Machtsstrijd in Turkije

Aldus Trouw:

Ook de Turkse revolutie lijkt de eigen kinderen niet te zullen sparen. De regerende AK-Partij en de islamitische beweging van de prediker Fethullah Gulen, die samen een einde hebben gemaakt aan de politieke macht van het Turkse leger, zijn elkaar nu in de haren gevlogen.

Sommige Turken lijken deze ruzie op te vatten als een teken van gebrek aan democratische gezindheid in Turkije:

Oya Baydar, sociologe en schrijfster, zegt dat ze de scheur heeft zien aankomen: “Ook al praten we hier over twee machtsblokken die dezelfde religieuze stroming aanhangen en er vooral naar streven om de nieuwe generaties zo religieus mogelijk op te leiden, men wil de taart blijkbaar niet met een ander delen.” Volgens haar staat de vraag ‘wie gaat daadwerkelijk de Turkse staat leiden’ centraal. “In landen als die van ons zie je voortdurend dit soort gevechten omdat we een traditie hebben van een despotisch staatsapparaat dat niet op democratische waarden stoelt.”

Inmiddels wordt al driftig gebruik gemaakt van allerlei ‘smerige trucs’:

Emre Akoz, columnist voor het regeringsgezinde dagblad Sabah, buigt zich de laatste tijd voornamelijk over de strijd tussen de AK-Partij en Gulen. Volgens Akoz is de kans nihil dat de twee kampen zich nog kunnen verzoenen. Akoz: “Men begint nu onder de gordel te slaan. Zo is in de Gulen-media een foto gepubliceerd waarop premier Erdogan en een vrouwelijke minister hand in hand staan.”

Want van hand in hand lopen komt natuurlijk overspel!

Al met al, een fascinerend inkijkje in (een deel van) de Turkse samenleving.

Open artikel