens suiker (de gerafineerde versie).

Vetten zijn essentiele bouwstoffen zolang we het niet hebben over frituurvet.

#8 Inca

Parallax, er zijn nog wel meer dingen die fout zijn. Bv de stoffen die het hongergevoel in de war sturen (mononatriumglutamaat bv.) En dan hebben we het nog niet over bv aspartaam.

Suiker wordt ineens geportretteerd als het nieuwe evil, maar dat is wat eenzijdig.

#9 MrOoijer (Jan van Rongen)

Foodwatch is geen consumentenorganisatie; het is een zelfbenoemde bewaker van de zuiverheid en kwaliteit van voedsel. Dus gebruiken ze dezelfde marketing trucs als de industrie. Soms slaan ze de plank helemaal mis; als ze daarop gewezen worden gaan ze in dezelfde afweerstand als de industrie: ontkennen en/of zwijgen.

Zie o.a http://www.liesbethoerlemans.com/2013/02/foodwatch-nietszeggend-of-sprakeloos.html

Eén van hun eigen marketinginstrumenten is de weet-wat-je-eet gifmeter. Eind 2010 was er de nodige commotie over de resultaten: er werden zelfs kamervragen gesteld. Ik heb toen op foodlog.nl laten zien dat die gifmeter statistisch broddelwerk is en dat de conclusies helemaal fout waren. In 2011 heeft Bart Vanopzeeland (directeur Foodwatch) me nog opgebeld met de verzekering dat ze het toch echt anders zouden gaan opzetten. Maar nee hoor: 5 februari 2013 verscheen de volgende editie met nog steeds dezelfde broddelmethode.

Mijn kritiek is na te lezen op foodlog, evenals de repliek van Bart Vanopzeeland.

Wat ik toen vond lijkt me ook in deze nieuwe situatie heel geldig:

“Waakhonden die hun eigen spelregels maken zijn geen waakhonden meer. Onder een vernisje van objectiviteit wordt een volstrekt subjectief rapport geschreven, dat statistisch gesproken verschrikkelijk rammelt. “

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

| Registreren

*
*
*