Vlaanderen roept onafhankelijkheid uit

Hallo Orson Welles ?

@RTBF: Haha. Misplaatst, maar alsnog.

@#5:er was een interessante interventie van Happart, nl. dat je tegenwoordig in het Europa van de regio’s en de steeds toenemende gemeenschappelijke defensie, diplomatie en zelfs regelgeving qua arbeid en economie, en zeker ook met de euro …nog nauwelijks nieuwe staten kunt hebben. Anderzijds, waar een wil is, is een weg voor een volk, zie ook Tsjecho-Slovakije, de Balkan, Catalunya, enz.

In elk geval, één ding is zeker, je krijgt het aan Nederlanders niet uitgelegd, zelfs niet zondagavond op een terrasje.

@#8: tja, dat bedoel ik nou met mijn slotzin van #7. Extreemrechts in Vlaanderen is niet zo simpel. Het Vlaamse onafhankelijkheidsstreven is echt een complexe kwestie, met roots naar 1815, 1830, WO1, enz. Ik zou er uren over kunnen doorgaan, maar ik heb er eerlijk gezegd geen zin in, want het zal Nederlandse journalisten niet beletten om telkens weer enkel het smeuiige uit te lichten ende overbelichten, cf. ook de verslaggeving over het VB enzo. Als iemand anders zich geroepen voelt, ben ik steeds bereid te nuanceren.

@#5 bis : mijn prognose is dat zoiets niet snel zal gebeuren (never say never) maar het is wel duidelijk dat “het communautaire” belangrijk gaat worden bij de verkiezingen. En de patstelling is redelijk compleet : de Franstaligen hebben niets nodig, en noemen de Vlaamse eisen chantage (i.e. het FDF wordt zonder veel dissentie bijgereden door de andere partijen, die hun nek echt niet gaan uitsteken in zo’n heikel dossier), en door het Franstalige “non” voelen de Vlamingen zich gegijzeld en

De meest redelijke mensen gaan proberen verdere bevoegdheidsverdelingen uit de brand te slepen (in een Europa ja zelfs wereld waarin steeds meer problemen “global” zijn), zodat bv. mobiliteit en werk verder worden “gefederaliseerd”, maar de Sociale Zekerheid zal taboe blijven, en het symbooldossier “Brussel – Halle – Vilvoorde” zal hoogstens in Halle en Vilvoorde opgelost geraken. En als dat gebeurt gaan er achteraf zijn die zeggen dat de prijs die betaald werd te hoog zal zijn (bv. het VB) en anderen dat het te verantwoorden valt. Het is perfect voorspelbaar dat de Vlaamsnationalisten nooit helemaal tevreden kunnen zijn, want als ze het zichzelf toestaan, verschrompelt hun beweging. Zie in dat verband het uiteenvallen van de Volksunie na de zoveelste staatshervorming. Het mooie is dan weer dat alles weliswaar traag en tegen gigantische economische kostprijzen (geld dat bv. beter aan armoedebestrijding werd besteed) verloopt, maar vredevol. En zo zijn we weer waar we startten : surrealistisch, Bourgondisch België, voor zolang het nog duurt…

#11 §1 moet niet eindigen in “en” maar in “en kunnen ze gaan opspelen met allerhande argumenten die breed aanslaan in Vlaanderren, en staan de twee kampen uiteindelijk weer dermate lijnrecht tegenover elkaar dat er nooit àl te grondige hervormingen van kunnen komen. (Zie ook de uitdrukking “met de fanfare op kop jagen”. Er is gewoon niet veel dialoog meer overgebleven tussen de twee gemeenschappen, ondertussen, vandaag de dag.)”

Booner ?

Eens met #10, en ook nuttig, op pakweg zes maanden van de verkiezingen. “Remuer un peu” noemde de RTBf het zelf.

Voor de belangstellenden, check ook dit boek :

Draulans, Dirk : De charme van de chaos. Berichten uit de burgeroorlog in België.- Amsterdam [etc.] : Atlas 2000. ISBN 9045007622.

@#14 : ik heb er geen mening over. Je kunt alleen maar proberen vast te stellen dat er veel mensen mee bezig zijn, en dat het dus belangrijk is voor mensen, en dat het probleem complex is en de oplossing dus nooit eenvoudig. Als je vervolgens de analyse probeert te maken vanuit de invalshoek “is het wel een probleem, kan het niet worden herbekeken”, dan vrees ik dat dat geen optie meer is. Er zijn ook veel pro”s, om redenen van efficiënter het land besturen, denk bv. aan het aantal milieuministers dat België telt, of wie er allemaal met inburgering bezig is, nog los van de vele lokale vzw’s of stichtingen… Dat alles wil echter niet zeggen dat de Vlaamsche Natie een na te streven doel is. Maar geloof me vrij : er zijn véél nuchtere, vredelievende, internationaal denkende Vlaanderen die een volgende staatshervorming genegen zijn.

@#12+14: ik denk dat Nederlanders er te veel bijslepen, qua nationalisme, nieuwbouw, enzovoort. Alsof de Vlaamse Volksbeweging een nieuwe Heimat wilt. Verkijk u nooit op de extreme standpunten, bekijk die hoogstens als veruitwendigingen van de marges. Focus u, als buitenstaander, op de kern van de kwestie, en het draagvlak daarvoor bij “centrum” mensen, dan zie je beter wat er werkelijk aan de hand kan zijn. Bv. de dag van vandaag : wat zegt Leterme, wat zegt Tobback, wat zegt Di Rupo.

Allez salut maintenant.

Ivm #20…

1. Er zijn enerzijds de ambtenaren, statutair vastbenoemd of contractueel aangeworven voor bepaalde of onbepaalde duur. En anderzijds de kabinetsmedewerkers. In Nederland bedoelen jullie met “kabinet” de regering, bij ons wil “kabineet” zeggen : het team van de minister of burgemeester. De kabinetsmedewerkers controleren de dossiers van de administratie, sturen nieuwe dossiers aan, werken dingen uit, enz. De wisselwerking kabinet – administratie is een oud zeer om diverse redenen, zie ook de Copernicushervorming zoals beoogd door Luc Van den Bossche, maar het systeem werkt redelijk goed. Het zijn vooral de politieke benoemingen die kwaad bloed zetten. Veel cabinettards zijn “gedetacheerd” uit de administratie, en na de ambtstermijn werden ze vaak “teruggeparachuteerd” in een hogere stoel, enerzijds omdat ze vaak het klappen van de zweep beter kenden (ze waren vaak al bekwamer to begin with, anders konden ze geen cabinettard worden), maar anderzijds ook “als dank voor bewezen diensten”. En dan krijgt zo’n benoeming een politieke reuk. Het is natuurlijk terecht dat een benoeming niet mag worden gebeuren op basis van een partijkaart en dat er een goed HRM beleid moet zijn.

2. U hebt gelijk als u wijst op een teveel aan bestuursniveaus in België. Er is inderdaad een gebrek aan politiek talent, zeker in tijden als nu waarin mensen minder ideologisch of politiek denken, waarin ze meer aan zichzelf denken dan aan de belangen van groepen, waarin ze door de publieke opinie eerder worden afgeschrikt door de politiek dan erheen gelokt, enz. Echter : het aantal bestuursniveaus verminderen, zal niet eenvoudig zijn. Het provinciale is al uitgehold. Het enige dat nog kan is de Belgische staat afslanken (vandaar ook dat veel gematigde Vlamingen die piste steunen) en ervoor zorgen dat er bv. enkel nog een regionale minister van Milieu is. Homogene bevoegdheden noemt men dat. De omgekeerde beweging van “terug meer België” heeft minder kans op slagen, om evidente politieke redenen, al zijn er wel een paar pistes waarin dingen werden teruggegeven vanuit een “ieder zijn core business” denken. Vergeet ook niet dat een tweetalige administratie soms nogal log functioneert : veel vertaalwerk, enz. En er is ook een verschillende mentaliteit : de media berichten nog nauwelijks over de andere kant van de taalgrens, de Franstaligen zijn wat Latijnser qua gedrag, de Vlamingen worden wat zakelijker, enz. Andersom verschillen we eigenlijk niet zoveel. (Net zoals Nederlanders en Duitsers niet zoveel verschillen .-)))

3. Tussen het Vlaamse en het lokale (gemeentelijke) niveau is al enige tijd een kerntakendebat bezig. Dat staat vrij los van de communautaire problematiek. Het illustreert alweer hoe men wel degelijk bezig is met stroomlijnen van de variabelen waar men wel grip op kan krijgen zonder dat er 2/3 meerderheden nodig zijn.

4. Uitsmijter waar u zich als Nederlander het probleem veel aanschouwelijker mee kunt maken dan door te focussen op de folklore van de Ijzerbedevaarten of de alse retoriek van het VB : in Vlaanderen staan ondertussen veel snelheidscamera’s, en er is draagvlak voor omdat ze de verkeersveiligheid ten goede komen. In Wallonië zijn er nauwelijks, en men is daar niet gehaast om ze in te voeren om redenen van privacy. Het landschap is er ook heel verschillend, de wegendichtheid, de ongevallenstatistieken, enz. Wat dan ? (Overigens qua kijk op privacy : in beide landsgedeelten worden reality shows op de commerciële kabel vertoond. Maar was het u al opgevallen hoe bv. de Franstalige filmkritiek zich nauwelijks baseert op wat in het Engels verschijnt, en vice versa ? Een kernprobleem is gewoon : er is weinig dialoog. We praten nauwelijks met elkaar, lezen elkaars publicaties niet, enz. Vanaf wanneer kan je dan gaan spreken van verschillende paradigma’s, verschillende gemeenschappen, enz. ? Hallo Friesland ?)

SLAPEN U ! NU !

Want het is mijn eigenbelang: ik wil mij geen zorgen maken om u @Snaporaz. ;-)

@Snaporaz 7, Misverstanden moeten rechtgezet, hoe klein ook soms. Met 1938 bedoelde ik de uitzending van “War of the Worlds” en zeker geen bruine laarzen.

De uitzending is nog te beluisteren (onderaan de link bij earthstation1.com)

http://www.museumofhoaxes.com/war_worlds.html

Shiet ik kom te laat, die uitzending is werkelijk beklemmend, kan hem niet stoppen duurt 54 minuten..oei

Jeroen Brouwers vooral lezen ivm de taalontvoogdingsstrijd/identiteit van de Vlamingen, natuurlijk.

Ben het volledig eens met snapo en bismarck.

Maar waar blijft dat Europa van de regio’s? Belgisch oost en west vlaanderen met zeeuwsch vlaanderen, de Limburgen met een stukje Duitsland in de reeds erkende Euregio, Baskenland, Gibraltar, Ulster en wat weet ik nog mooi weggeweekt en de walen kunnen leven van europese subsidies. Iedereen blij. Toch?

Clash tussen de Nederlandstalige Titanen. Voor de draad ermee. Nederland heeft zijn immigranten stilletjes sociaal verwaarloosd. En België, ook ? En zijn onze problemen met hen nu eigenlijk hetzelfde ? Of is het bestaan van een VB in België te verklaren uit een nog grotere foute aanpak van de integratie dan in NL ?

@34
Een centraler Europees gezag samen met een lokaler regio beleid lijkt me meer wenselijk voor beter beheer.
Het gewortelde gezag wordt eens door elkaar geschud en verfrist.
Oude vetes worden ontkoppeld en ongelijke geldstromen worden verdoezeld.
Lijkt me uitstekend voor een continent dat erg zuur aan het worden is.
Maar misschien ben ik daar te optimist in.

@36
Zie idd ook geen grote verschillen, overigens ook niet echt met Zweden, UK of Frankrijk, behalve dan wat aantallen betreft. Effect is hetzelfde, schaal is anders.
Het zuigt dus, van beide kanten – want dit is op sargasso misschien niet populair om te poneren, maar ook de (n-de) generatie zgn. ‘nieuwelingen’ dragen ook een verpletterende verantwoordelijkheid.

Slaapwel btw.

38bis “tussen bevoegdheden stroomlijnen en echt regionalisme annex nationalisme”. Union fait la farce, maar united we stand, divided we fall. Allez salut maintenant.