Oud-premier Ruud Lubbers overleden. De diverse “in memoria” variëren van groot staatsman met indrukwekkend verantwoordelijkheidsgevoel, tot icoon in Nederland, stuntel daarbuiten en van de sfinx die de jaren tachtig vorm gaf tot de man van het onmogelijke compromis. Het AD schrijft van de doden niets dan goeds: Zijn verdiensten zouden het winnen van de kritiek op zijn persoon.
Reacties (17)
Ik had een documentaire gezien over Lubbers’ derde kabinet. Toen bleek dat Elco Brinkman de kroonprins was, dat het derde kabinet het laatste kabinet van Lubbers was, verloor Lubbers aan invloed. Hij was niet meer de leider van het CDA. Dat was Elco Brinkman.
Dat was de tragiek.
Het valt mij op dat er vooral vriendelijke woorden worden gesproken over de persoon Lubbers. Zijn rol als premier van een Europees land dat in het spoor van Thatcher langzaam maar zeker onder invloed raakt van neoliberale stromingen blijft onderbelicht. Ik herinner me hem vooral van het jarenlange bezuinigingsbeleid, de afbraak van de verzorgingsstaat, het beperken van de lonen en het negeren van de massale bezwaren tegen kernwapens. Maar verder: over de doden niets dan goeds.
@2: och “afbraak van de verzorgingsstaat”. vind je het heel erg om dat te onderbouwen?
@3
https://nl.wikipedia.org/wiki/Verzorgingsstaat#Crisis_van_de_verzorgingsstaat_in_Nederland
@4: dat is het verhaal ervoor, van hoe Den Uyl er een potje van maakte..
Dat er in Brussel een aardig gedenksteentje voor hem mag komen, Nederland draagt per hoofd van de bevolking het meeste af aan de EU omdat Ruud Lubbers hiermee het voorzitterschap van de Europese Commissie dacht te kunnen kopen.
Om een sprongetje te maken naar het artikel over raciale verschillen in intelligentie; de Europese politiek bekijkend bungelt Nederland onder aan, als zwakbegaafde katvanger die gouden bergen wordt beloofd als hij even een bedrijfje op zijn naam wilt zetten.
@6: Had Balkenende dat niet met een miljard op jaarbasis terug gedraaid gekregen?
@2
Ik herinner mij het begin van de jaren 80 anders nog heel goed. Voordat Lubbers aan trad zaten we in een diepe crisis. De collectieve uitgaven waren opgelopen van 45,0% in 1971 tot 59,8% in 1982. De werkloosheid stijgt van 2% in 1971 naar 7,4% in 1982. Het aantal werkloosheids- en bijstandsuitkeringen groeit in de periode 1971-1982 met een factor 4,4, het aantal arbeidsongeschiktheidsuitkeringen met een factor 3,1.
https://www.parlement.com/id/vht7jba3jsy6/historisch_overzicht_cijfers_kabinetten
In de jaren 70 is er door slecht beleid van zowel het kabinet Den Uyl als het kabinet van Agt en mede dankzij twee oliecrises van Nederland een behoorlijke puinhoop gemaakt. Met een overspannen huizenmarkt en rente die oploopt tot over de 10%.
Als nieuwkomeling op de arbeids en huizenmarkt was ik in het pak genaaid door het wanbeleid uit de jaren 70. (Wanbeleid wat niet expliciet op de naam van Den Uyl staat, ook CDA en VVD deden volop mee) Mijn generatie mocht daar in de jaren 80 de prijs voor betalen. Van mijn leven heb ik nog nooit CDA gestemd en ik was indertijd niet blij met Lubbers. Maar met de wijsheid achteraf is Lubbers een goede zaak geweest voor Nederland.
Ook de kernraketten kwestie heeft hij prima opgelost. Hierbij was het meer geluk dan wijsheid. Gewoon de zaak wat rekken. Dat de Sovjet Unie zou sneuvelen voorzag bijna niemand in de jaren 80. Maar de status quo van twee grootmachten die elkaar onder schot hielden gaf in ieder geval voor het westen een stabiele en ontspannen koude vrede. Vergelijk dat eens met de situatie van nu! Merkwaardigerwijs hoor ik anno 2018 weinigen over kernwapens en de dreigende situatie in de wereld. (Hoewel een protest daar tegen net zo min wat uithaalt als de grote demonstraties uit de jaren 80)
Lubbers heeft Nederland knap door de jaren 80 geloodst en en passant ook nog bij de geboorte gestaan van EU en euro (Maastricht) We hebben geluk gehad dat premier Marijnissen niets te vertellen heeft gehad in de jaren 80. Deze heb ik dan ook in 94 beloond met mijn stem voor het niet aanwezig zijn in de jaren 80. Waaruit blijkt dat ik vroeger in ieder geval geen verstand had van politiek.
@5: ah nee, hè, dat kan wel zonder onderbouwing?
@8: “In de jaren 70 is er door slecht beleid van zowel het kabinet Den Uyl als het kabinet van Agt en mede dankzij twee oliecrises van Nederland een behoorlijke puinhoop gemaakt.”
zie @9
@10
Men neme iets uit een reactie waar men het niet mee eens is.
Men neme twee doelpalen en verzet die als even niemand kijkt.
En in die onoplettendheid plaats je ook nog eens een stropop tussen die doelpalen.
Waar zie je me voor aan? Dat ik overal in trap?
@10: #8 is toch de onderbouwing. en verder:
Het kabinet streeft naar verkleining van inkomensverschillen, onder meer door belastingmaatregelen. Er worden enkele verhogingen doorgevoerd van uitkeringen en de AOW en het minimumjeugdloon wordt ingevoerd.
Het kabinet besluit tot extra investeringen in onder meer volkshuisvesting, welzijn en onderwijs, maar moet vanwege de moeilijke economische omstandigheden vanaf 1975 de groei van de overheidsuitgaven beperken.(…)
de inflatie erg hoog en komen de rendementen van bedrijven door hoge lasten steeds meer onder druk te staan. Enkele sectoren (textiel, scheepsbouw) kunnen de concurrentiestrijd met het buitenland niet aan, waardoor de werkloosheid opliep tot boven de 200.000.
https://www.parlement.com/id/vh8lnhronvw9/kabinet_den_uyl_1973_1977
hoge werkloosheid en inflatie na het aanjagen van de overheidsuitgaven, waar hebben we dit eerder gehoord?
https://en.wikipedia.org/wiki/Economic_policy_of_the_Hugo_Chávez_administration
@12
Zonder op details in te gaan, ieder kabinet (of regeringsleider/premier) krijgt te maken met de gevolgen van de door de voorgaande kabinet(ten) veroorzaakte rotzooi.
Dat betekent dat Lubbers (onderwerp!) te maken kreeg met de rommel welke veroorzaakt was in de jaren 70. De jaren 70 kenmerkte zich door de polarisering tussen Wiegel en Den Uyl (grosso modo) en door de oliecrisis van 1974 (Jom Kippoer en men zoekt het verder zelf maar op.) en 1979 (Iran, Khomeini en zoek wederom maar op)
We hebben ook nog het hopeloze kabinet V. Agt 2 gehad. (met Den Uyl) Waar twee ego’s (V Agt en Den Uyl) hard botsten. Waar twee kijven hebben twee schuld…. (Mijn interpretatie: Den Uyl en v Agt hadden nog een appeltje te schillen)
Kortom, in een hopeloos gepolariseerd speelveld, waarbij v Agt de handschoen wierp, trad Ruud Lubbers aan. Ik ga hem niet benoemen tot redder des vaderlands. Maar hij was de juiste man op het juiste tijdstip. De vruchten van het beleid van Lubbers zagen we pas in de jaren 90, toen Lubbers al weer weg was. (Zie eerste alinea)
En als uitsmijter: in 2001 kregen we te maken met een querulant die klaagde over de “puinhopen van paars”. Die vermeende puinhopen van paars waren in werkelijkheid de vruchten van het beleid van Lubbers.
@13: ok maar plat gezegd kan je gegeven de omstandigheden een kabinet wel beoordelen op de verstandigheid van de genomen beslissingen. en dan komt Den Uyl wel heel laag op het lijstje. het kabinet had economisch de wind mee (de eerste oliecrisis was relatief mild en leidde tot hogere aardgasbaten die direct terugvloeiden in de staatskas) en wist alsnog een sterk stijgende werkloosheid te presteren.
@12: Onder Bruin I; VVD, CDA, PVV liep de werkloosheid op tot 650.000.
@11: Hij vraagt om onderbouwing van een stelling.
@12: De staatsschuld liep op van 44% bnp in 1982 tot 71% bnp in 1991. Dat is kennelijk gezond, analist?