Dit is het Sargasso-café van zondag 05-01-2020. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Dit is het Sargasso-café van zondag 05-01-2020. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Reacties (26)
Eerst de Duindorpers, nu …
https://www.hartvannederland.nl/nieuws/2020/vechtpartij-feest-eritreeers-den-haag/
Op de een of andere manier vinden velen dit op internet interessanter. Inclusief cijfers over de arbeidsparticipatie van deze groep enz.
De column van Rosanne Herzberger, waarin ze een volmaakt onschuldig gedicht van Jules Deelder op een Rotterdamse gevel, vergelijkt met het Joodse equivalent van een halve Mohammedcartoon. Nou ja zeg.
https://www.nrc.nl/nieuws/2020/01/04/ga-in-2020-in-debat-met-alles-wat-je-niet-bent-a3985683
en dit is het gewraakte gedicht, dat ‘equivalent van een halve Mohammedcartoon.’
https://straatpoezie.nl/gedicht/lotgenoten/
@2: Ze zegt niet dat Deelders gedicht equivalent is aan een (halve) Mohammedcartoon, maar dat het uitschrijven/-spreken van de naam van God blasfemisch is binnen het jodendom – semivalent aan het afbeelden van de Profeet binnen islam.
(en dus dat deze goedbedoelde blunder van de gemeente voorkomen had kunnen worden met wat meer religieuze diversiteit in de vergaderkamer… )
@3: Goed lezen, ze schrijft letterlijk, ik citeer:‘als er iemand in de wijk had gewoond met ook maar een greintje kennis van Joodse gevoeligheden, dan had die persoon de gemeente kunnen afraden dit Joodse equivalent van een halve Mohammedcartoon pontificaal op een gevel af te drukken in het hart van de stad.’
@4: Mijn ogen zijn blijkbaar niet zo goed, dus je moet me helpen. Waar staat volgens jou dat “dit Joodse equivalent van een halve Mohammedcartoon” op Deelders hele gedicht slaat, in plaats van op “de Joodse naam van God in vol ornaat […] uitgeschreven”?
@5:’ Ik kom in Rotterdam-West bijna dagelijks langs een gedicht van wijlen Jules Deelder waarin de Joodse naam van God in vol ornaat staat uitgeschreven. Het was lief bedoeld hoor, het stond gebroederlijk naast Allah en Jezus. Hoe alleraardigst Deelders versjes ook waren en hoe sympathiek poëzie in de publieke ruimte ook is, als er iemand in de wijk had gewoond met ook maar een greintje kennis van Joodse gevoeligheden, dan had die persoon de gemeente kunnen afraden dit Joodse equivalent van een halve Mohammedcartoon pontificaal op een gevel af te drukken in het hart van de stad.’
Rosanne Herzberger
Duidelijker dat de crux is dat “de Joodse naam van God in vol ornaat staat uitgeschreven” kan je het niet krijgen inderdaad.
@7: pak de witkwast!
Om daarmee een halve Mohammedcartoon ernaast te schilderen inderdaad, niks mis met een beetje diversiteit.
Lotgenoten
Ons gaan is een komen
Ons komen een gaan
De zin van het leven
is dat we vergaan
De wereld van iedereen
Niemand de baas
Het heden is eeuwig
Alles is waar
God of Jehova
Allah (………)
De één is de ander
De ander de één
Ontsteekt uw geweten
Kijkt om u heen
Het lot dat we delen
laat niemand alleen
Jules Deelder
(aangepaste, gecensureerde versie)
@10
J*hw*h mag wel.
@11: Ja. Maar Herzberger suggereerde in haar column dat er eventueel gekwetsten waren in die wijk, mensen die aanstoot namen aan het gedicht, die daardoor diep in hun religieuze ziel geraakt waren.
Maar ik heb, op internet dan, nergens een bezwaar tegen dat gedicht, op die gevel, kunnen vinden. Niet van een Rotterdammer, niet van een buurtbewoner, niet van iemand die Joods is.
Dus, hoezo ‘equivalent van een halve Mohammedcartoon’?
@12:
Wel gevonden maar niet herkend dus, want Rosanne Hertzberger is Joodse, Rotterdamse, en woont of werkt schijnbaar nog in de buurt ook, anders zou ze immers niet “bijna dagelijks” langs dat gedicht komen.
@12
Ik kan ook alleen maar vinden dat joden zelf Jahweh niet voluit spreken/schrijven, maar niet dat anderen dat niet “mogen”
@13: en zij is ook gekwetst? Waar staat dat precies in haar column?
als er iemand in de wijk had gewoond met ook maar een greintje kennis van Joodse gevoeligheden, maar die woont er blijkbaar niet, heeft zich niet geroerd, heeft niet zulke lange tenen, heeft geen bezwaar gemaakt, is blijkbaar iemand die kan relativeren – een poezieliefhebster dus.
Dat een groep zichzelf allerlei moeilijke regels oplegt (vaak met als neveneffect dat men zich door al die onthoudingen beter dan de rest gaat vinden, je moet het tenslotte ergens voor doen), wil nog niet zeggen dat een buitenstaander daar wat mee hoeft.
Jullie vroegen erom: https://www.youtube.com/watch?v=c93qbdqX3G4
Agent: Goedenmiddag Burger, wat kan ik voor u doen?
Burger: ik kom aangifte doen vanwege gekwetstheid.
Agent: Oei, dat is niet zo mooi. Wat was de aanleiding?
Burger: Een tekst.
Agent: Een tekst?
Burger: Ja, een tekst op een muur
Agent: Ah, het werd dus dus niet tegen u gesproken, maar het stond geschreven?
Burger: Ja. in een gedicht.
Agent: uh, u, bent gekwetst door een…. gedicht?
Burger: Nee, door 1 woord in dat gedicht.
Agent: Een gedicht van wie, als ik vragen mag?
Burger: een gedicht van Jules Deelder
Agent: En welk woord kwetste u precies in dat gedicht?
Burger: Het Woord, uh, ja, ik kan dat niet zeggen, dat Woord.
Agent: Maar, u moet wel precies zijn als u aangifte komt doen. Voor de draad ermee, welk woord uit dat gedicht kwetste u?!
Buger: uh, tsja, het Woord J*W*H.
Agent: Sorry, dat verstond ik niet, welk woord, kunt u het spellen?
Burger: Jee, sterretje, Wee, sterretje, Haa.
Agent: Jee, sterretje, Wee, sterretje, Haa – ja, dat heb ik. En kunt u de aard van uw gekwetsheid aangeven, u houdt niet van gedichten?
Burger: Jawel, maar niet van bepaalde woorden in gedichten. Zeker niet als ik er elke dag langs fiets. J*W*H is zo’n Woord.
Agent: Dit lijkt mijj typisch een geval voor inspecteur Krekel. Die is niet mis. Die is van de harde lijjn, die slaat ze zo, rechtlijnig voor hun kop, als ze het verdiend hebben natuurlijk. En desnoods pakt hij zelf de witkwast ter hand als hij iets ontrievends ziet. Mevrouw, u hoort nog van ons.
@17: Haha, zo schep ik indirect nog kunst ook. Nu ga ik je natuurlijk vaker tegenspreken, dat ben ik de wereld verplicht.
@18: :)
@10: Jehova (of eigenlijk JaHoWai) is de schrijfwijze in de geschriften, dus Jahweh is in dit geval gewoon overbodig. JaHoWai is een combinatie van de medeklinkers van Jahweh en het woord adonai, dat heer betekent. Want inderdaad mogen ze formeel de werkelijke naam van God niet in de mond nemen en ook niet schrijven. Overigens gebruiken joden meestal Ellohiem (wat vreemd genoeg goden betekent, meervoud dus).
Ik dacht trouwens dat het alleen een issue was bij orthodoxen, maar dat blijkt dus niet het geval…
@18:
Zo zie je maar weer:
Alles heeft z’n goede kanten.
Of om bij Brian te blijven:
Bekijk alles van de beste/mooiste kant
:-)
@20: Adonai?
@22: ?? Catweazle! Heb ik eind jaren ’80 (of begin ’90?) met veel plezier in de herhaling bekeken. Ook een soort van heertje met magische vermogens. Ik zie de vergelijking.
Nah, dan zijn we eruit toch. Het moet zijn:
God of Jehova
Allah, Catweazle
@23:
Er zijn nog een paar verzinsels (goden m/v), die ook graag genoemd willen worden.
@24: Ja luister ‘s, even los van het feit dat we hier natuurlijk wel een Deelder aan het vernaggelen zijn en het wijzigen van 1 woord al heiligschennis is (al vermoed ik dat ie het best sportief opvat vanaf zijn wolk); dat zijn lui die elkaar voortdurend naar het goddelijke leven stonden. Er is hooguit eentje overgebleven, en die heeft zijn plek in het gedicht, de rest moet niet zeiken. We hebben geen boodschap aan slechte verliezers.
@25:
:-)