Het NRC:
Theo Langejan, de bestuursvoorzitter van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) heeft sinds zijn aantreden vier jaar geleden 22 buitenlandse dienstreizen gemaakt. Driekwart daarvan is betaald door bedrijven en organisaties die onder toezicht van de NZa staan of opdrachten krijgen van de NZa. Dat blijkt uit onderzoek van NRC.
Het reisgedrag van Langejan staat op gespannen voet met de eigen integriteitscode en de Rijksregeling voor bezoldiging van bestuursorganen als de NZa. Die verbieden dat bestuurders van de NZa “in hun ambt vergoedingen van derden” aannemen. De NZa stelt desondanks dat het vertoonde gedrag “niet verboden” is, want er zou geen sprake zijn van “vergoedingen”. […]
De toezichthouder, die in de zorg onjuiste declaraties aanpakt, overtreedt zelf eigen regels bij het declareren van buitenlandse reizen en de aanbesteding van onder meer dienstauto’s voor de raad van bestuur.
Langejan keurde zijn eigen reisuitgaven en andere kosten van zichzelf goed. In 2012 betaalde hij daarnaast een privé-uitgave met de creditcard van de NZa. Hij gaf het bedrag een jaar later terug nadat de financiële administratie dit signaleerde.
h/t Inca
Reacties (22)
Tien jaar terug deed ik meewarig over het appel op moreel gedrag van Balkenende. No longer. Ontsporingen aan de top van de samenleving, juist daar waar moet worden gewaakt over de belangen van degenen die daar niet zelf goed voor kunnen opkomen lijken meer en meer voor te komen.
In ander nieuws vanochtend:
http://nos.nl/artikel/661351-massaontslag-in-de-zorg-verwacht.html
Als de hoogste bazen in de zorg vooral bezig zijn met macht en machtsspelletjes dan kunnen ze niet opkomen voor de belangen van degene voor wie ze toezicht zouden moeten houden. En kunnen ze ook geen geloofwaardige rol spelen in het debat waar het naartoe moet met onze zorg, zeker als ze volledige verzorgd (en betaald) aan de Cote d’Azur zitten.
Je zou toch bijna denken dat het tijd is dat onze volksvertegenwoordigers dit niet meer over hun kant laten gaan. Bijna ……
@1: die volksvertegenwoordigers kijken wel uit. Dat kamerlidmaatschap is eindig, en daarna lonkt het bestuurderspluche. Dan moet je niet al te kritisch zijn op je toekomstige vrienden en collega’s…
@gronk: klopt. vis begint te rotten aan de kop.
Mwah, heeft niet zo veel om het lijf. NRC heeft een heel uitgebreid WOB verzoek ingediend bij NZA, in de hoop wat tegen te komen. Dat valt wel mee, dus moet wat wel dubieus is flink worden aangezet wil het nog wat lijken.
In dit geval wordt alleen Langeveld genoemd, niet zijn collega’s, en niet de jaren dat hij niet in dienst was. Ook de framing is negatief: hij krijgt reizen aangeboden van klanten. Als de NZA dit allemaal zelf betaald had, was het ongetwijfeld geweest: Langejan gaat heel vaak op reis op kosten van de belastingbetaler.
Het volledige WOB verzoek plus bijlagen is door de NZA op de website gezet:
http://www.nza.nl/publicaties/Besluiten/wob/
@1: Dat massa-ontslag in de zorg is een direct gevolg van de jarenlange framing van de zorg als ‘duur’ en ‘verspillend’.
In deze discussie focussen op de excessen onder bestuurders klinkt aantrekkelijk, maar is een dwaalspoor: daar zitten de kosten van de zorg niet, en de echte verantwoordelijken (tientallen jaren van zwabberend overheidsbeleid) blijven buiten schot.
Tja, verschil moet er zijn:
Indien een minimumlijder ergens een extraatje weet op te scharrelen wordt hij/zij gekort en beboet.
Dit stuk onbenul wordt misschien wel ontslagen, maar met een gouden handdruk en krijgt een nieuw baantje met schoftentoeslag!
Mag ik de dames en heren van het “flessentrekkers- en inbrekers-gilde, verzoeken zich voortaan alleen tot dit soort figuren te richten.
Er moet toch iemand zijn die dit soort aanpakt al de b.v. Nederland het niet doet ;-)
@5, als je alle kosten optelt van zelfoverschatting, belachelijke salarissen, prestigeprojecten, niet-integriteit, vergoedingen, managementsoverhead en dergelijke bij elkaar optelt, dan kom je wel degelijk uit op bedragen die ergens over gaan.
Je verschuilen achter zwak overheidsbeleid om als NZa-baas dit soort fratsen uit te halen, die of ze nu wel of niet verboden zijn in elk geval op geen enkele manier passen binnen een redelijke, terughoudende en integere omgang met je veranwoordelijkheden, is lafheid ten top.
“Driekwart daarvan is betaald door bedrijven en organisaties die onder toezicht van de NZa staan of opdrachten krijgen van de NZa.”
dan zijn de dienstreizen toch betaald door TWEEDEN en niet door DERDEN?
+ om hoeveel geld gaat het hier eigenlijk? 75%x 22 = 16 reizen over vier jaar. Buitenland = Frankrijk of Australie?
Cerridwen @4, natuurlijk heb je gelijk dat het niet zo veel voorstelt aan geld op het grote geheel. Maar wat je veel ziet met dit soort mannetjes is dat ze het zo druk hebben met hun feestleven, of als ze in het bedrijfsleven zitten, met groter groter groter worden (met bijbehorende status), dat het goed leiding geven erbij inschiet. Wel luisteren naar je geldschieters en bijvoorbeeld geen tijd hebben voor je eigen personeel.
Klaarblijklijk was je niet onder de indruk van de wantoestanden bij de NZA die via het Gotlieb dossier naar boven kwamen. Ik wel. Echt een vieze rottende bende. Helaas is die bende de bewaking van ons publieke belang voor de gezondheidszorg.
Hier kan ik me toch moeilijk erg druk om maken. De dingen die Langejan gedaan heeft (congressen bezoeken, in een denktank zitten) horen gewoon bij zijn functie. Alleen heeft hij de kosten niet bij de belastingbetaler gedeclareerd maar bij de organisatoren.
Er zit wel duidelijk een misser in de declaratieprocedures, in de zin dat Langejan zijn eigen declaraties niet had mogen goedkeuren. Dat zou bij grotere en potentieel controversiële bedragen als deze moeten liggen bij de Raad van Toezicht oid.
Ik snap eigenlijk helemaal niet wat voor congressen dat dan moeten zijn. De NZa is een toezichthouder, op iets wat bovendien heel specifiek voor Nederland is, dus uitwisseling met buitenlandse collega’s is ook niet iets wat 22 keer in 4 jaar voorkomt lijkt me.
Volgens mij moeten toezichthouders zoveel mogelijk onafhankelijk opereren, en het is dan ook de vraag of je als bestuursvoorzitter dan wel in een denktank moet plaatsnemen. Vaardig iemand af die op dat moment geen functie heeft in de organisatie, zou ik zeggen.
Daarnaast vind ik het ook opmerkelijk dat die congressen uberhaupt georganiseerd worden. Een volledig verzorgde congresreis naar Nice, inclusief partnerprogramma… door onze zorgverzekeraars.
En trouwens, wat blijft er eigenlijk nog over van de onafhankelijke concurrentie als het hogere kader gezellig een weekendje samen op vakantie gaat? Waar ligt precies de grens met kartelvorming, onderlinge afspraken, vriendjespolitiek…? (Voorgezeten door Martin van Rijn. Die naam ken ik ook ergens van…)
@11 De zorgproblematiek is niet uniek voor Nederland. Natuurlijk moeten onze toezichthouders regelmatig contact hebben met collega’s in het buitenland. Ze moeten ook weten wat er gebeurt in het wereldje van degenen op wie ze toezicht houden, dus er is geen principieel probleem als ze daar rondsnuffelen.
@10:
En die organisator zorgt er indirect weer voor dat dit in de diverse tarieven wordt doorberekend.
Uw redenering is net zoiets als dat commerciële niets kost:
Als die reclame wordt echt door berekend in de producten die we kopen.
@12, dat er soms overlegd moet worden, ook over de landsgrenzen heen, vind ik wel begrijpelijk, maar ik vind het verbazend hoe makkelijk geaccepteerd wordt dat dat zo vaak gedaan wordt. Een beetje terughoudendheid lijkt me niet verkeerd. En al helemaal niet bij de toezichthouder.
Het illustreert het patroon dat je steeds weer ziet van ‘onafhankelijke’ partijen die desondanks aan alle kanten verweven zijn. En een hele horde aan mensen die dat wel ok vindt blijkbaar. Want de wereld is te klein als een bijstandsontvanger ergens een tientje krijgt waar die niet voor door het stof is gegaan… maar een dienstreisje met partnerprogramma is niet echt een wezenlijk probleem.
@14 Niet wezenlijk, vooral in dit licht: Tweede Kamer: NZa heeft gezagsproblemen. Dat is waar het werkelijk om gaat.
Natuurlijk zijn die partijen aan alle kanten verweven. De voetballers op het WK kennen elkaar ook allemaal van de clubs waar ze spelen. Dat weerhoudt ze er niet van elkaar zo nodig een rotschop te geven. Een toezichthouder die zich een watje betoont tegenover het bedrijfsleven, wordt na zijn aftreden niet vanzelf door datzelfde bedrijfsleven met gejuich binnengehaald. Ze zitten daar namelijk niet te wachten op watjes. De KNVB is momenteel ook niet Del Bosque aan het polsen als opvolger van Van Gaal.
Mij zul je over dat tientje overigens ook niet horen.
@15, voetbal als analogie voor de zorgmarkt. Really?
Wat betreft de baantjescarroussel – ik geloof toch dat men heeft aangetoond dat vriendelijke acties van ministers in elk geval wel beloond worden met leuke baantjes. In de handel en wandel van toezichthouders heb ik me niet zo verdiept, maar is wel interessant om eens op een rijtje te zetten. Ik zou zeggen dat een paar leuke commissariaten toch te doen zijn – en daar zijn watjes van harte welkom, want hoe minder toezicht je Raad van Toezicht houdt, hoe beter het immers is.
Maar goed, zolang we het geen probleem vinden dat een politicus ook directeur van een zorgverzekeraar is, moeten we misschien ook gewoon geen illusies koesteren dat er ook maar gestreefd wordt naar onafhankelijk toezicht.
@16 Maar hoe ga je onafhankelijk toezicht organiseren als mensen totaal geen banden mogen hebben met de industrie of het flankerende beleid? Dan moet je iemand direct van de universiteit plukken of uit een totaal niet verwant vakgebied. Zo iemand wordt door de industrie van het veld gespeeld.
Ik vind bepaald niet dat alles maar moet mogen, maar je moet wel realistisch zijn in je verwachtingen.
@17, waarom denk je dat dat niet mogelijk is? Het is een toezichthouder. We moeten de rol daarvan niet onderschatten, maar ook niet overschatten. Een toezichthouder houdt, jawel, toezicht. Beleid maken is niet hun hoofdtaak, flankerend beleid al helemaal niet.
Verder schijnt het valse dilemma nogal te heersen de laatste tijd. Want natuurlijk is het niet zo dat je, als je mensen met te innige banden uitsluit, alleen maar pas-afgestudeerden en irrelevante vakgebieden overhoudt.
Zo zou je (en ik weet, het is erg uit de tijd, maar we zouden het weer eens in overweging kunnen nemen…) iemand uit de eigen organisatie kunnen nemen. Het is het grote misverstand van deze tijd dat de huidige manier van doen leidt tot goede mensen op hoge posities. (Maar kijk even bij de parlementaire enquete woningcorporaties en je ziet wat tegenvoorbeelden) en daarnaast het idee dat als we die niet fêteren met allemaal leuke extraatjes en veeeeeel geld, dat alle goede mensen weglopen. Maar volgens mij hebben we echt veel meer kwaliteit dan dat. Ik denk zelfs dat het er beter van wordt als we ego en eigenverrijking en kortetermijndenken niet meer zo zwaar mee laten wegen, en focus op integriteit, stabiliteit en het goed uitvoeren van de primaire taak (toezicht dus! Onafhankelijk toezicht) veel centraler stellen.
Laten we inderdaad realistisch blijven. Een toezichthouder met te nauwe banden met het gebied waar ze toezicht op moeten houden kan niet goed functioneren. En de kosten komen bij ons als maatschappij.
@18, overigens… even het doel van de NZa bekeken, en daar blijkt wel duidelijk een probleem uit. De NZa blijkt wel voor beleid te zijn… en voor het toezicht daarop. Dat lijkt me een rare dubbelrol die vrijwel onvermijdelijk leidt tot belangenverstrengeling.
De top van de NZA is intussen weg: http://nos.nl/artikel/662266-top-zorgautoriteit-treedt-af.html
@13:
Correctie/aanvulling
moet zijn:
Uw redenering is net zoiets als dat commerciële TV niets kost:
@8: “om hoeveel geld gaat het hier eigenlijk?”
Die vraag is niet erg relevant. Reken er maar op dat de betreffende bedrijven dat geld er heel graag voor over hadden, omdat ze weten dat ze er een veelvoud mee terug verdienen omdat ze de toezichthouder in de zak hebben.