De kwaliteit is verbeterd én de prijzen zijn minder hard gestegen.
0
Reacties (4)
#1
Trianero
Ik vind het meten van kwaliteit wel erg door de bocht. Zo wordt gesteld dat kwaliteit te meten is aan het aantal heroperaties (hoe lager, hoe beter). Komt dit wel écht door de marktwerking of gewoon door technologische verbeteringen? En ziekenhuizen zullen minder heroperaties willen uitvoeren vanwege de kosten. Een andere kwaliteits-variabele is de registratie van gegevens. Kán een kwaliteitsverbetering zijn, maar wat schiet de patiënt er echt mee op? Betere registratie leidt niet automatisch tot betere zorg!
Hoe zit het met de kwaliteit voor de patiënt? Wordt die wel gemeten (is die wel meetbaar?)? Een patiënt is gebaat bij goede zorg, persoonlijke aandacht en liefde, niet bij betere REGISTRATIE.
Geweldig; als er ook maar 1 bejaarde uit zn bed lazert is dat stante pede het bewijs dat marktwerking in de zorg absoluut niet kan, maar als er een keer onderzoek wordt gedaan dat neigt naar een iets andere conclusie worden alle registers opengetrokken om de vermeende onwetenschappelijkheid aan te tonen…
#3
Trianero
@Lord Flasheart:
Marktwerking in ZORG is per definitie inderdaad vreemd. Patiënten zijn namelijk niet de typische klanten en ziekenhuizen niet de typische producenten. Maar ok, soit.
ALS er dan kwaliteit gemeten wordt, gaat het mij natuurlijk om de kwaliteit van de zorg voor de patiënt. Mijn mening is dat je dat niet kunt meten a.d.h.v. de variabelen gebruikt worden in het betreffende onderzoek. Ik wil weten hoe de kwalitiet zoals de patiënt het ervaart verandert. Is die tevreden over de persoonlijke aandacht en liefde die hij/zij krijgt? DAAR gaat het (per definitie) bij het begrip ZORG om. Niet of er meer of minder heroperaties nodig zijn en ook niet of er meer wordt geregistreerd! Is dit zo raar? Kun jij de voordelen voor de patiënt van marktwerking opnoemen?
#4
Peter
1. Marktwerking is niet uitsluitend goed of slecht. Hetgeen ook geldt voor een door de overheid geleide economie.
Beide principes kennen goede en slechte kanten. Zie ook de discussie tussen Frank Kalfhoven en Evelien Tonkens.
2. De zorg is inderdaad geen gewone markt. Ziek zijn is geen product of behoefte.
Natuurlijk kan altijd meer efficiëntie en een betere kostenbeheersing worden nagestreefd, maar een sector als deze lijdt chronisch aan de “ziekte van Baumol” en niemand zit er op te wachten dat te genezen door artsen en verplegers tegen een minimumloon te laten werken en vrij kostbare geneeswijzen weer te vervangen door aderlatingen en schedelboringen, die in een minuutje zijn gepiept.
ICT, innovaties in behandelingen en technologie kunnen bijdragen aan lagere kosten, maar daar zitten ook grenzen aan. Waar die grenzen liggen weet ik niet, misschien kan iemand anders zeggen hoe goedkoop een scan-apparaat over 10 jaar zal zijn.
3. Marktwerking in de zorg zou hier en daar tot kwaliteitsverbetering kunnen leiden, maar aan kostenverlaging zit dus een grens. Deze sector zal duurder blijven dan bijvoorbeeld de mobieltjesindustrie. Tenzij de marktmeesters beslissen dat bepaalde “producten” niet interessant voor de makrt zijn. De dag dat zij vinden dat, pak weg, hart-en vaatziekten markttechnisch niet boeiend zijn en dat uit het pakket halen, kun je in ieder geval wel op kostenbesparing rekenen.
Reacties (4)
Ik vind het meten van kwaliteit wel erg door de bocht. Zo wordt gesteld dat kwaliteit te meten is aan het aantal heroperaties (hoe lager, hoe beter). Komt dit wel écht door de marktwerking of gewoon door technologische verbeteringen? En ziekenhuizen zullen minder heroperaties willen uitvoeren vanwege de kosten. Een andere kwaliteits-variabele is de registratie van gegevens. Kán een kwaliteitsverbetering zijn, maar wat schiet de patiënt er echt mee op? Betere registratie leidt niet automatisch tot betere zorg!
Hoe zit het met de kwaliteit voor de patiënt? Wordt die wel gemeten (is die wel meetbaar?)? Een patiënt is gebaat bij goede zorg, persoonlijke aandacht en liefde, niet bij betere REGISTRATIE.
Geweldig; als er ook maar 1 bejaarde uit zn bed lazert is dat stante pede het bewijs dat marktwerking in de zorg absoluut niet kan, maar als er een keer onderzoek wordt gedaan dat neigt naar een iets andere conclusie worden alle registers opengetrokken om de vermeende onwetenschappelijkheid aan te tonen…
@Lord Flasheart:
Marktwerking in ZORG is per definitie inderdaad vreemd. Patiënten zijn namelijk niet de typische klanten en ziekenhuizen niet de typische producenten. Maar ok, soit.
ALS er dan kwaliteit gemeten wordt, gaat het mij natuurlijk om de kwaliteit van de zorg voor de patiënt. Mijn mening is dat je dat niet kunt meten a.d.h.v. de variabelen gebruikt worden in het betreffende onderzoek. Ik wil weten hoe de kwalitiet zoals de patiënt het ervaart verandert. Is die tevreden over de persoonlijke aandacht en liefde die hij/zij krijgt? DAAR gaat het (per definitie) bij het begrip ZORG om. Niet of er meer of minder heroperaties nodig zijn en ook niet of er meer wordt geregistreerd! Is dit zo raar? Kun jij de voordelen voor de patiënt van marktwerking opnoemen?
1. Marktwerking is niet uitsluitend goed of slecht. Hetgeen ook geldt voor een door de overheid geleide economie.
Beide principes kennen goede en slechte kanten. Zie ook de discussie tussen Frank Kalfhoven en Evelien Tonkens.
2. De zorg is inderdaad geen gewone markt. Ziek zijn is geen product of behoefte.
Natuurlijk kan altijd meer efficiëntie en een betere kostenbeheersing worden nagestreefd, maar een sector als deze lijdt chronisch aan de “ziekte van Baumol” en niemand zit er op te wachten dat te genezen door artsen en verplegers tegen een minimumloon te laten werken en vrij kostbare geneeswijzen weer te vervangen door aderlatingen en schedelboringen, die in een minuutje zijn gepiept.
ICT, innovaties in behandelingen en technologie kunnen bijdragen aan lagere kosten, maar daar zitten ook grenzen aan. Waar die grenzen liggen weet ik niet, misschien kan iemand anders zeggen hoe goedkoop een scan-apparaat over 10 jaar zal zijn.
3. Marktwerking in de zorg zou hier en daar tot kwaliteitsverbetering kunnen leiden, maar aan kostenverlaging zit dus een grens. Deze sector zal duurder blijven dan bijvoorbeeld de mobieltjesindustrie. Tenzij de marktmeesters beslissen dat bepaalde “producten” niet interessant voor de makrt zijn. De dag dat zij vinden dat, pak weg, hart-en vaatziekten markttechnisch niet boeiend zijn en dat uit het pakket halen, kun je in ieder geval wel op kostenbesparing rekenen.