“Waarom Creative Commons niet kan werken” (kijk vooral ook RIP: A remix Manifesto)
“Waarom Creative Commons niet kan werken” (kijk vooral ook RIP: A remix Manifesto)
Foto:
“Waarom Creative Commons niet kan werken” (kijk vooral ook RIP: A remix Manifesto)
Reacties (9)
“Ze stelt dat de hergebruiker zich ervan moet vergewissen dat de licentiegever daadwerkelijk de rechten bezit, omdat hij anders weleens aansprakelijk kan zijn voor auteursrechtinbreuk.[1] Oftewel, het CC-systeem neemt niet de transactiekosten weg van het steeds individueel uitzoeken of degene die het werk onder een CC-licentie op internet aanbiedt, inderdaad gerechtigd is de rechten te verlenen.”
Ergo: onze torenhoge fees om het juridisch dicht te timmeren, voorkomen dat het systeem van dichttimmeren verlost kan worden. Zoiets?
Geniale documentaire trouwens. Niet alleen in inhoud (wel een tikkeltje radicaal) maar ook in vorm.
Bij bijvoorbeeld Flickr-foto’s is een CC-licentie volgens mij prima houdbaar. Goed te achterhalen wie het is en of hij/zij ook de maker is is zeer waarschijnlijk.
Er werd sowieso door een aantal mensen te veel verwacht van CC. De vrijheid te remixen zou tot een explosie van creativiteit leiden. Terwijl het belangrijkste in creatief werken toch nog altijd de originaliteit van de maker is.
“Terwijl het belangrijkste in creatief werken toch nog altijd de originaliteit van de maker is.”
@3 zeker, maar heb je de documentaire gezien? Daarin worden wel wat voorbeelden aangehaald van partijen die nu heel agressief zijn op hun eigen copyright/’intellectuele eigendom’. Maar ze blijken hun eigen succes aan -op zijn zachtst gezegd – “inspiratie” of – op zijn hardst – jatwerk van anderen te danken hebben.
BV Disney en veel muzieklabels (uit naam van de artiesten). De documentaire makers zeggen ook niet dat wat er gebeurt geen jatten is, ze zeggen alleen dat het altijd al gebeurt.
@4: Dus CC werkt net zo niet als standaard copyright?
@Martijn: Je bedoelt misschien de genialiteit van Mickey Mouse (remix van ‘Steamboat Bill’ door Disney). Of bedoel je de creativiteit van Shakespeare (remix van oude Griekse spelen en mythen)?
Remixen gebeurt al millenia, het is de essentie van cultuur. De tools zijn nu alleen wat beter geworden en het is dus handig als CC daar wat juridische waarborgen voor maakt.
@6: De definitie van ‘remix’ uitbreiden totdat die overlapt met ‘geïnspireerd’ is erg flauw. Daar is geen CC-licentie voor nodig. Je kan zo 90% van de kunst van voor 1800 ook wel ‘een remix van de bijbel’ noemen.
Een aantal CC-proponenten heeft bizarre utopische visies gepropageerd: het schrijven van een roman zou gecrowdsourcet worden en dat zou dan een veel beter boek opleveren, dankzij het gecombineerde talent van de schrijvers. En als alle bands hun muziek lieten remixen, dan zou er een berg briljante nieuwe muziek ontstaan (wel eens amateurremixen gehoord?)
Uiteindelijk is CC een handig iets gebleken voor amateurschrijvers en -fotografen en beginnende bandjes. Leuk, maar niet wereldschokkend.
@Martijn: fijn dat we het eens zijn dat er geweldige kunst gemaakt kan worden in een vrij of non-existent copyright regime zoals dat voor 1750 bestond. Wat CC wil is individuele artiesten de *keuze* geven om van diezelfde vrijheid gebruik te maken.
Beginnende bandje en amateurschrijvers? You need to get our more ;-)
@8: Wat CC wil is individuele artiesten de *keuze* geven om van diezelfde vrijheid gebruik te maken.
Die vrijheid bestond altijd al, CC is alleen een snelle manier om het juridisch sluitend te regelen. Nog een reden waarom CC weinig bijzonders heeft opgeleverd.