Zo kopt het NRC.
Het gaat om het inmiddels failliete Estro. Dit kon allemaal door het toepassen van een zogenaamd flitsfaillissement.
Flitsfaillisement: ‘Eigenaar kinderdagverblijf Estro sloot miljoenendeal met zichzelf’
Foto:
Reacties (9)
Nou het zal allemaal binnen de mazen van de wet zijn enzo, maar het voelt als misleiding en oplichting en tegelijkertijd als chantage: “als u, rechter en curator er niet mee akkoord gaan is de maatschappelijke schade groter”.
Tis gewoon een moreel verwerpelijke manier van ondernemen, en schandalig omgaan met je werknemers en je leveranciers. Als zoiets gebeurd onder het motto van dan blijven er tenminste een aantal vestigingen open en zijn er minder ontslagen vind ik nog steeds dat de top op moet zouten, zonder zak centen, zonder vergulden aandelen etcetc.
Ergens klopt er iets niet dat dit gewoon kan cq wettelijk toegestaan is.
Wat een foute boel. Dubbelfout, want flitsfaillissement kan je al vraagtekens bij zetten. Onderhandelen met de kalkoen over het kerstmaal is bizar.
Ik kwam elders tegen dat er ook weer vrolijk een flink bedrag ‘goodwill’ op de balans gezet was. Welke goodwill, en voor wie?
Ik vind ook keer op keer dat mensen zoals de curator zich er erg makkelijk vanaf maken. “Ja, ik weet dat het niet goed is, maar ja, ik doe het gewoon toch maar.”
Bovendien denk ik helemaal niet dat het waar is dat dit anders meer schade had opgeleverd. Op dit moment wordt juist allerlei deskundigheid en stabiliteit weggesneden – wat blijft er dan precies over dat de moeite van het redden waard is?
In de VN deze week ook een mooi stuk over hoe Bennink Douwe Egberts aan zijn vriendjes verkocht en er zelf 25 miljoen aan overhield.
@inca goodwill is een boekhoudkundige term. Denk aan intellectueel eigendom (werkmethode), merk, kennis, klantrelaties etc. Voor elke onderneming is een mate van goodwill normaal en het zou boekdhoudkundig fout zijn dit niet op te nemen. De term “goodwill” is echter wat ironisch in dit kader.
Wat er gered is: 2500 banen, x plaatsen voor kindjes, etc. Best wel wat. Dat vind ik het lastige bij flitsfaillissementen (in generieke zin, dit klinkt als een boevenbende): je behoudt een bedrijf (itt tot bij een regulier faillissement), maar je kan niet zeggen dat het beter is dan een surseance (in de pauzeknop zoeken naar oplossingen, in welke periode leveranciers en klanten elders hun heil gaan zoeken, en vaak leidend tot volledig faillissement). Surseance is immers niet geweest, waardoor je niet weet of dit tot een betere oplossing geleid zou hebben.
En wat dit zeker gekost heeft: alle leveranciers kunnen naar hun geld fluiten. Terwijl bij een surseance oplossingen gezocht worden, en bij een faillissement de volledige boedel aan de schuldeisers (1.fiscus, 2. Bank en dan de overige schuldeisers/leveranciers) toekomt. Plus 1000 banen.
@5, wat betreft goodwil: i know, maar heb je de aflevering van Slag om Nederland gezien? Daar lijkt de ‘goodwill’ vooral een geweldige manier te zijn om geld uit de boedel te trekken richting investeerders. En het gat dat daarmee geslagen wordt, wordt opgevangen door de kwaliteit terug te schroeven. Juist omdat Estro weinig eigens heeft ingebracht in de kinderopvang en geen merk is (de opvangen opereren onder eigen namen) is dit eerder een boekhoudkundige truc dan iets van reele waarde.
ALS die waarde er is, dan zit die vooral in de fysieke boedel (ruimtes en materiaal) en in de expertise van de medewerkers, maar daar gooien ze dus de mensen met de meeste kennis en ervaring weg en staat juist de continuiteit onder druk.
Wat betreft de banen: het is niet gezegd en in mijn ogen vrij onaannemelijk dat dit zou zijn verlopen als een normale surseance, juist vanwege het bijzondere karakter van kinderopvang. Als de autodealer in surseance is dan ga je een deur verder, of je denkt ‘ok, we kijken volgende week wel verder’, met idd de gevolgen van dien. Maar bij kinderopvang wil men dat over het algemeen niet en daarnaast kan dat niet eens als men het wel zou willen. En dan zit je met een situatie waarin er in principe wel gewoon voldoende vraag is om die opvang in stand te houden, en geloof ik dus helemaal niet dat het leidt tot nog veel grotere problemen als je de tijd neemt om dat openlijk uit te zoeken. Juist omdat het niet zo’n vluchtige business is als veel andere zaken.
(Omgekeerd – het lijkt me heel duidelijk dat je als ouder alsnog je best doet om zo gauw mogelijk die club vaarwel te zeggen, want de kans dat ze nu ineens een stuk ethischer gaan handelen terwijl het nog altijd dezelfde kern is lijkt me verwaarloosbaar.)
@6 juist de kinderopvang heeft he nu zwaar. Bij mijn kdv/bso – meerdere vestigingen- zijn mensen ontslagen, worden vestigingen (half) gesloten en is het leuren om klantjes. Het aantal faillissementen is ook erg hoog vergeleken met andere braches. De vraag is er sinds dit prettige kabinet echt niet meer. Ik kan volgende week bij 9 van de 10 kdvs/bsos in de regio terecht met mijn kind. In 2010 had ik geen keuze toen ik 9! Maanden voor start ging zoeken.
Slag om Nederland ga ik kijken. Er kan inderdaad goed getrukt worden met goodwill, aangezien het niet leunt of financiele harde gegevens.
“een boekhoudkundige truc dan iets van reele waarde.”
Volgens mij is dat in meer branches zo. Enerzijds begrijpelijk dat je de wat meer fuzzy zaken als kennis, merknaam, bekendheid etc graag een waarde wil geven, zeker bij verkoop en overnames. Maar ik kreeg toen ik ooit boekhouden onder de knie probeerde te krijgen toch erg de indruk dat deze post op de balans toch vooral een “creatief”/natte vinger/wat de gek er voor geeft gebeuren is.
VIES SPELLETJE