Het NRC:
Cruciale adviezen aan de minister van Veiligheid en Justitie om falende automatiseringsbedrijven hard aan te pakken, zijn de afgelopen jaren nooit uitgevoerd. Dat zegt Ruud Leether, de belangrijkste juridisch adviseur van Veiligheid en Justitie op ICT-gebied. […]
Leether: “Ik heb recent de staatssecretaris [Fred Teeven, red.] zo zien opereren dat het onmogelijk was dat hij mijn adviezen kende.”
Of het was gewoon van kop in het zand…
Hoe dan ook: er deugen dingen niet op het ministerie.
h/t Emile M
Reacties (11)
Ik kan uit eigen ervaring bij met name lokale overheden spreken, maar dit is schering en inslag. Ik heb een jaar of zes geleden het ICT vakgebied bij lokale overheden verlaten, juist omdat dit soort situaties het professioneel werken onmogelijk maakten.
En zo heb ik menige enthousiaste en deskundige collega voortijdig het veld zien ruimen, om de boe achter te laten in handen van oude, incompetente en ongeïnteresseerde collega’s.
Dit verbaast me allemaal geen meter.
Ik ga voor ‘de kop in het zand’.
Mijn ervaring bij een baan waarbij ik pensioenpremie aan het ABP afdroeg: Kop in het zand
Ik vind ’t eerlijk gezegd verbazingwekkend dat die houding zo wijdverspreid is bij veel overheidsinstanties. Hoe komt dat?
@4:
Laat me raden:
De “top” is digibeet en onbekend met de meest simpele vormen van logisch denken ;-)
Als ongediplomeerd psycholoog: Cognitieve Dissonantie
@4 & @5
Bedrijfstoppen zijn ook digibeet, maar die huren wel mensen met verstand van ICT in en kijken dan wel uit dat dat niet een ZZP’er zonder enige binding met de organisatie is (die moet dus een beetje zekerheid krijgen) of nog erger, die onder een hoedje speelt met de aannemer.
Ik vind de kop wel erg sterk aangezet. Misschien wisten O&T wel van de adviezen, maar legden ze die naast zich neer. Het zou immers niet de eerste keer zijn dat het duo alle adviezen negeert.
In een recente Europese aanbesteding bij een semi-overheidsinstellinge die ik onder ogen kreeg stond er een doel geformuleerd dat vervolgens vakkundig onhaalbaar werd gemaakt door de eisen van de aanbesteding.
Als je dat beargumenteerd onder de aandacht wilde brengen kreeg je te horen dat ze “geïnteresseerd waren in je ideeën, maar wel pas nadat je de opdracht had gekregen”.
Het kwam er op neer dat we een fictieve begroting neerlegden, zodat we na het toekennen in gesprek konden gaan om iets compleet anders te gaan doen.
Het geheel had een budget dat ongeveer 4x zoveel was dan we geoffreerd zouden hebben als het een gewone offertevraag was geweest, en er zijn rekenregels voor de score die je krijgt die zo opgesteld zijn dat je qua bedragen een bepaalde kant opgeduwd wordt en de verschillende partijen tegen elkaar uitspelen.
Elke partij verzint daar dus maar wat bij elkaar, en wat er uiteindelijk komt is gegarandeerd compleet anders dan wat de opdracht vroeg.
@9:
En toe het project klaar was, waren er toen als mensen in dienst die enigszins in staat waren om de materie te behappen.
Of moesten die nog opgeleid/bijgeschoold worden??? ;-)
@9: Zoiets?
