Vanuit radicaal oogpunt valt er voor dit soort ‘lesser evilism’ nochtans wel wat te zeggen.
Als de middenklasse namelijk onder de Conservatieven definitief tot een economisch precair bestaan wordt veroordeeld, dan zal het linksige deel ervan alleen maar denken: Ziejewel, mensen, we hadden Labour moeten stemmen. Gaat de middenklasse echter onder Labour kopje onder, dan is er vermoedelijk een breder draagvlak voor radicale verandering.
Dus, hypocriete clown? Of slimme strateeg?
Discuss …
Reacties (12)
Hierzo.
Als de middenklasse onder Labour koppie onder gaat, gaan ze Conservative of LibDem stemmen. De gewone man is doodsbang voor radicale experimenten, hoe goed gemeend ook.
Trouwens, Labour heeft al bewezen de onderklasse te kunnen verneuken. Ik hoef maar 1 naam te noemen: Tony B.
@2:
Het linksige deel van de middenklasse, schreef ik … dat wel (linkse) verandering wil, maar daarvoor nog altijd vertrouwt op Labour. Die maak je sneller rijp voor een radicale koerswijziging wanneer de middenklasse onder Labour verder afglijdt naar een precariaat.
Want daarmee zal iemand die zo’n linksradicale verandering nastreeft moeten beginnen.
Dat Labour waardeloos is als ‘links alternatief’ veronderstelde ik eigenlijk als algemeen bekend, dat je van Labour geen heil (laat staat een ‘revolutie’) hoeft te verwachten is ook waarom mensen nu zo teleurgesteld zijn in Russell Brand – die de laatste tijd immers een (linkse) ‘revolutie’ predikte tegen ‘het systeem’ … maar nu dus niet meer dan schijnlinks blijkt.
Toen hij bij Amy Goodman aan tafel zat en werkelijk niets te melden had anders dan dat hij Russel Brand was en heel slecht Noam Chomsky kon imiteren dacht ik al dat we hier met een charlatan te maken hadden. Eerst een boel aandacht trekken door een zooi linkspopulistische open deuren in te trappen en hoog van de toren te blazen over de rLOVEution: Ik vroeg me al af wanneer Russel Brand zijn ware gezicht zou tonen.
Het antwoord is even banaal als vanzelfsprekend: vlak voor de verkiezingen, natuurlijk. Ben benieuwd of hij als dank voor bewezen diensten een baantje bij de BBC gaat krijgen als Britse Michael Moore.
Ik kan mij nog herinneren, dat verschrikkelijke deuntje: “things can only get better”. Ja, dat hebben we gemerkt.. Bij de bankiers kwam het geld uit de neus spuiten..
Wat mij het meest ergert aan deze film is niet dat Brand zo over stag gaat. Ergens wisten we dat zijn revolutie slechts een marketing pose was. Maar dat hij doet alsof één intiem gesprek opeens alle opgebouwde wantrouwen jegens Labour kan wegnemen.
Behalve Schotland en Brighton zei hij erbij.
Ik denk dat het niet veel uitmaakt wat deze meneer zegt, de volgers van hem blijven thuis bij de verkiezingen.
Waarom niets op sargasso over het nieuwe prinsesje Charlotte, dat overschaduwd op dit moment het nieuws over de verkiezingen bij de Britten.
Dat gezegd heeft Chomsky een vergelijkbare oproep gedaan ten tijde van Obama’s eerste gooi naar presidentschap.
Natuurlijk, Russell de revolutionair roept op hetzelfde spelletje te blijven spelen, op hoop dat er andere resultaten uit zullen komen.
“Insanity: doing the same thing over and over again and expecting different results.” – Einstein
@7: Genuanceerd, doordacht en realistisch verhaal van Chomsky. Valt weinig tegenin te brengen.
@8: ga jij vandaag de dag nog steess beweren dat die uitspraak gedaan is door Einstein? Mijn hemel…
Ik ha zelf liever gehad dat Brand deze had gecopypaste:
http://www.theguardian.com/commentisfree/2015/may/05/election-issues-media-ignoring-nation-arrested-development
And the climb-down: caught up in the thick of it.